Αυτοί μας δουλεύουν κι εμείς δουλευόμαστε

Στα μουλωχτά, ξανά μέσα στο καλοκαίρι, η κυβέρνηση προωθεί την πολυετή μνημονιακή καταδίκη του λαού

Το χρονικό ενός (ακόμα) προαναγγελθέντος εγκλήματος εξελίσσεται, στην ελληνική του εκδοχή. Ενός εγκλήματος που θα καταδικάσει τον ελληνικό λαό σε κάθειρξη δεκαετιών εντός της ευρωμνημονιακής φυλακής, των μισθών- συντάξεων πείνας και της εργασιακής ζούγκλας, των αιματοβαμμένων πλεονασμάτων και της λεηλασίας του δημόσιου πλούτου. Αυτές τις μέρες, στα σιωπηλά ολοκληρώνεται το σχέδιο. Με ανατριχιαστική ταχύτητα «σίριαλ κίλερ» το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προχωρά στο κλείσιμο της τεχνικής συμφωνίας με τους «θεσμούς». Το γιούρογκρουπ στις 24 Μάη αναμένεται να ανάψει το πράσινο φως και η κυβέρνηση να προχωρήσει στο «τελευταίο μίλι» της 4ηςκαι τελευταίας (για το 3ο μνημόνιο) αξιολόγησης, με σκοπό να έρθουν τα προαπαιτούμενα μέτρα εντός του Ιουνίου στη βουλή. Το γιούρογκρουπ της 21ης Ιούνη θεωρείται ορόσημο, αν και δεν αποκλείεται μια απόκλιση ορισμένων εβδομάδων.

Όπως η σουπιά αφήνει το μελάνι της για να ελιχθεί, έτσι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διαρρέει πλήθος φημών, περί μη μείωσης των συντάξεων, φοροελαφρύνσεων, ακόμα και για «ηρωική» προσφυγή στις κάλπες το φθινόπωρο. Από τον Τσίπρα που έχει γίνει συνώνυμος της κωλοτούμπας πολλά μπορείς να περιμένεις, εκτός από το να ακυρώσει τις δεσμεύσεις του στη θεία Μέρκελ, στον Πρόεδρο Τραμπ και στις επενδυτικές ύαινες. Φαίνεται εξάλλου αυτό και στον ενεργητικό ρόλο του στην προώθηση των συμφερόντων ΗΠΑ, ΕΕ και ελληνικού κεφαλαίου στο Μακεδονικό.

Την Πέμπτη το βράδυ ένα κυβερνητικό non paper επιβεβαίωσε λιτά πως «τα συμπεφωνημένα θα τηρηθούν όλα», άρα τσουχτερές περικοπές συντάξεων από 1/1/2019 (βλέπε και σελίδα 7). Ενώ θεωρείται επιτυχία το γεγονός πως η μεγάλη μείωση μισθών και εισοδημάτων (λόγω μείωσης του αφορολόγητου) θα ισχύσει «κανονικά» από 1/1/2020 και δεν θα έρθει νωρίτερα. Διαπραγμάτευση δεν γίνεται στην Αθήνα, εδώ είναι κανονισμένα τα ζητήματα. Διαπραγμάτευση γίνεται στη λυκοσυμμαχία ΕΕ-ΔΝΤ, κυρίως μεταξύ Βερολίνου και Ουάσινγκτον σχετικά με το ελληνικό δημόσιο χρέος. Είναι η γνωστή συζήτηση: το ΔΝΤ θέλει μέτρα «ελάφρυνσής» του για να το χαρακτηρίσει «βιώσιμο» (πώς να το κάνεις όταν είναι 180% του ΑΕΠ!) σε συνδυασμό με νέα σκληρά μέτρα, ενώ η ΕΕ και η Γερμανία που θα χάσουν από μια τέτοια κίνηση (εξάλλου αυτοί έχουν να λαβαίνουν) προτείνουν περίπλοκους μηχανισμούς ελέγχου, που θα συνδυάζουν τις όποιες χρονικές διευκολύνσεις με την πρόοδο των αντιδραστικών αστικών «μεταρρυθμίσεων». Μέχρι τώρα, όσες φορές τσακώνονταν τα βουβάλια (ΕΕ και ΔΝΤ), την πλήρωναν τα βατράχια (ο ελληνικός λαός), καθώς υλοποιούνταν ο χειρότερος συνδυασμός, τα πιο αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα και από τις δύο πλευρές.

