Γράφει ο kokkiniotis
Στο Χαλάνδρι, λίγα μόλις μέτρα από την Λεωφόρο Μεσογείων, υπάρχει εδώ και 42 περίπου χρόνια ένας οικισμός τσιγγάνων. Πίσω ακριβώς από τον σχετικά πρόσφατο σταθμό του μετρό Νομισματοκοπείο. Φαίνεται όμως πως αυτό είναι πρόβλημα…
Από το 1971 είναι εγκαταστημένοι οι τσιγγάνοι εκεί. Τότε που η σημερινή οδός Σαρανταπόρου ήταν ποτάμι. Ανάμεσα σε δύο μικρά ποτάμια εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι Ρομά, προερχόμενοι από την περιοχή της Χαλκίδας.
Οι υπόλοιποι κάτοικοι της περιοχής, τους λένε: «σας βρήκαμε εδώ, δεν μας βρήκατε…». Σήμερα ο οικισμός φιλοξενεί 70 οικογένειες, 300 άτομα. Αρκετές δεκάδες είναι μικρά παιδιά. 60 περίπου από αυτά φοιτούν στο 4ο και το 10ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου. Το πρωί στις 8.00 ένα λεωφορείο μεταφέρει τους μικρούς μαθητές στο σχολείο τους και επιστρέφουν στον οικισμό το μεσημέρι στις 2.10’.
Αυτό είναι καρπός της συνεργασίας του συλλόγου με το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμια Αθηνών –ΕΚΠΑ, μιας συνεργασίας που περιλαμβάνει καλλιτεχνικές εκδηλώσεις για την Παγκόσμια μέρα Ρομά, την εκπαίδευση παιδιών Ρομά κ.ά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Πολιτιστικού Συλλόγου των τσιγγάνων, πάνω από το 90% των κατοίκων του οικισμού είναι εγγεγραμμένοι δημότες Χαλανδρίου. Η εικόνα που σχηματίζει κανείς μπαίνοντας στον οικισμό, είναι ότι ο Δήμος δεν έχει φροντίσει τους κατοίκους του αυτούς. Κι όμως, έχει εισπράξει τρία εκατομμύρια ευρώ για τη βελτίωση χώρων διαμονής τσιγγάνων! Ένα μέρος του έργου αφορούσε βέβαια αυτόν ακριβώς τον οικισμό…
Τι έγιναν τα χρήματα αυτά; Αυτό είναι αντικείμενο της έρευνας του μεγάλου σκανδάλου του Δήμου Χαλανδρίου από το ΣΔΟΕ και το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης…
Πέρα από τη σειρά παρατυπιών που αναφέρονται στο πόρισμα των ελεγκτών, σημειώνεται πως το 66,6% των κατόχων των οχημάτων που υποτίθεται πως χρησιμοποιήθηκαν, δήλωσαν με επιστολές τους στο Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης πως «ουδέποτε το όχημα που είχαν στην κατοχή τους κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα απασχολήθηκε στις συγκεκριμένες εργασίες»…
Δεν γνωρίζουμε τι τελικά βρήκε το ΣΔΟΕ στους τραπεζικούς λογαριασμούς των στελεχών του Δήμου Χαλανδρίου, μεταξύ των οποίων και ενός αντιδημάρχου, είναι εξοργιστικό όμως να θέλουν να πετάξουν στο δρόμο τόσες οικογένειες με μικρά παιδιά αφού πρώτα πήραν τόσα χρήματα στο όνομά τους.
Είναι γνωστό ότι με τη χρησικτησία, αποκτά κανείς δικαίωμα ιδιοκτησίας σε ένα οικόπεδο, αρκεί να το έχει στην κατοχή και τη νομή του επί είκοσι χρόνια. Από νομικής πλευράς, η νομή περιλαμβάνει βέβαια, όχι μόνο την κατοχή και τη χρήση αλλά και την πεποίθηση ότι αυτό του ανήκει, κάτι που εν προκειμένω δεν συμβαίνει. Όμως και από την άλλη πλευρά, τι είδους ‘νομή’ έχουν να επιδείξουν όσοι επί τόσες δεκαετίες γνωρίζουν ότι οι υποτιθέμενες ιδιοκτησίες τους κατοικούνται από άλλους;
Το σίγουρο είναι ότι η δημιουργία του νέου σταθμού του μετρό στο Νομισματοκοπείο με την συνακόλουθη άνοδο της αξίας γης, συνεπιφέρει και την ξαφνική ‘ευαισθητοποίηση’ για τις συνθήκες διαβίωσης ζωής των τσιγγάνων του οικισμού στη θέση ‘Πεύκο Πολίτη’ και τη ‘φροντίδα’ για την αποκατάστασή τους αλλού…
Έτσι, εν μέσω κρίσης αποφασίζεται η μετεγκατάστασή τους. Αρχικά είχε γίνει λόγος για μεταφορά στο Δήμο Λυκόβρυσης-Πεύκης (Δείτε προηγούμενη σχετική ανάρτησή μας).
