Το κοινό περί δικαίου αίσθημα και τα σοφίσματα του Αμβρόσιου

Στο διαχρονικό, όπως αποδεικνύεται, ερώτημα «Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;» το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αιγίου έδωσε την Πέμπτη τη δική του απάντηση: ο μητροπολίτης Αμβρόσιος.

Η αθώωση του μητροπολίτη Αιγιαλείας και Καλαβρύτων και όσα προηγήθηκαν στις οκτώ ώρες που ήταν καθισμένος στο εδώλιο πριν η πρόεδρος κ. Σταμάτη ανακοινώσει μονολεκτικά την απόφασή της («αθώος»), πριν καλά καλά καθίσει στη θέση του ο τελευταίος συνήγορος υπεράσπισης, σχεδόν σαν συνέχεια της αγόρευσής του, προκάλεσαν θύελλα αντιδράσεων, δείχνοντας την προφανή και έντονη δυσαρμονία της απόφασης με το αίσθημα δικαίου της ελληνικής κοινωνίας.

Σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει το αίσθημα δικαίου και την τραυματισμένη αξιοπιστία του δικαστικού συστήματος, ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής σημείωσε ότι θα ζητήσει τα πρακτικά της δίκης και το σκεπτικό της απόφασης και, αν διαπιστώσει παραφωνίες, θα σταθμίσει τα δεδομένα και θα ασκήσει κάθε αρμοδιότητα που του δίνει ο νόμος, όπως το έκανε στην υπόθεση του δικαστηρίου που αθώωσε τον Αρτέμη Σώρα.

Σημείωσε, επιπλέον, ότι οι αποφάσεις των δικαστηρίων ελέγχονται από τα αρμόδια δικαστικά όργανα.

Το σίγουρο είναι ότι το χειροκρότημα με το οποίο έγινε δεκτή η απόφαση της έδρας δεν εκπροσωπούσε παρά μια μάλλον μεμονωμένη μερίδα πιστών, ιερέων και τοπικών παραγόντων γύρω από τον μητροπολίτη, ο οποίος τοποθετήθηκε στη θέση αυτή κατά τη διάρκεια της χούντας.

Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι τη διαδικασία παρακολουθούσε πίσω από τα έδρανα των συνηγόρων υπεράσπισης ο πρώην βουλευτής της Χρυσής Αυγής Μιχάλης Αρβανίτης.

Είναι όμως αμφίβολο αν είχαν προσέλθει όλοι τους οικειοθελώς και αν συμφωνούσαν πραγματικά με τις εξωφρενικές δηλώσεις του Αμβρόσιου, ανεπίτρεπτες για κάθε δημόσιο πρόσωπο, πόσο μάλλον για θρησκευτικό λειτουργό.

Είναι χαρακτηριστική η σκηνή που μετέφερε στην «Εφ.Συν.» η συνήγορος της πολιτικής αγωγής Κλειώ Παπαπαντολέων.

Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο για να φύγει μετά το τέλος της δίκης, της χτύπησε το τζάμι ένας ιερέας. «Μην τρομάζετε» της είπε. «Δεν συμφωνούμε όλοι με αυτά που είπε ο μητροπολίτης. Είναι απαράδεκτα. Ηθελα να σας πω ότι ήταν συγκινητική η δική σας αγόρευση και να σας δώσω συγχαρητήρια. Δυστυχώς, δεν μπορώ να εκδηλώσω αυτές μου τις θέσεις δημόσια, καταλαβαίνετε».

Αλλωστε, στην είσοδο του δικαστικού μεγάρου πραγματοποιούσαν δυναμική κινητοποίηση δεκάδες πολίτες και μέλη συλλογικοτήτων της ευρύτερης περιοχής, παίρνοντας θέση κατά του ρατσισμού, του φασισμού, της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας και ζητώντας την καταδίκη του μητροπολίτη.

Ο μητροπολίτης κατάφερε να αθωωθεί, αφού πρώτα αναγκάστηκε να τραπεί σε ευθεία υποχώρηση, προκειμένου να μην αντιμετωπίσει τις νομικές συνέπειες των πράξεών του.

Εφάρμοσε, μάλιστα, τη γνωστή πρακτική των μελών της ναζιστικής οργάνωσης, να απαρνούνται την ίδια τους την ιδεολογία, ακόμα και να καταδικάζουν τον ναζισμό, την ώρα που φέρουν στο σώμα τους τατουάζ με τον αγκυλωτό σταυρό και υμνούν τον Χίτλερ σε ναζιστικές συναυλίες ή να εμφανίζονται χριστιανοί όταν υμνούν παγανιστικά και σατανιστικά σύμβολα.

