[…] Ενώ η αριστοκρατία του χρήματος έκανε τους νόμους, διεύθυνε το κρατος, είχε στη διάθεσή της όλες τις οργανωμένες δημόσιες εξουσίες, και σε βάση αυτά τα ίδια γεγονότα και με τον Τύπο εξουσίαζε την κοινή γνώμη και ενώ σ’ όλες τις σφαίρες, από την αυλή ως το Cafe-Borgne συνεχίζοταν η ίδια πορνεία, η ίδια ξετσίπωτη απάτη, η ίδια μανία πλουτισμού, όχι με την παραγωγή, αλλά με το επιτήδειο τσέπωμα του έτοιμου πλούτου των άλλων, ξέσπασαν, ιδιαίτερα στις κορυφές της αστικής κοινωνίας, και επικράτησαν αχαλίνωτα νοσηρές και έκλυτες ορέξεις που κάθε στιγμή έρχονταν σε σύγκρουση με τους ίδιους τους αστικούς νόμους – όρεξεις όπου ο πλούτος που προέρχονταν απ’το παιχνίδι γύρευε φυσικά την ικανοποίηση του εκεί που η απόλαυση γίνεται ακολασία, εκεί που γίνονταν ένα το χρήμα, η βρομιά και το αίμα. Η χρηματική αριστοκρατία, με τον τρόπο πλουτισμού της, όπως και με τις απολαύσεις της, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αναγέννηση του κουρελοπρολεταριάτου στα ανώτατα στρώματα της κοινωνίας.
Και οι ομάδες της γαλλικής αστικής τάξης που δεν βρίσκονταν στην εξουσία, φώναζαν:«Διαφθορά!». Κι όταν το 1847, στις πιο υψηλές βαθμίδες της αστικής κοινωνίας παρουσιάζανε δημόσια τις ίδιες εκείνες σκηνές που οδηγούν κανονικά το κουρελοπρολεταριάτο στα πορνεία, στα φρενοκομεία και στα τρελοκομεία, μπρος στο δικαστή, στα κάτεργα και στην κρεμάλα, ο λαός φώναζε: «Κάτω οι μεγάλοι κλέφτες, κάτω οι δολοφόνοι!». Η βιομηχανική αστική τάξη έβλεπε τα συμφέροντά της να κινδυνεύουν, η μικροαστική τάξη ήταν γεμάτη από ηθική αγανάχτηση, η λαϊκή φαντασία ήταν ξαναμμένη, το Παρίσι ήταν πλημμυρισμένο με λίβελους- «η δυναστεία των Ρότσιλντ», «οι τοκογλύφοι είναι οι βασιλιάδες της εποχής» κλπ. – με τους οποίους με περισσότερο ή λιγότερο πνεύμα καταγγέλανε και στιγματίζανε την κυριαρχία της αριστοκρατίας του χρήματος.
…
[…] Η δημόσια πίστη και η ιδιωτική πίστη ήταν φυσικά κλονισμένες. Η δημόσια πίστη στηρίζεται στην πεποίθηση ότι το κράτος θα δέχεται να το εκμεταλεύονται οι χρηματιστές τοκογλύφοι. Το παλαιό όμως κράτος είχε εξαφανίστεί και η επανάσταση στρέφονταν πριν απ’ όλα ενάντια στην ολιγαρχία του χρήματος. Οι δονήσεις της τελευταίας ευρωπαϊκής εμπορικής κρίσης δεν είχαν ακόμα σταματήσει. Συνεχίζονταν οι χρεοκοπίες η μια πίσω από την άλλη.
Η ιδιωτική πίστη είχε, παραλύσει, η κυκλοφορία είχε περιοριστεί, η παραγωγή είχε σταματήσει πριν ακόμα ξεσπάσει η επανάσταση του Φλεβάρη. Η επαναστατική κρίση μεγάλωσε την εμπορική κρίση. Και αν η ιδιωτική πίστη στηρίζεται στην πεποίηθηση ότι η αστική παραγωγή σ’όλη την έκταση των σχέσεών της, ότι το αστικό καθεστώς είναι απρόσβλητο και απαραβίαστο, ποια επίδραση μπορούσε να’χει μια επανάσταση που διαμφισβητούσε τη βάση της αστικής παραγωγής, την οικονομική σκλαβιά του προλεταριάτου, μια επανάσταση που έστησε αντίκρυ στο χρηματιστήριο τη σφίγγα του Λουξεμβούργου; Η απελευθέρωση του προλεταριάτου είναι η κατάργηση της αστικής πίστης γιατί σημαίνει την κατάργηση της αστικής παραγωγής και του καθεστώτος της. Η δημόσια πίστη και η ιδιωτική πίστη είναι το οικονομικό θερμόμετρο που με αυτό μπορεί να μετρήσει κανείς την ένταση της επανάστασης. Στο βαθμό που πέφτουν, στον ίδιο βαθμό ανεβαίνουν η φλόγα και η δημιουργική δύναμη της επανάστασης […]
…
[…] Η προσωρινή κυβέρνηση μπορούσε, χωρίς βίαιη επέμβαση, με νόμιμο τρόπο, να εξαναγκάσει την τράπεζα σε χρεοκοπία. Δεν είχε παρά να κρατήσει μία παθητική στάση και να εγκαταλείψει την τράπεζα στην τύχη της. Η χρεοκοπία της τράπεζας θα ήταν ο κατακλυσμός που στο άψε-σβήσε θα σάρωνε από το γαλλικό έδαφος την αριστοκρατία του χρήματος, το χρυσό βάθρο της μοναρχίας του Ιούλη. Και όταν θα είχε πια χρεοκοπήσει η τράπεζα, η ίδια η αστική τάξη θα ήταν υποχρεωμένη να θεωρηθεί σαν μία τελευταία απεγνωσμένη απόπειρα σωτηρίας την ίδρυση από την κυβέρνηση μιας εθνικής τράπεζας και την υπαγωγή της εθνικής πίστης στον έλεγχο του έθνους.
Η προσωρινή κυβέρνηση αντίθετα, επέβαλε την αναγκαστική κυκλοφορία των τραπεζογραμματίων. Έκανε κάτι περισσότερο: Μετέτρεψε όλες τις επαρχιακές τράπεζες σε υποκαταστήματα της Τράπεζας της Γαλλίας και της επέτρεψε να απλώσει τα δίκτυα της σε όλη τη Γαλλία. Αργότερα υποθήκευσε στην τράπεζα τα κρατικά δάση, σαν εγγύηση για ένα δάνειο που συνομολόγησε μαζί της. Έτσι, η επανάσταση του Φλεβάρη στερέωσε άμεσα και πλάτυνε την τραπεζοκρατία που επρόκειτο να την ανατρέψει
Στο μεταξύ, η προσωρινή κυβέρνηση λύγιζε κάτω από τον βραχνά ενός ελλείματος που μεγάλωνε. Μάταια ζητιάνευε πατριωτικές θυσίες. Μονάχα οι εργάτες τις έριξαν την ελεημοσύνη τους. Έπρεπε να γίνει προσφυγή σ’ ένα ηρωικό μέσο, στην επιβολή ενός νέου φόρου. Ποιον όμως να φορολογήσουν; Τους λύκους του χρηματιστηρίου τους βασιλιάδες της τράπεζας, τους πιστωτές του κράτους, τους εισοδηματίες τους βιομήχανους; Μα αυτό δεν ήταν καθόλου ένα μέσο για να κερδίσει η δημοκρατία την εύνοια της αστικής τάξης. Αυτό θα σήμαινε από τη μία ότι διακινδυνεύανε την κρατική πίστη και την εμπορική πίστη, που απ’την άλλη επιδιώκανε να τις εξαγοράσουν με τόσο μεγάλες θυσίες και ταπεινώσεις. Κάποιος όμως έπρεπε να πληρώσει […]
-Καρλ Μαρξ – «Οι ταξικοί αγώνες στην Γαλλία 1848 έως το 1850»
Ενδείξεις για το ενδεχόμενο αξιοποίησης του Emergency Liquidity Assistance (ELA) από ορισμένες εγχώριες τράπεζες, πιθανότητα τις επόμενες ημέρες, δημιουργεί η επιδείνωση των συνθηκών ρευστότητας στην εγχώρια τραπεζική αγορά.
Πρόκειται για ένα μηχανισμό στήριξης των τραπεζών που έχει προβλεφθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για την παροχή ρευστότητας, σε επείγουσες και έκτακτες καταστάσεις, με στόχο την ομαλή λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Το ELA είναι ένα εργαλείο που έχουν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες του ευρωσυστήματος, ώστε να παρέχουν υποστήριξη στις τοπικές τράπεζες πέραν της βοήθειας που παρέχει το ευρωσύστημα.
Ηδη έχει χρησιμοποιήσει τον μηχανισμό αυτό η Ιρλανδία και η πιθανή ενεργοποίησή του τις επόμενες ημέρες από τις εγχώριες τράπεζες θα ενισχύσει με ένα ακόμα εργαλείο ρευστότητας το τραπεζικό σύστημα, διασφαλίζοντας τη σταθερότητά του.
-Πιο γρήγορα, θα αργήσουμε στη δουλειά!
-Ποια δουλειά, το ξέχασες ότι με απέλυσαν προχθές και πλέον πήγα και γράφτηκα στον ΟΑΕΔ; Από την επόμενη εβδομάδα θα πάω και σε κάτι επιμορφωτικά σεμινάρια, να μάθω νέες δεξιότητες για να βρω κάτι άλλο στην αγορά εργασίας
Έρχονται περικοπές στις συντάξεις
Σταδιακές περικοπές των επικουρικών συντάξεων από το 2012 ως το 2015, οι οποίες ενδέχεται να φθάσουν και το 30%, καθώς και αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τα επικουρικά ταμεία, περιλαμβάνει η νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός του επόμενου διμήνου (Σεπτέμβριος- Οκτώβριος). Οι μειώσεις θα εφαρμοστούν από την 1.1.1012 και θα αφορούν τόσο τους νυν όσο και τους μελλοντικούς συνταξιούχους, ενώ θα αλλάξει άρδην ο τρόπος υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων.
Ποιος θα το περίμενε ότι αν εξαπλώνεται η φτώχεια, θα αυξάνονται και οι ληστείες, και μάλιστα θα γίνονται και πιο “απελπισμένες”;
Χτύπησαν «κόκκινο» οι ληστείες, κλοπές και διαρρήξεις
Σημαντική αύξηση σε ληστείες, κλοπές και διαρρήξεις καταγράφηκε το πρώτο εξάμηνο του έτους, ανά την επικράτεια, σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο του 2010, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία εγκληματικότητας που δόθηκαν από την Ελληνική Αστυνομία.
Εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι λόγω των μέτρων ασφαλείας που λαμβάνονται υπάρχει σημαντική μείωση των ληστειών σε τράπεζες, σε καταστήματα των ΕΛΤΑ και σε σούπερ μάρκετ ενώ σημειώνεται αύξηση ληστρικών επιθέσεων σε σπίτια, σε καταστήματα και σε πρατήρια υγρών καυσίμων.
Αντιστοίχως ενώ στις κλοπές υπάρχει μείωση των επιθέσεων σε ΙΧ (για κλοπή ραδιοκασετόφωνων) και σε μέσα μαζικής μεταφοράς, υπάρχει εντυπωσιακή αύξηση των αρπαγών τσαντών.
Αξίζει να γίνει και μια αναφορά στην ταινία Swing Kids (με τον νεαρό τότε Κρίστιαν Μπέιλ, σημερινό σούπερ σταρ στο Χόλυγουντ).
Η ταινία, χωρίς να είναι και κανά αριστούργημα, δείχνει αρκετά πετυχημένα ένα φαινόμενο στη ναζιστική Γερμανία, με το προοδευτικό κομμάτι της νεολαίας να ασχολείται…με οτιδήποτε άλλο εκτός του Χίτλερ. Μέχρι που βέβαια οι ναζί κόβουν -μεταξύ άλλων- τα πάρτυ όπου χόρευε η νεολαία σουίνγκ.
Αυτά συμβαίνουν όταν οι προοδευτικοί άνθρωποι δεν ασχολούνται με το πολιτικό επίπεδο, δίνοντας την ευκαιρία στην άλλη πλευρά να αλωνίζει ανευ αντιπάλου.
Και είναι εντυπωσιακό σήμερα να υπάρχει μεγάλη απόρριψη των κυρίαρχων πολιτικών που εφαρμόζει η άρχουσα τάξη, αλλά ο λαός να το δείχνει στην ηττοπάθεια, την παραίτηση, την αδιαφορία, κτλ, θεωρώντας την ενασχόληση με την πολιτική ως κάτι…το κακό (!!! – πολύ βολικό πάντως αυτό για όσους θα ήθελαν ο λαός να μην ασχολείται με την πολιτική, ώστε να ασχολούνται μόνο αυτοί, χωρίς να υπάρχει αντίλογος από το λαό σε αυτά που κάνουν…).
Ο Κρίστιαν Μπέιλ, πηγαίνει καταναγκαστικά στη Χιτλερική νεολαία, λίγο μετά το κλείσιμο των χορών σουίνγκ – καλοί βέβαια και απαραίτητοι και οι χοροί και οι τέχνες, αλλά στο πολιτικό επίπεδο “3 λαλούν και 2 χορεύουν”…Η κατάληξη τραγική (και όχι μόνο για το χαρακτήρα του Μπέιλ στην ταινία βέβαια)
Αύξηση θητείας! “Στα όπλα” για την ανεργία
Φύλλο πορείας αντί για… κάρτα ανεργίας ενδέχεται να παίρνουν οι στρατεύσιμοι για 3 μήνες παραπάνω, αφού ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Π. Μπεγλίτης αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αυξηθεί η υποχρεωτική θητεία στον Στρατό.
Επισήμως, ο Π. Μπεγλίτης επικαλείται τα μεγάλα κενά που παρουσιάζονται στο στράτευμα, ωστόσο είναι σαφές ότι… όσοι νέοι εγκλωβιστούν στις Ένοπλες Δυνάμεις για 3 παραπάνω μήνες, θα αφαιρούνται από τις στατιστικές της ανεργίας, που βαίνει αυξανόμενη και γενικώς και ειδικότερα στους νέους, έχοντας ξεπεράσει το 40%. (σ..σ και παράλληλα το κράτος δε μπορεί εύκολα να αναλάβει το οικονομικό κόστος ενός εντελώς μισθοφορικού στρατού)
Ο Καλλικράτης έκοψε ακόμα περισσότερο τα κονδύλια του κράτους προς του δήμους, με αποτέλεσμα αυτοί έχουν τώρα (ακόμα πιο) έντονο οικονομικό πρόβλημα, και να βυθίζονται στα χρέη, με την κυβέρνηση να προωθεί ειδικά “μίνι-μνημόνια” για αυτούς, με απολύσεις, περικοπές, ιδιωτικοποιήσεις, νέους φόρους, κτλ. Την ίδια ώρα, οι κάτοικοι αυτών των δήμων περιμένουν να έρθει ο σκουπιδιάρης να μαζέψει τα σκουπίδια, αλλά μάταια…Δεν είναι φαίνεται “ανταγωνιστικό” το να δωθούν χρήματα για τέτοια πράγματα – καλύτερα να δίνονται λεφτά στις τράπεζες. Οπότε καθίστε εσείς στα σκουπίδια, ή οργανωθείτε μόνοι σας, αλλιώς “άντε γεια”
Την ώρα κατά την οποία η κυβέρνηση προτίθεται να θέσει σε άμεση εφαρμογή ειδικό πρόγραμμα εξυγίανσης των υπερχρεωμένων δήμων, οι οποίοι θα υπαχθούν σε καθεστώς Μνημονίου, ο Δήμος Πειραιά – από τους πλέον υπερχρεωμένους ΟΤΑ της χώρας – προχωρεί στη σύναψη νέου δανείου.
Ο δήμαρχος Πειραιά κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος έκανε γνωστό στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το βράδυ της Πέμπτης, ότι ο Δήμος προτίθεται να συνάψει νέο δάνειο ύψους 9,9 εκατ. ευρώ, προκειμένου να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της προηγούμενης δημαρχιακής περιόδου προς τρίτους.
Υποβάθμισε κατά 2 μονάδες το Δήμο Αθηναίων η Moody’s
Για την απόφαση της η Moody΄s επικαλείται την απόφαση της να υποβαθμίσει σε Ca την πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας καθώς και τους ισχυρούς οικονομικούς δεσμούς του δήμου με την ελληνική κυβέρνηση.
Αφήστε μια απάντηση