Να πούμε μόνον, ότι η προσωρινή κράτηση του πρώην υπουργού και βασικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ Γιάννου Παπαντωνίου και της συζύγου του δεν σημαίνει ότι:
● θα κρατηθούν για το σύνολο του ανώτατου επιτρεπόμενου χρόνου προφυλάκισης, 12 + 6 μήνες, ή θα το ξεπεράσουν (δεν πρόκειται περί του Σακά, που ξεπέρασε το 30μηνο)
● ότι δεν θα αρθεί η προσωρινή τους κράτησης εντός του 18μήνου και η αντικατάστασή τους με περιοριστικούς όρους (δεν είναι δα και “τρομοκράτες”)
● ότι θα καταδικασθούν και δη τελεσίδικα.
● ότι ακόμα και αν καταδικασθούν τελεσίδικα, δεν θα βγουν έξω επικαλούμενοι λόγους υγείας (ισχύουν και γίνονται κοινωνικά και ηθικά αποδεκτοί για τους εγκληματίες των Λευκών Κολάρων, που ζημίωσαν τον τόπο κατά μερικά δις, όχι όμως για τον Σάββα Ξηρό και τους φτωχοδιαβόλους)
Να “χαιρόμαστε” λοιπόν, αλλά να μη ξεχνιόμαστε.
Ένας αλαζόνας της εξουσίας από την μια και μια αντίδραση του συστήματος, μια μορφή αυτοάμυνας από την άλλη.
** μου είναι αδύνατον να αναρτήσω φωτό ανθρώπου δεμένου με χειροπέδες.
Αλέκα Ζορμπαλά
Αφήστε μια απάντηση