Μίλησε στο Δημοτικό Συμβούλιο για την απόφαση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων σχετικά με τα προσφυγόπουλα. Στην αρχή κάποιοι ούρλιαζαν αλλά τα επιχειρήματα της ήταν τόσο συντριπτικά που στο τέλος όλοι την άκουγαν αμίλητοι.
Ομόφωνα οι γονείς και οι κηδεμόνες του 5ου δημοτικού στο Ωραιόκαστρο, αποφάσισαν τη μη ένταξη – τοποθέτηση των παιδιών των προσφύγων στον χώρο του σχολείου.
Αφορμή για αυτό λένε είναι πως υπάρχουν ζητήματα «υπάρχουν θέματα υγειονομικής κάλυψης και προστασίας». Και αυτό επειδή όπως υποστηρίζουν τα παιδιά στο Ωραιόκαστρο (όχι τα προσφυγόπουλα) σε πποσοστό 50% δεν έχουν κάνει τους απαραίτητους εμβολιασμούς και άρα κινδυνεύουν από όποιες ασθένειες μπορεί να έχει κάποιο παιδί προσφύγων, όπως φυματίωση ή ελονοσία.
Στο Δημοτικό συμβούλιο του Ωραιόκαστρου όμως, το λόγο πήρε με αξιοπρέπεια μια συνταξιούχος μαία. Ξεκίνησε να μιλάει για το γεγονός. Κάποιοι γονείς από το ακροατήριο άρχισαν να ουρλιάζουν και να τη διακόπτουν (εκείνοι οι γονείς που δεν έχουν εμβολιάσει τα παιδιά τους).
Η μαία συνέχισε απτόητη να παραθέτει τα επιχειρήματα της και τις εμπειρίες της με αρρώστους που είχαν μολυσματικές ασθένειες. Στο ακροατήριο έπεσε σιωπή και όλοι την άκουγαν. Η λογική έδινε τη θέση της στον παραλογισμό το φόβο και τη μισαλλοδοξία.
Για την ιστορία να αναφέρουμε το εξής σχετικά με το Ωραιόκαστρο και τους πρόσφυγες: Η περιοχή του Ωραιοκάστρου επιλέχθηκε από την επιτροπή αποκατάστασης προσφύγων, το 1922, για να εγκατασταθούν πρόσφυγες από τον Πόντο και τον Καύκασο. Οι πρώτες προσφυγικές οικογένειες που εγκαταστάθηκαν ήταν λιγότερες από 200. Συνολικά παραχωρήθηκαν 22.000 στρέμματα που εκτεινόταν, ξεκινώντας από νότια, από τα όρια του σημερινού Παλαιόκαστρου (τουρκικό τοπωνύμιο: Νταούλ-Μπαλή), έως βόρεια σε έναν οικισμό με την ονομασία Ασπρόβρυση (τουρκικό τοπωνύμιο: Ακ Μπουνάρ).
Το 2016 τα πράγματα φαίνεται ότι έχουν αλλάξει…
Αφήστε μια απάντηση