Υπάρχει μια κατηγορία Ελλήνων που δεν τους άγγιξε η κρίση. Για την ακρίβεια δεν τους ακούμπησε. Σωστά μαντέψατε. Πρόκειται για τους Έλληνες εφοπλιστές. Το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο, παρά την οικονομική κρίση, με στόλο αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, βρίσκεται στην πρώτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη των εμπορικών στόλων όλου του κόσμου. Το ακολουθούν οι εφοπλιστές της Ιαπωνίας, της Κίνας και των ΗΠΑ. Τα παραπάνω αναφέρονται σε δημοσίευμα της Γερμανικής εφημερίδας «Die Welt», η οποία επικαλείται τα πρόσφατα στοιχεία πλοίων της «Vesselsvalue».
Οι Έλληνες εφοπλιστές την περίοδο της κρίσης κράτησαν την πρώτη θέση στην ιδιοκτησία πλοίων. Διέθεταν τα κεφάλαια για να κάνουν αγορές την ώρα που εφοπλιστές άλλων χωρών ξεπουλούσαν, ενώ «κατασκεύασαν» και νέα πλοία κυρίως στα ναυπηγεία της Σαγκάης στην Κίνα.
Ενδεικτικά μόνο στο πρώτο τρίμηνο του 2018, στο σύνολο των 414 μεταχειρισμένων ποντοπόρων πλοίων τα οποία πουλήθηκαν, οι Έλληνες πλοιοκτήτες πήραν και πάλι την πρώτη θέση μεταξύ των αγοραστών. Έδωσαν 900 εκατομμύρια δολάρια για να αγοράσουν 67 ποντοπόρα, σύμφωνα με υπολογισμούς του ναυλομεσιτικού οίκου Allied Shipbroking. Συγκεκριμένα αγόρασαν 45 φορτηγά πλοία, 15 δεξαμενόπλοια, 6 πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων και ένα μεταφοράς υγροποιημένου αερίου.
Έχουν κεφάλαια λοιπόν και επενδύουν. Στα «ένδοξα» ελληνόκτητα πλοία, υψώνονται σημαίες 48 κρατών. Τα κέρδη και το ρευστό καταλήγει όμως σε μια χούφτα Ελλήνων εφοπλιστών. Μάλιστα ορισμένοι εξ’ αυτών καταγράφονται στις λίστες με τους πλουσιότερους κεφαλαιοκράτες της γης. Το εφοπλιστικό κεφάλαιο από τη φύση του, κυνηγά και δημιουργεί φορολογικούς παραδείσους όπου γης. Φτιάχνει off – shore εταιρείες και μετακινεί τα κεφάλαια του, αποφεύγοντας με εκατοντάδες «παράθυρα» και τρόπους τη φορολόγηση του.
Όμως για τους Έλληνες εφοπλιστές υπάρχει διπλός «παράδεισος». Ο πρώτος είναι αυτός των διάφορων «νήσων» (τα νησιά Τζέρσεϊ και Γκέρνσεϊ, οι Βερμούδες, οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, ο Μαυρίκιος, οι Κέιμαν Νήσοι, η Νήσος του Μαν, η νήσος Νέβις, το Νιούε κ.α) του πλανήτη. Ο δεύτερος είναι ο «τόπος» τους. Η Ελλάδα. Όπου με την συνδρομή όλων των κυβερνήσεων από τη δεκαετία του 60 μέχρι και σήμερα έχει διαμορφωθεί ένα σκανδαλώδες καθεστώς φορολόγησης υπέρ του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Όλα νόμιμα! Με αυτό τον τρόπο ο ελληνικός εφοπλισμός, έχει πάντα ρευστό από τα αφορολόγητα κέρδη του, μπορεί να αγοράζει πλοία και να γιγαντώνει το στόλο του.
Για πάνω από μισό αιώνα οι Έλληνες εφοπλιστές, βρίσκονται σε φορολογικό απυρόβλητο. Κάτω από αυτές τις συνθήκες χτίστηκε το ελληνικό «εφοπλιστικό θαύμα». Με αυτό το καθεστώς θησαυρίζει, την ίδια ώρα που ο εργαζόμενος ελληνικός λαός, πνιγμένος από τα μνημόνια βυθίζεται στη φτώχεια.