Αυτές τις μέρες η Αποκεντρωμένη Διοίκηση αναμένεται να ανακοινώσει το πού θα μεταφερθούν οι κάτοικοι αυτού του οικισμού.
Είναι χαρακτηριστικό το Δελτίο Τύπου του Πολιτιστικού τους Συλλόγου:
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΣΙΓΓΑΝΩΝ ΚΑΤΑΓΟΜΕΝΩΝ ΕΚ ΧΑΛΚΙΔΟΣ & ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ “Η ΕΛΠΙΔΑ”
Χαλάνδρι, 5/Απριλίου/2013
ΕΔΡΑ:
Ίριδος & Σαρανταπόρου Θέση Πεύκο Πολίτη Τηλέφωνο Επικοινωνίας:
6937-882226
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Για άλλη μία φορά ο κρατικός μηχανισμός επιδεικνύει πρωτοφανή «ζήλο» και στοχευμένη «επιλεκτικότητα» για να λύσει τα μεγάλα «οικονομικά του προβλήματα».
Για άλλη μία φορά οι «Διοικούντες» ενεργούν προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων.
Το «φιλέτο» πίσω από τη στάση του Νομισματοκοπείου είναι τώρα αξιοποιήσιμο για τα μεγάλα σχέδια τους και οι Τσιγγάνοι με τις οικογένειές τους το μοναδικό τους εμπόδιο.
Πριν από λίγα χρόνια έφτιαχναν προϋπολογισμούς στο Δήμο Χαλανδρίου Τριών Εκατομμυρίων Ευρώ και άρπαζαν τεράστια χρηματικά ποσά στο «Όνομά μας».
Σήμερα, δεν μας έχουν πια ανάγκη για να παίρνουν μεγάλες χρηματοδοτήσεις στο «Όνομά μας» και μας απειλούν με νέα κατεδάφιση στις 14 Μαΐου του 2013.
70 οικογένειες, με μικρά παιδιά ζουν πάλι υπό το φόβο της μπουλντόζας.
60 παιδιά αγωνιούν αν θα ολοκληρώσουν τη φετινή σχολική χρονιά τους.
300 Έλληνες Τσιγγάνοι, μόνιμοι κάτοικοι και δημότες Χαλανδρίου από το 1971 έως και σήμερα ενώνουμε τις φωνές μας για να κραυγάσουμε «ΟΧΙ» στην άδικη κατεδάφιση των μοναδικών σπιτιών μας, όταν σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν εκατοντάδες αυθαίρετα εξοχικά, που κανείς δεν τα αγγίζει.
300 Έλληνες Τσιγγάνοι, δηλώνουμε ρητώς και κατηγορηματικώς πως θα παλέψουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας για να μην κατεδαφιστεί ούτε μία παράγκα από την περιοχή μας.
300 Έλληνες Τσιγγάνοι, καλούμε όλους τους συμπολίτες μας, να μας συμπαρασταθούν και να μας στηρίξουν να μην γίνουμε άστεγοι και μείνουμε στο δρόμο εμείς και τα μικρά παιδιά μας.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΚΑΛΑΜΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΑΡΗΣ
Μιλήσαμε με τον πρόεδρο του συλλόγου κ. Στέλιο Καλαμιώτη, ο οποίος μας είπε ότι κανείς από τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες δεν είναι σε θέση να υποδείξει ποιο είναι το οικόπεδό του.
Άλλωστε τα οικόπεδα δεν έχουν πληρωθεί από τους ιδιοκτήτες. Λέγεται ότι οι αρχικοί ιδιοκτήτες ήταν 16 υπάλληλοι του υπουργείου Εμπορίου που απέκτησαν τα συμβόλαια σε μια κοπή πίττας το 1967.