Αντίθετα από την εικόνα που προσπάθησε να παρουσιάσει ο μητροπολίτης Αμβρόσιος και οι συνήγοροί του, μετατρέποντας με τη βοήθεια της έδρας τη διαδικασία σε δίκη της ομοφυλοφιλίας, καθόλου δεν στάθηκε στο ύψος του νόμου του Θεού, όπως τέλος πάντων τον ερμηνεύει ο ίδιος. Αλλοι ιεράρχες, ιερείς και επιφανείς θεολόγοι διαφοροποιούνται.

Ο μητροπολίτης καθόλου δεν περιφρόνησε το νόμο του κράτους. Αντιθέτως. Περιφρόνησε τις ίδιες του τις πράξεις, όσα δήλωνε μέχρι λίγες μέρες πριν από τη δίκη, και φυσικά την κοινή λογική και τη λογική του δικαστηρίου, με ευθύνη βεβαίως της έδρας.

Λίγες ημέρες πριν από τη δίκη, ο μητροπολίτης αναγνώριζε με απόλυτη σαφήνεια σε ανάρτησή του στο ιστολόγιό του το προφανές, ότι η προτροπή «φτύστε τους», όπως και όλο το επίμαχο κείμενό του, είχε στόχο τους ομοφυλόφιλους.

Αυτό το στοιχείο το προσκόμισε η πολιτική αγωγή στο δικαστήριο, ωστόσο δεν φάνηκε να αξιοποιείται κατά τη διαδικασία.

Διότι, με εμφανή στόχο να ξεφύγει από τον νόμο, ο μητροπολίτης ανακάλυψε αίφνης την ημέρα της δίκης ότι οι προτροπές σε πράξεις βίας και απαξίωσης δεν αφορούσαν τους ομοφυλόφιλους, αλλά τους… πολιτικούς.

Ηταν μια βολική διαστρέβλωση, καθώς η ποινική δίωξη που άσκησε η εισαγγελέας Πλημμελειοδικών δεν αφορούσε τους πολιτικούς, αλλά τους ομοφυλόφιλους οι οποίοι ήταν και οι ενάγοντες στη δίκη.

Σε αυτό το σημείο εξάντλησε άλλωστε η πρόεδρος του δικαστηρίου τις περισσότερες ερωτήσεις της προς τους οκτώ ενάγοντες, επιμένοντας στο ερώτημα αν συγκεκριμένες φράσεις του κειμένου αφορούσαν τους πολιτικούς ή τους ομοφυλόφιλους.

Σε αυτό το σημείο επέμειναν περισσότερο και οι συνήγοροι υπεράσπισης, που κατά τα άλλα αναλώθηκαν σε ομοφοβικές χυδαιότητες προς τους ενάγοντες και στην καταδίκη της ομοφυλοφιλίας χάριν των ιερών κανόνων της Εκκλησίας, την υπεροχή των οποίων έναντι του δικαίου φάνηκε να ομολογεί ο συνήγορος υπεράσπισης και πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αιγίου, Γιώργος Μπέσκος.

Σε αυτό το σημείο στάθηκαν οι δήμαρχοι Αιγιαλείας και Καλαβρύτων που προσήλθαν ως μάρτυρες υπεράσπισης και τώρα καλούνται να δώσουν εξηγήσεις στον πολιτικό τους χώρο.

Το ερώτημα βέβαια είναι γιατί παρέλειψε η πρόεδρος να αναφέρει στις ερωτήσεις της προς τους ενάγοντες άλλα σημεία του κειμένου, όπου καμία αναφορά δεν γινόταν σε πολιτικούς, μόνο σε ομοφυλόφιλους.

Αλλωστε, στο ίδιο το δικαστήριο είχε την ειλικρίνεια ο μητροπολίτης να μιλήσει για… όπλα εναντίον των ομοφυλόφιλων και να μας κάνει κοινωνούς του ομοφοβικού μίσους του, αφού βέβαια είχε φροντίσει προηγουμένως, με τη βοήθεια του δικαστηρίου και ενός σοφίσματος, να αποφύγει τις νομικές συνέπειες.

Πηγή: Δημήτρης Αγγελίδης – “Εφημερίδα των Συντακτών”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *