Κατεβάστε, διάολε, αυτή την παράσταση!

nash_0Πόσοι άραγε θεατές θα έβλεπαν, αν ανέβαινε, την παράσταση «Η ισορροπία του Nash» στην Πειραματική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου; Η πένα του Σάββα Ξηρού ποια δύναμη άραγε διαθέτει που θα κατατρόπωνε το μέγεθος του Αλμπέρ Καμί; Ποιες «μοχθηρές» δυνάμεις άραγε θα ξυπνούσαν μέσα στις καρδιές και τα μυαλά όσων θα παρακολουθούσαν την αναμέτρηση στο θεατρικό σανίδι; Κι αν αυτό συνέβαινε, γιατί άραγε δεν μπορεί ακόμη να συμβεί, αφού το βιβλίο του Ξηρού έτσι κι αλλιώς κυκλοφορεί στην αγορά; Ή μήπως να κάψουμε και το βιβλίο του; Κι αν το κάψουμε και οι ομοϊδεάτες του το κυκλοφορήσουν παράνομα, προσδίνοντας του δηλαδή την νοστιμιά του απαγορευμένου φρούτου, μήπως τα πράγματα γίνουν χειρότερα, μήπως βάζει μπόμπα, κανονική, όχι απλώς θεατρική στα θεμέλια της κοινωνίας; Κι είναι τόσο αδύναμα τούτα τα θεμέλια;

Όποιος εχέφρων άνθρωπος θέσει τα ερωτήματα στον εαυτό του θα απαντήσει εύκολα μόνος του. Κι είναι άραγε δικαίωση των καταδικασμένων ήδη πράξεών του η παρουσίαση και μόνο πάνω στο σανίδι του λόγου του; Προς τι ο φόβος; Για να δικαιωθεί ο κάθε λόγος ακόμη και θεατρικών ηρώων που έχουν προχωρήσει σε βέβηλες και ανίερες πράξεις περνούν συνήθως αιώνες . Και για αυτούς όμως ακόμη, ο λόγος τους περνά συνεχώς από την διήθηση των συνειδήσεων αυτών που παρακολουθούν και αναρωτιούνται, ακόμη κι αν συγχωρούν.

Οι συγγενείς των θυμάτων της τρομοκρατίας δεν συγχωρούν, και ενίστανται, νιώθουν να προκαλούνται. Οι συγγενείς όμως δεν καλούνται ποτέ σε κανένα δικαστήριο ως δικαστές παρά ως μάρτυρες. Διαφορετικά η κοινωνία δεν θα χρειαζόταν τα δικαστήρια, η αυτοδικία θα έλυνε(;) όλα τα ζητήματα. Και η τέχνη δεν θα επιτρεπόταν να χρησιμοποιεί το αιχμηρό νυστέρι της και για να προκαλεί ακόμη, για να κρίνεται κι αυτή όσο, ενίοτε ανίερα, σκαλίζει την ανθρώπινη ψυχή για να βρει τις ρίζες του ανθρώπινου θηρίου.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα πρέπει να πηγαίνει σε καμιά παράταση της Επιδαύρου, ο Αισχύλος λέει αποτρόπαια πράγματα αλλά και ο Σαίξπηρ, γιατί δεν υπάρχει άραγε καμιά διαμαρτυρία για τον λουσμένο στο αίμα Μακμπέθ του ΚΘΒΕ;

Αν πάλι είμαστε στο σημείο εκείνο που η ανοχή στο φόνο έχει εξαντληθεί, αν δεν μπορούμε και δεν δεχόμαστε να παρακολουθήσουμε καμιά εξήγηση, κανένα υπερασπιστικό λόγο, ούτε πάνω σε μια θεατρική σκηνή, να ρίξουμε τα βιβλία της Χάνα Άρεντ στον ασβέστη για να  σκοτώσουμε όλους του Άιχμαν του κόσμου, αν είμαστε σε θέση να βουλώσουμε το στόμα του Οιδίποδα τότε, πώς άραγε ανεχόμαστε το καθημερινό ανέβασμα της «παράστασης» του πνιξίματος εκατοντάδων προσφύγων στο νερά του Αιγαίου; Πώς μπορούμε να ανοίγουμε την τηλεόραση για τρώμε μεσημεριανό ή δείπνο βλέποντας σωρούς τα πνιγμένα παιδιά; Πώς πρεσβείες, έθνη και εκπρόσωποί τους όχι μόνο ανέχονται τούτο το σαδιστικό παιχνίδι εξόντωσης ορφανεμένων και πλήρως απροστάτευτων ανθρώπων; Γιατί δεν έχουμε ξεσηκωθεί ακόμη όταν υπουργοί και γραφειοκράτες αφρίζουν σαν λυσσασμένα σκυλιά ότι πρέπει να τους πνίγουμε κατευθείαν, να τους πυροβολούμε τούτους τους πρόσφυγες κι αυτό να το κάνουμε μπροστά στα μάτια ολόκληρης της οικουμένης, σε τούτη την οικουμενική «παράσταση» της ανθρωποσφαγής; Πώς το αντέχουμε αυτό άραγε τούτο το απάνθρωπο θέαμα να ντύνεται με κείμενα γραφειοκρατών που μαρτυρούν και προάγουν την βαναυσότητα και το αναίτιο μίσος; Και οι νόμοι, οι παγκόσμιοι νόμοι που επικαλούνται οι «νομιμόφρονες» όλων των χωρών, και που ορίζουν τέτοιες πράξεις ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας γιατί άραγε δεν εφαρμόζονται; Γιατί δεν συλλαμβάνονται οι υπουργοί με την ικανότητα σε περίτεχνες διατυπώσεις  για να δικαιολογήσουν τόσο Φόνο;

Και οι φιλόλογοι, τέλος, που μάσησαν δεκάδες δεκάδων αναλύσεων γιατί ο Μερσώ, ναι ντε, ο ήρωας του Καμύ στον «Ξένο», έλεγε την φράση «η μαμά έχει πεθάνει», λάθος χρόνος στα γαλλικά, ενώ έπρεπε να γράψει «η μαμά πέθανε», αυτοί οι ευαίσθητοι φιλολογίζοντες πώς θα αναλύσουν τώρα  τούτη την σατανική γλώσσα, την διατύπωση «δεκάδες πρόσφυγες έχουν πνιγεί»; Τι είναι οι δεκάδες πνιγμένοι χωρίς όνομα, τα παιδιά χωρίς πατέρα και μάνα; Πώς στον διάβολο αντέχουμε αυτή την παράσταση των τεράτων;

Του Απόστολου Λυκεσά – Στο Κόκκινο 105,5

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *