“Ξεχνάει” και διαστρευλώνει την πρόσφατη ιστορία μας ο Μ. Κοττάκης (Ή τι πρέπει να γνωρίζουν οι 17χρονοι)

Του Γ. Γ.

Όταν οι αστοί δεν μπορούν να διαγράψουν την ιστορία, προσπαθούν να την ξαναγράψουν όπως τους συμφέρει. Είτε παραχαράσσοντας την κατάφωρα είτε προσαρμόζοντας την με τις ιδεοληψίες τους.
Αν δεν μας συμφέρει η αλήθεια τότε τόσο το χειρότερο για την αλήθεια, θα μπορούσαμε να γράψουμε παραφράζοντας μια γνωστή ρήση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μανώλης Κοττάκης με το σημερινό του κείμενο που δημοσιεύεται σε δυο εφημερίδες (Πρωτοσέλιδα στην «Εστία» και με “χτύπημα” στην πρώτη σελίδα της «Δημοκρατίας»).

Προφανώς η αναθεώρηση της πρόσφατης ιστορίας μας που επιχειρείται από τον Μ.Κ., δεν μας κάνει εντύπωση, αφού προέρχεται από έναν στρατευμένο στο μετερίζι της αστικής τάξης δημοσιογράφο.

Το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθύνεται σίγουρα θα κατεβάσει “αμάσητα” το πόνημα του, ειδικά αυτοί που αγοράζουν την φυλλάδα «Δημοκρατία», μια αναβίωση της χουντικής πατσαβούρας «Ελεύθερος Κόσμος» του Κωνσταντόπουλου.
Κι αυτό το λέμε γιατί τα ρυπαρογραφήματα που συνοδεύουν σχεδόν κάθε Κυριακή αυτή την φυλλάδα, σαν «βιβλία», δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα έντυπα που κυκλοφορούσε το υπουργείο Εσωτερικών της Απριλιανής χούντας.

Εντυπα γεμάτα συκοφαντίες, παραχάραξη της ιστορίας, και αισχρότητες. Που να αρχίσεις και που να τελειώσεις …

Επίσης έχουμε αναφερθεί σε ένα πόνημα που κυκλοφόρησε μαζί μ’ αυτή την φυλλάδα και είχε τίτλο «Στην τελική νίκη του Εθνικού στρατού, στο χρονολόγιο των μαχών και στο παιδομάζωμα», ενώ έχουμε αναρτήσει και σχολιασμό για την σπίλωση που επιχείρησε στον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ, Αρη Βελουχιώτη. Σε άλλη περίπτωση, με ένθετο της “αγιοποιεί” φασίστες, και συκοφαντεί το ΕΑΜικό κίνημα.

Ενα αναγνωστικό κοινό, που ίσως η μόνη του ιστορική πληροφόρηση είναι αυτά τα εμέσματα που προσφέρει η φυλλάδα “Δημοκρατία”, είναι δεδομένο ότι θα δεχθεί με ικανοποίηση το “κομμένο και ραμμένο” στην προπαγάνδα της δεξιάς κείμενο του Κοττάκη.

Το θέμα του άρθρου του συντηρητικού δημοσιογράφου έχει σχέση με τον σάλο που δημιουργήθηκε όταν ο αρχηγός της παράταξης του, Κυριάκος Μητσοτάκης, είπε την αδιανόητη, για σοβαρό πολιτικό ηγέτη, φράση: «Τι τον νοιάζει το 17χρονο που θα ψηφίσει πρώτη φορά τι έγινε το ‘63».

Στοιχειώδη σοβαρότητα έχει ο κ. Κοττάκης οπότε δεν μπορούσε να ασπαστεί μια τέτοιου μεγέθους μπαρούφα που είπε ο αρχηγός της Ν.Δ.