Μπορεί μέσω των μνημονίων να επιβλήθηκαν εκατοντάδες νόμοι, να καταργήθηκαν άλλοι τόσοι και να επιβλήθηκαν φόροι ακόμα και στον αέρα που αναπνέουμε αλλά υπήρξαν και δύο νόμοι που δεν τους άγγιξε καμιά μνημονιακή κυβέρνηση, ούτε καν οι δανειστές του «κουαρτέτου»…
Πρόκειται για τους νόμους 2687/53 και 27/1975 που βρίσκονται σε ισχύ, και στους οποίους σχεδόν σε κάθε άρθρο τους περιλαμβάνεται και από μια φοροαπαλλαγή. Σε κάθε κρατικό προϋπολογισμό, ακόμα τους μνημονιακούς οι 56 διατάξεις των συγκεκριμένων νόμων που προσφέρουν φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές, αντιγράφονται μονότονα -ή συμπληρώνονται προς το ευνοϊκότερο – διαιωνίζοντας μια προκλητική «ασυλία».
Η μακρά λίστα της φοροασυλίας…
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να καταγράφουμε, ορισμένες από τις πιο κραυγαλέες.
Σκανδαλώδες είναι για παράδειγμα το καθεστώς φορολόγησης, κατά το οποίο οι εφοπλιστές δεν φορολογούνται με βάση τους τζίρους τους ή τα κέρδη τους, αλλά με βάση την χωρητικότητα του πλοίου!
Συγκεκριμένα στο άρθρο (2) του νόμου 27/1975 αναφέρεται ρητώς «Ο κατά τας διατάξεις του παρόντος νόμου επιβαλλόμενος φόρος εξαντλεί πάσαν υποχρέωσιν του πλοιοκτήτου, ως και του μετόχου ή εταίρου ημεδαπής ή αλλοδαπής εταιρείας οιουδήποτε τύπου εκ φόρου εισοδήματος, καθ’ όσον αφορά εις τα κέρδη, τα οποία προκύπτουν εκ της εκμεταλλεύσεως πλοίων». Δηλαδή είτε βγάζουν 1 εκ. ευρώ είτε 1 δις ευρώ, πληρώνουν τον ίδιο φόρο!
Επίσης …οι «πατριώτες» εφοπλιστές μέσω των δύο νόμων, απαλλάσσονται:
— Από κάθε φόρο, τέλος ή εισφορά ή κρατήσεις υπέρ του δημοσίου ή κάποιου τρίτου το εισόδημα που αποκτάται από γραφεία ή υποκαταστήματα αλλοδαπών ναυτιλιακών επιχειρήσεων που εγκαθίστανται στην Ελλάδα
— Από οποιοδήποτε φόρο εισοδήματος
— Από τον φόρο εισοδήματος (των καθαρών κερδών) ή μερισμάτων κάθε ημεδαπής ή αλλοδαπής εταιρείας που εκτός από τα πλοία έχει κι άλλες εκμεταλλεύσεις
— Απαλλάσσονται από τα κέρδη αν πουλήσουν ένα πλοίο,
— Απαλλάσσονται από τα έσοδα αν εισπράξουν ασφαλιστική αποζημίωση για ένα πλοίο,
— Απαλλάσσονται από τα κέρδη των ναυτιλιακών τους επιχειρήσεων,
— Απαλλάσσονται ακόμα και από τα παράβολα για τα έγγραφα με τα οποία διανέμουν τα κέρδη τους (!),
— Απαλλάσσονται μέχρι και από φόρο κληρονομιάς (!), αφού, σύμφωνα με το άρθρο 29, οι εφοπλιστές έχουν επιτύχει την «απαλλαγήν εκ του φόρου κληρονομιών επί πλοίων, μετοχών ή μεριδίων ημεδαπών ή αλλοδαπών εταιρειών πλοιοκτητριών πλοίων, καλύπτουσαι εφεξής άπαντα τα άνω των 1.500 κόρων ολικής χωρητικότητος πλοία»!
