Η όποια φαινομενική ιδεολογία υπήρξε, είχε πάντα πίσω της την υλική εξαγορά.

Της Π.Μ

Η κυρίαρχη ιδεολογία στην Ελλάδα δεν είναι ούτε ο Εθνικισμός, ούτε ο Σοσιαλισμός, ούτε γενικά οι ιδεολογίες και οι -ισμοι. Από την ίδρυση του κράτους αυτού υπήρχε μόνο ένας -ισμος και μια κυρίαρχη ” ιδεολογία ” που γοήτευε τον Έλληνα. Ο όπου φυσαϊανισμός.

Η “ιδεολογία” αυτή λοιπόν,παίρνει διάφορες εξωτερικές μορφές και συνοδεύεται πάντα με την παρασιτική είσπραξη υλικών αμοιβών. Ακριβώς για αυτό ήταν τόσο εύκολη, τόσο η μετακατοχική μετάβαση από τον δωσιλογισμό στον ”εθνικισμό”, όσο και η μεταπολιτευτική από τον εθνικισμό στον ”σοσιαλισμό”. Δεν υπάρχει καμιά ιδεολογική διάσταση για τα χάλια αυτής της χώρας. Η όποια φαινομενική ιδεολογία υπήρξε, είχε πάντα πίσω της την υλική εξαγορά.

Ο μετεμφυλιακός ρουφιάνος που έπαιρνε άδεια να πουλάει τσιγάρα, ο χουντικός που έπαιρνε άδεια ταξί και οι διορισμοί από τις κλαδικές είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Όσον αφορά την άρχουσα τάξη σε αυτή την χώρα, αυτή ήταν πάντα δοσιλογική που ως άλλος νταβατζής ξεπουλούσε και εκπόρνευε πάντα την χώρα σε αυτόν που θα δώσει στην ίδια τα περισσότερα. Είναι η φυσιολογική ιστορική συνέχεια μιας χώρας η οποία όταν απελευθερώθηκε λυμαινόταν από τους ίδιους ακριβώς που λυμαινόταν πριν απελευθερωθεί. Πάντα και αποδεδειγμένα.

Κοτζαμπάσηδες, Παπαδαριό, Κλέφτες με την δύναμη του εκάστοτε εξωτερικού προστάτη τους. Προσθέτεις σε όλα αυτά και τον εθνικό μύθο του περιούσιου έθνους που δικαιούται να ζει καλά ”κεκτημένο” μόνο και μόνο επειδή έχει ”ένδοξους προγόνους” και καταλαβαίνεις νομίζω αβίαστα γιατί αυτή η χώρα δεν είναι απλά οικονομικά σάπια αλλά πνευματικά.