Αργότερα οι ιδιοκτήτες αυξήθηκαν και πρέπει σήμερα να είναι 58-59. Κάποιοι φέρονται να αγόρασαν τίτλους ιδιοκτησίας τη δεκαετία του ’80, ουδέποτε όμως εμφανίστηκε κανείς στο παρελθόν.
«Δεν είναι λογικό να ενδιαφερθείς να δεις πού βρίσκεται το οικόπεδο που αγοράζεις, όταν μάλιστα γνωρίζεις ότι εκεί ζουν τσιγγάνοι; Πώς το αγοράζεις; Με κλειστά μάτια;», διερωτάται ο πρόεδρος.
Τώρα ο οικισμός κινδυνεύει να κατεδαφιστεί από τις μπουλντόζες στις 14 Μαΐου και να μείνουν 70 οικογένειες με μικρά μάλιστα παιδιά στο δρόμο.
Ο κ. Καλαμιώτης μας περιγράφει τραγελαφικές καταστάσεις σε σχέση με την επαπειλούμενη κατεδάφιση. Καθώς τα πρωτόκολλα κατεδάφισης έχουν εκδοθεί από την Πολεοδομία πριν πολλά χρόνια και επικαιροποιήθηκαν πρόσφατα, φέρονται να εκδιώκονται 15-16 άτομα που εν τω μεταξύ έχουν αποβιώσει ενώ δεν διώχνονται άλλοι που δεν αναφέρονται στα πρωτόκολλα.
Χρειάζεται συνεπώς, λέει ο πρόεδρος, να γίνει νέα αυτοψία πριν από κάθε τι άλλο.
Αίτημα των τσιγγάνων κατοίκων της «Συνοικίας το Όνειρο» του Χαλανδρίου είναι να μην μεταφερθούν σε άλλο Δήμο αλλά να παραμείνουν στο Χαλάνδρι. Δεν θέλουν επίσης μια προσωρινή μετεγκατάσταση.
Ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου μας είπε:
«Είμαστε 70 οικογένειες, 300 άτομα. Πάνω από το 90% από εμάς είμαστε δημότες Χαλανδρίου. Τρεις γενιές τσιγγάνων έχουμε μεγαλώσει εδώ, στο Χαλάνδρι. Στις ομάδες της περιοχής παίζαμε μπάλα. Τα παιδιά μας πηγαίνουν στα σχολεία της περιοχής, στο 4ο και το 10ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου. Το 40% από εμάς είναι άτομα με αναπηρία πάνω από 67%.
Ζητάμε:
-Να σταματήσει η κατεδάφιση. Πρώτα πρέπει να λυθεί το πρόβλημα της μετεγκατάστασης. Δεν θέλουμε ‘προσωρινή μετεγκατάσταση’.
-Θέλουμε να παραμείνουμε στο Χαλάνδρι, όπου είμαστε δημότες. Θέλουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να συνεχίσουν να πηγαίνουν στο σχολείο. Σύμφωνα με την εγκύκλιο Νάκου – Παυλόπουλου, κάθε δήμος είναι υποχρεωμένος να στεγάσει στην περιοχή του κάθε τσιγγάνο Έλληνα πολίτη και δημότη του που ζει εκεί.
-Να βρεθεί κρατικός χώρος και να ξεκινήσουν τα έργα. Θέλουμε ανθρώπινες συνθήκες και στέγαση σε σπίτια, να αποφύγουμε το γκέτο. Να ενταχθούμε, όπως και οι υπόλοιποι τσιγγάνοι στο Πάτημα Χαλανδρίου.
Κάνουμε προσπάθεια το Δελτίο Τύπου του συλλόγου μας να φτάσει σε όσο περισσότερα κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες και μέσα ενημέρωσης γίνεται. Όποια βοήθεια μπορεί ο καθένας να προσφέρει σε αυτό, είναι καλοδεχούμενη.»
Στη διάρκεια της επίσκεψής μας, μιλήσαμε με κατοίκους του οικισμού. Ένας ηλικιωμένος κάτοικος, περήφανος για την τσιγγάνικη καταγωγή του, μας ανέφερε ότι η οικογένειά του έχει δώσει πολλά στους αγώνες της Ελλάδας, μας ανέφερε μάλιστα το όνομα του συγγενούς του Βασίλη Μήτρου που «του έχουνε και άγαλμα στην Εύβοια».
Βρήκαμε πράγματι φωτογραφία του αγάλματος στο xyzcontagion.wordpress.com όπου διαβάσαμε τα εξής:
Ο τσιγγάνος καπετάνιος του ΕΛΑΣ Βασίλης Μήτρου (“Καπετάν-Γύφτος“) από την Κύμη Εύβοιας, ήταν ηγετική μορφή στον ΕΛΑΣ της Εύβοιας, και μάλιστα ανατίναξε ένα γερμανικό αντιτορπιλικό πριν σκοτωθεί στη μάχη της Λαμπούσας.
Περισσότερα για τη μάχη της Λαμπούσας, μπορεί κανείς να διαβάσει στο σάιτ του Δήμου- Κύμης Αλιβερίου:
Μάχη στη Λαμπούσα
Στις 3 Σεπτέμβρη 1944 στην Λαμπούσα γράφτηκε μία από τις χρυσές σελίδες στην εποποιία της Εθνικής Αντίστασης.
Τα ηρωϊκά παληκάρια του 3ου Τάγματος του 7ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ με την ηγεσία του Προκόπη Τζάνου ή Λόγγου έδωσαν ένα καθοριστικό κτύπημα στους Γερμανούς κατακτητές, «απάντησαν» στην ναζιστική θηριωδία που προηγήθηκε λίγους μήνες πριν, τον Μάιο του 44, στο Κακολύρι.
Έδωσαν δύναμη και αισιοδοξία στο σκλαβωμένο λαό της Καρυστίας, ανάσα ελπίδας στα χωριά μας.
Ο καπετάνιος του 3ου Συντάγματος ο Αξέχαστος Θανάσης Τζάνος, ο ακούραστος αυτός καθοδηγητής του ΕΑΜ της Νότιας Εύβοιας, περιγράφει με απλά και αληθινά λόγια την προετοιμασία και την διεξαγωγή της Μάχης, στο βιβλίο ντοκουμέντο «Η Νότια Ευβοια στην Κατοχή».
Αξίζει να σταθούμε στον Βασίλη Μήτρου. Ο Καπετάνιος του ο Θανάσης Τζάνος γράφει γιαυτόν:
«’Αξιος και φιλότιμος καθώς ήταν ο Βασίλης πήρε την πρώτη θέση στη δουλειά της οργάνωσης και έτρεχε στις πιο επικίνδυνες αποστολές που τον έστελναν..
Μα ο Βασίλης ήταν ανήσυχος. Η δουλειά της πολιτικής οργάνωσης δεν τον ικανοποιούσε, ήθελε να ανέβει στο βουνό να γίνει αντάρτης, να πολεμήσει τους Γερμανούς με το όπλο στο χέρι. …
Στην μεγάλη του όμως επιμονή αναγκάστηκαν να τον αφήσουν και ο Βασίλης έτρεξε όσο μπορούσε γρήγορα για να βρεθεί εκεί που τον έσπρωχνε η καρδιά του στον ΕΛΑΣ. Και εκεί δεν άργησαν να τον γνωρίσουν, γι αυτό πολύ γρήγορα τον αγάπησαν και τον εκτίμησαν.
Τον έμαθαν σε λίγο τα χωριά, τον έμαθαν οι ταγματασφαλίτες, τον έμαθαν οι Γερμανοί.
«Έρχεται ο Γύφτος» έλεγαν οι τσολιάδες και έτρεχαν να κρυφτούν.
«Πέρασε ο Γύφτος» έλεγαν στις γειτονιές και έτρεχαν να τον γνωρίσουν.
Απέραντη αγάπη από τους σκλαβωμένους και τους φίλους, άσβεστο μίσος από τους γερμανούς και τους Προδότες».
Αυτός ήταν ο ηρωϊκός Βασίλης Μήτρου ο μοναδικός έλληνας νεκρός της Μάχης της Λαμπούσας
Κλείνοντας, προσυπογράφουμε κι εμείς την έκκληση για όσο το δυνατόν ευρύτερη δημοσιοποίηση του δελτίου τύπου του Πολιτιστικού Συλλόγου «Η Ελπίδα».
Αφήστε μια απάντηση