— Απολαμβάνουν 100% φοροαπαλλαγή επενδύσεων ναυπήγησης και επισκευής παραδοσιακών σκαφών για επενδύσεις πάνω από 150.000 ευρώ φοροαπαλλαγή του εισοδήματος που αποκτάται από εταιρεία επενδύσεων στην ποντοπόρο ναυτιλία καθώς και το εισόδημα των κατόχων μερισμάτων
— Απαλλάσσονται ακόμα και τα δάνεια αλλά και οι καταθέσεις των μετόχων.
Απαλλαγές για τους εφοπλιστές ανεργία για τους ναυτικούς
Η μαγική λέξη λοιπόν είναι απαλλάσσονται!!! Οι φοροαπαλλαγές αφορούν αφενός στα ίδια τα πλοία και αφετέρου στους δικαιούχους (δηλαδή πλοιοκτήτες, ναυτιλιακές επιχειρήσεις κλπ.).
Αυτό το προκλητικό καθεστώς, από πολιτικό προσωπικό που στέκεται «σούζα» μπροστά στο σκληρότερο ομολογουμένως κεφάλαιο, δικαιολογείται με την …καραμέλα της «υιοθέτησης» ελληνικής σημαίας και άρα και ελληνικών πληρωμάτων από τους εφοπλιστές για να έρθουν έσοδα στη χώρα και να μειωθεί η ανεργία.
Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Όπως προείπαμε τα πλοία τα Ελλήνων εφοπλιστών φέρουν 48 σημαίες διαφορετικών κρατών!
Όσο για τη διατήρηση της θέσης των Ελλήνων Ναυτικών, αυτό μοιάζει περισσότερο με ανέκδοτο, αφού τα νούμερα είναι αμείλικτα. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 15.000 Έλληνες εν ενεργεία ναυτικοί, ενώ το 2008 ήταν 35.000 και το 1980 100.000! Ειδικότερα μέσα στην κρίση ο ναυτικός κλάδος γνώρισε τεράστια ανεργία, αφού τα αφεντικά επέλεξαν φτηνότερα πληρώματα άλλων χωρών, ακόμα πιο φτωχών.
Βέβαια η μείωση των θέσεων εργασίας δεν οφείλεται στην ανά τον κόσμο ύπαρξη αλλοδαπών ναυτικών αλλά στην αχαλίνωτη διάθεση των εφοπλιστών να αυξήσουν την κερδοφορία τους, μειώνοντας ακόμα περισσότερο την τιμή της εργατικής δύναμης.
Η κατάσταση για τους Έλληνες ναυτικούς σήμερα είναι τραγική με το ασφαλιστικό ταμείο τους (ΝΑΤ), να βρίσκεται στα όρια της χρεωκοπίας και να συντηρείται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι μειώσει των εσόδων εξαιτίας της ανεργίας από τη μια πλευρά και τα τεράστια «φέσια» των απλήρωτων εισφορών που άφησαν πίσω τους τα «πατριωτάκια» μας οι εφοπλιστές δημιούργησαν το «ναυάγιο»…
Η κατάργηση μιας φοροαπαλλαγής θα ήταν αρκετή για…
Για κερασάκι στην τούρτα αφήσαμε μια τελευταία φοροαπαλλαγή που απολαμβάνει το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Την ίδια που ακόμα και στα νησιά της χώρας αυξήθηκε ο ΦΠΑ, οι εφοπλιστές απολαμβάνουν απαλλαγή από ΦΠΑ των αγορών προϊόντων στην Ελλάδα που προορίζονται για τις τροφοδοσίες των πλοίων τους.
Μάλιστα έχει υπολογιστεί ότι μόνο και μόνα αυτή η φοροαπαλλαγή αν καταργηθεί το κράτος θα είχε έσοδα πάνω από 5 δις. ευρώ! Πρόκειται για χρήματα που θα αρκούσαν ακόμα για να καλύψουν τα «πρωτογενή πλεονάσματα» που ζητούν οι δανειστές χωρίς να χρειαστεί να περικοπούν συντάξεις και να μειωθεί το αφορολόγητο!!!
Αλλά η κυβέρνηση Τσίπρα, όπως και όλες οι προηγούμενες δεν πρόκειται να εξαναγκάσουν τα «πατριωτάκια» τους να συνεισφέρουν στα κρατικά έσοδα. Γι’ αυτά υπάρχει το πόπολο…
Αφήστε μια απάντηση