Μας γράφει, λοιπόν, ο Μ.Κ: «Δεν θα αποφύγω την απάντηση στο ερώτημα που προέκυψε μετά την τοποθέτηση Μητσοτάκη αν ένας νέος 17 ετών πρέπει να ξέρει λεπτομέρειες για τη δολοφονία Λαμπράκη. Η απάντησή μου είναι απερίφραστα “ναι” πρέπει. Πέρα των γνωστών (ποιοι τον δολοφόνησαν, που), ένας νέος πρέπει να ξέρει για τη δολοφονία Λαμπράκη. Να γνωρίζει πώς συμπεριφέρθηκε η Αριστερά στην Δεξιά μετά την δολοφονία. Για να θυμάται πως η ΕΔΑ αγνόησε την δραματική ρητορική ερώτηση του εκλεγμένου πρωθυπουργού της ΕΡΕ “ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο” και έσπευσε, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, να τον χαρακτηρίσει “ηθικό αυτουργό της δολοφονία“».

Συμφωνούμε απόλυτα. Αυτά και πολλά άλλα -όπως τι δικαστική αντιμετώπιση είχαν όσοι είχαν εμπλακεί στην δολοφονία από το αστικό κράτος, τι μεθοδεύσεις υπήρξαν για να μην πάρει η υπόθεση τις πραγματικές της διαστάσεις- πρέπει να γίνουν κτήμα της νεολαίας.,

Ας ξεκινήσουμε πρώτα να σχολιάζουμε τι μας γράφει, λοιπόν, ο κ. Κοττάκης. Η Αριστερά, ισχυρίζεται, μετά την δολοφονία Λαμπράκη είχε “προβληματική” συμπεριφορά απέναντι στην Δεξιά και στο πρόσωπο του “εκλεγμένου πρωθυπουργού της ΕΡΕ”.

Μάλιστα. Με ποιον τρόπο εκλέχτηκε πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δυο χρόνια πριν την δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ, κ. Κοττάκη;
Δεν μπορεί … εσείς ο έγκριτος δημοσιογράφος και περιστασιακά ιστορικός αναλυτής να μην έχετε ακούσει για τις εκλογές βίας και νοθεία του 1961!
Αν τυχόν το αγνοείτε, που δεν το πιστεύουμε -απλώς το παραλείπεται σκόπιμα– να σας φρεσκάρουμε, λοιπόν λίγο την μνήμη σας.

Αντιγράφουμε απόσπασμα από περασμένη ανάρτησή μας:

Οι συνθήκες κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας κάτω από τις οποίες έγιναν οι εκλογές ήταν απερίγραπτες.
Ολη δε αυτή την τρομοκρατία την υπέστη κυρίως το ΠΑΜΕ (Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδος) που ήταν ο συνασπισμός της ΕΔΑ και του Εθνικού Αγροτικού Κόμματος (ΕΑΚ).

«Οι υποψήφιοι του ΠΑΜΕ -γράφει ο Λ. Σπαής– δεν εμάχοντο εναντίον των υποψηφίων άλλων κομμάτων, αλλά εναντίον του οργανωμένου εκείνου αόρατου υπερκράτους…

Ολόκληρος η Χωροφυλακή, πλην εξαιρέσεων, καθώς τα ΤΕΑ και οι πράκτορες της ΚΥΠ, δικοί μας και ξένοι, μεταχειρίσθησαν παν μέσον βίας, νοθείας και τρόμου κατά των οπαδών του ΠΑΜΕ.

Σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι του ΠΑΜΕ κατ’ επανάληψιν εκακοποιήθησαν. Ουδείς αντιπρόσωπος του ΠΑΜΕ κατά την ημέρα της εκλογής κατόρθωσε να μεταβή εις το εκλογικόν Τμήμα και εις ουδέν Τμήμα υπήρχαν ψηφοδέλτια του ΠΑΜΕ».

Η βία εναντίον της ΕΔΑ κορυφώθηκε όταν δολοφονήθηκαν δύο στελέχη της νεολαίας της, ο Στ. Βελδελμίρης στη Θεσσαλονίκη τρεις ημέρες πριν τις εκλογές και ο στρατιώτης Δ. Κερπινιώτης στην Αρκαδία, ανήμερα των εκλογών.