Το μόνο σίγουρο είναι πως στο βαθμό που δεν σπάνε τα ευρωμνημονιακά δεσμά η «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο. Η συνέχεια για το λαό θα είναι μια περίοδος άγριων αναδιαρθρώσεων και περικοπών, με διαρκή και αυστηρή επιτροπεία από ΕΕ και δανειστές και με τους καρχαρίες των αγορών να παραμονεύουν (είναι χαρακτηριστικό πόσο πολύ ανέβηκαν τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων, λόγω της αναταραχής που προκαλεί η Ιταλία).

Για όλους αυτούς τους λόγους και καθώς κυβέρνηση, ΕΕ, κεφάλαιο (με τη συναίνεση ΝΔ, ΚΙΝΑΛ κλπ) θέλουν να μας φορέσουν (ξανά) καλοκαιριάτικα αντιλαϊκές χειροπέδες για τις επόμενες δεκαετίες είναι επιτακτικής σημασίας να υπάρξει μαχητική αντίσταση και αγώνας από την μαχόμενη Αριστερά και το εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα. Το κυβερνητικό σχέδιο, στο οποίο συνεργάζονται άψογα ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, είναι όλα αυτά να περάσουν στα μουλωχτά, χωρίς αντιδράσεις, άντε με μια ξέπνοη συγκέντρωση την τελευταία στιγμή. Η «εθνική μέρα δράσης» του υποταγμένου συνδικαλισμού, εργοδοτικών και επαγγελματικών οργανώσεων (υπό αστική ηγεμονία) στις 30 Μάη αποσκοπεί και σε μια προληπτική ακύρωση κάθε ουσιαστικής αντίστασης, όπως εξάλλου έκαναν και στις 12 Γενάρη.

Αυτό που είναι σήμερα επιτακτικά αναγκαίο είναι να αποκαλυφθούν τα σχέδια κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου και να αναδειχθεί η δυνατότητα ενός άλλου δρόμου για τα λαϊκά δικαιώματα σε βάρος του κεφαλαίου, με κατάργηση των μνημονίων, διαγραφή του χρέους, έξοδο από την ΕΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η αντικαπιταλιστική, ανατρεπτική, αντιΕΕ Αριστερά μπορούν να συνεισφέρουν ουσιαστικά.

Ταυτόχρονα χρειάζεται αγωνιστικό σχέδιο στο εργατικό λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα για να μην είναι η επόμενη περίοδος μια παρατεταμένη «σιωπή των αμνών» (με μια ντουφεκιά στον αέρα), αλλά μια αγωνιστική πορεία που θα δημιουργεί όρους αντίκρουσης και ανατροπής της αντεργατικής επιδρομής. Με πολύπλευρες κινητοποιήσεις, με πραγματική απεργία και μέρα ταξικής δράσης τον Ιούνιο (πριν το Γιούρογκρουπ για την 4η αξιολόγηση) με περιεχόμενο και οργάνωση στα χέρια των ταξικών σωματείων. Πως θα οργανωθεί; «Με συνελεύσεις εργαζομένων σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς. Με απεργιακές επιτροπές αγώνα. Με αυτοτελείς πρωτοβουλίες οριζόντιου συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων και επιτροπών αγώνα εργαζομένων, συνταξιούχων και ανέργων. Με ημερομηνίες, μορφές, σχέδιο δράσης και κλιμάκωσης που θα καθορίσουν τα σωματεία, οι επιτροπές αγώνα και οι συνελεύσεις τους!», σημειώνει το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, για όλες τις δυνάμεις ταξικής αναφοράς, χωρίς υπεκφυγές.

Υπάρχει εμπειρία από την απεργία στις 12 Γενάρη, έστω και «κολοβή» λόγω του εσπευσμένου χαρακτήρα της. Θα είναι εξαιρετικά σημαντική μια μεγάλη αντικυβερνητική απεργία στα χέρια των εργαζομένων (με δυνατότητα κλιμάκωσης) και γιατί σημαδεύει την αντεργατική επιδρομή βάθους που έρχεται και γιατί αφαιρεί την πρωτοβουλία κινήσεων από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ πλήττοντας καίρια το αστικό σχέδιο της «Κοινωνικής συμμαχίας». Σε αυτή πρέπει να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις οι μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος, αντί να βαυκαλίζονται –όπως οι καλόγεροι στον Μεσαίωνα- βαφτίζοντας το κρέας σε ψάρι, στις 30 Μάη.

Πηγή: Γιάννης Ελαφρός – “Πριν”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *