Της Τ. Γ
Μας έφυγες και συ Σωτηρία Λεονάρδου, μια μέρα σαν την σημερινή το 2019.
Ησουν ένας δικός μας άνθρωπος. Οπως ο Νικόλας, ο Παύλος, η Κατερίνα…
Σ’ ένα κόσμο που ολοένα φτωχαίνει πνευματικά, ηθικά, συναισθηματικά, μας λείψεις πολύ…
Σήμερα συμπληρώνονται έξι ακριβώς χρόνια από τότε που άφησες την τελευταία σου πνοή, έχοντας δώσει μακρά μάχη με μια σπάνια ασθένεια, που σε είχε αναγκάσει να αποσυρθείς τα τελευταία χρόνια, από τα μουσικά δρώμενα.
Δεν θα λησμονήσουμε ποτέ την μικρή, χαμηλόφωνη, αλλά σπουδαία καριέρα σου. (Ανεπανάληπτη θα μείνει η συγκλονιστική ερμηνεία της στην εμβληματική ταινία του Κώστα Φέρρη «Ρεμπέτικο» του τραγουδιού των Σταύρου Ξαρχάκου – Νίκου Γκάτσου «Καίγομαι – Καίγομαι».
Τώρα που κει ψηλά στον “μπαγάσα”, τον Νικόλα που θα αντάμωσες, δώστου την αγάπη μας και πες του πως εμείς πάντα θα μένουμε “με τις ιδέες μας”, και των άλλων “δεν θέλουμε την κουβέντα τους, ούτε την γνωριμιά τους”…
Πολυαγαπημένη και η Σωτηρία και ο Νικόλας δεν υπάρχουν πλέον τέτοιο καλιτεχνες