Αναφορικά με τη νοθεία τα στοιχεία που βγήκαν στη δημοσιότητα μετά τις εκλογές φανερώνουν ότι ήταν εκτεταμένη, με αποτέλεσμα ο λαός να λέει τη χαρακτηριστική φράση ότι «ψήφισαν μέχρι και τα δένδρα».

Θα σας ενθουσίαζε κ. Κοττάκη οι νέοι να αρχίσουν να “σκαλίζουν” την ιστορία και να γνωρίσουν το παρελθόν του ιδρυτή της Ν.Δ και την ιστορία της μήτρας απ’ όπου προήλθε το κόμμα που υποστηρίζεται; Δεν το νομίζουμε.

Αφού, λοιπόν, κάνεις “σημαία” μια κορώνα που φέρεται να πέταξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, (“ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο”), για να διαγράψεις τις τεράστιες ευθύνες που είχε το κράτος της δεξιάς, και ο ίδιος ο Καραμανλής στην δολοφονία Λαμπράκη. να σου θέσουμε δυο απλά ερωτήματα:

Ποιος δημιούργησε και για λογαριασμό τίνος δούλευαν οι παρακρατικοί μηχανισμοί της εποχής; (Το ότι κάποια στιγμή τμήματά τους αυτονομήθηκαν και αναζήτησαν άλλο “αφεντικό” είναι μια άλλη ιστορία. Το ότι όμως αυτοί οι μηχανισμοί έπαιξαν βασικό ρόλο στις εκλογές που ανάδειξαν πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή είναι αναμφισβήτητο).

Ποιος ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας όταν η κυβέρνησή της χαρακτήρισε “τροχαίο ατύχημα” την δολοφονία Λαμπράκη;

Αν δεν υπήρχε ο θαρραλέος Θεσσαλονικιός, ο πλασιέ Μανόλης Χατζηαποστόλου, (με το παρατσούκλι «Τίγρης»), να πηδήξει αστραπιαία στην καρότσα του τρίκυκλου. και να εξουδετερώσει μετά από σκληρή πάλη τον  Μανόλη Εμμανουηλίδη (ήταν αυτός που είχε καταφέρει το θανατηφόρο χτύπημα στο Λαμπράκη), υποχρεώνοντας τον οδηγό του τρικύκλου Σπύρο Γκοτζαμάνη να σταματήσει, για να ακολουθήσει η γνωστή εξέλιξη, ακόμα για τροχαίο μπορεί να μιλούσαμε.

Και συνεχίζει στο κείμενο του ο Μ. Κοττάκης: “Ενας λόγος που οφείλει ένας 17χρονος να γνωρίζει για τον Λαμπράκη είναι για να θυμάται ότι πέρασαν πενήντα χρόνια από τότε – γενιές γαλουχήθηκαν με το μύθο ότι ευθύνεται ο Καραμανλής– μέχρι να ανέβει στο βήμα του Κοινοβουλίου η Αλέκα Παπαρήγα και να ομολογήσει ότι καμιά σχέση δεν είχε με το γεγονός ο εκλεγμένος πρωθυπουργός“.

Για το πώς εκλέχτηκε πρωθυπουργός ο Κ. Καραμανλής μιλήσαμε παραπάνω, αλλά αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί τον Μ. Κοττάκη.
Μας γράφει ότι σε ομιλία της στην βουλή η πρώην γ.γ της Κ.Ε του ΚΚΕ “απάλλαξε” τον ιδρυτή της Ν.Δ., από ευθύνες σχετικά με την δολοφονία Λαμπράκη.

Κι εδώ καραμπινάτη λαθροθηρία επιχειρεί ο δημοσιογράφος, όπως έκαναν στο παρελθόν και άλλα αστικά έντυπα.

Η Α. Παπαρήγα σε μια συνεδρίαση της βουλής η οποία έγινε τον Ιούνη του 2013 προς τιμήν των Γρ. Λαμπράκη και Γ. Τσαρουχά έκφρασε την άποψη του ΚΚΕ:  «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θεωρείται από όλες τις πτέρυγες της Βουλής ως εκσυγχρονιστής και μεταρρυθμιστής. Και εμείς του το αναγνωρίζουμε, μόνο που ακριβώς ο Κωνσταντίνος Καραμανλής άνοιξε μια διαπάλη, η οποία απ’ ό,τι φαίνεται ολοκληρώθηκε την περίοδο της χούντας. … Βεβαίως, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να συνδέει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και την ΕΡΕ με τη δολοφονία του Λαμπράκη. Πολιτικές ευθύνες, όμως, υπάρχουν. Κι αν θέλετε, όλα τα στοιχεία δείχνουν, παρότι δεν έχει ολοκληρωθεί η έρευνα, ότι το ξεκίνημα αυτής της συνωμοσίας ήταν το Παλάτι, και είχε αιχμή και το αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα εκείνης της περιόδου», είχε πει στην ομιλία της η Α. Παπαρήγα.

Από που προκύπτει “αθώωση” του “εθνάρχη”; Αν μάλιστα κάποιος ξεφυλλίσει τον Β’ Τόμο του Δοκιμίου Ιστορίας του κόμματος θα διαβάσει: «Η ιστορική έρευνα δεν έχει πλήρως αποκαλύψει τα βαθύτερα αίτια και τη μεθόδευση της δολοφονικής επίθεσης κατά του Γρ. Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη. Οι πολιτικές ευθύνες αναμφίβολα βαρύνουν την κυβέρνηση Καραμανλή».

 Πολύ φαντασία -πράγμα που φαίνεται ότι δεν στερείτε ο Μ. Κοττάκης– πρέπει να έχει κάποιος, ή συνειδητά να διαστρευλώνει την πραγματικότητα για να μας λέει ότι  “η Αλέκα Παπαρήγα ομολόγησε  ότι καμιά σχέση δεν είχε με το γεγονός –σ.σ την δολοφονία Λαμπράκη– ο εκλεγμένος πρωθυπουργός”.

Αλλά αφού επιλέγει τέτοιες αναφορές ο κ. Κοττάκης να του παραθέσουμε και εμείς αποσπάσματα από δυο ιστορικές ανακοινώσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Η πρώτη εκδόθηκε στις 24 Μάη 1963, την μεθεπομένη της δολοφονικής επίθεσης, και η δεύτερη στις 27 Μάη 1963 όταν ο Λαμπράκης άφησε την τελευταία του πνοή.

Και θα ολοκληρώσουμε με απόσπασμα από περασμένη ανάρτησή μας: Από τους 32 μόνο 3 καταδικάσθηκαν για σωματικές κακώσεις (!!!) για συνέργεια και για τραυματισμό (!!!).

Στα χρόνια της χούντας οι καταδικασθέντες αποφυλακίσθηκαν και όλοι οι εμπλεκόμενοι κρατικοί και παρακρατικοί ανέλαβαν υψηλές θέσεις και αξιώματα.

Η κρατική εξουσία σε όλα τα επίπεδα και με τις διακρίσεις της (γι αυτούς, που εξακολουθούν να πιστεύουν, ότι ισχύει αυτή η ρομαντική διάκριση των εξουσιών του Μοντεσκιέ) ήταν, είναι και θα είναι πάντα σε άριστη σχέση συνεργασίας με το παρακράτος, επίσημο και ανεπίσημο.

Ή θα λειτουργεί ή ίδια με όρους παρακράτους. Τόσο απλά!

Καλή η προσπάθεια σου για την υστεροφημία του Κωνσταντίνου Καραμανλή κ. Κοττάκη αλλά μόνο στους αναγνώστες της “Εστίας” και “Δημοκρατίας” μπορεί να έχει αποτέλεσμα.