Τα εσωκομματικά μαχαιρώματα στα αστικά κόμματα είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο. Αυτό όμως που συμβαίνει σήμερα με αποδέκτη το πολιτικό πτώμα του Ρουσόπουλου ίσως να μην έχει προηγούμενο και σε ένα βαθμό δείχνει τον φαρισαϊσμό και τυχοδιωκτισμό των νεοδημοκρατικών στελεχών.
Αυτοί που μέχρι χτες τον λιβάνιζαν και επιζητούσαν την εύνοια του σήμερα διαγκωνίζονται ποιος θα τον πρωτοφτύσει ποιος θα κάνει την πιο απαξιωτική δήλωση για το πρόσωπο που πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου.
«Δεν είδα καμία εκ των δύο συνεντεύξεων του κυρίου Ρουσόπουλου. Είδα μία πολύ ωραία ταινία στον κινηματογράφο, το “Ζήτημα τιμής”, που αφορά μία οικογένεια αστυνομικών στη Νέα Υόρκη, η μισή οικογένεια είναι διεφθαρμένοι και οι άλλοι μισοί αδιάφθοροι», δηλώνει ο υπεύθυνος πολιτικού σχεδιασμού της Ν.Δ, Νίκος Καραχάλιος.
«Να πω την αμαρτία μου, και ζητώ συγγνώμη, δεν είδα τις συνεντεύξεις, κοιμόμουν», είπε ο Γιακουμάτος για να ρίξει την μαχαιριά του συμπληρώνοντας: «Εγώ μένω στο ενοίκιο».
Η επόμενη δημόσια ροχάλα που εισέπραξε ο Ρουσόπουλος προήλθε απ’ τον Τσιτουρίδη. «Πριν από δέκα χρόνια είχα την εντύπωση ότι ψηφίσαμε για αρχηγό και όχι για υπαρχηγό ή αντιπρόεδρο…», ανέφερε σε δημοσιογράφους ο πρώην υπουργός.
Και όταν όλα αυτά λέγονται δημόσια μπορείτε να φανταστείτε τι θάψιμο πέφτει στον «γιο του ταχυδρόμου», σε ιδιωτικές συζητήσεις από τους ομόσταυλους του βουλευτές.
Είναι κι αυτό ένα κατόρθωμα του Ρουσόπουλου. Μπόρεσε να δείξει σε όλο τον κόσμο πόση ομοψυχία, αλληλεγγύη και … κυβερνητικό όραμα, επικρατεί στις τάξεις της Ν.Δ.
Αφήστε μια απάντηση