Aπό ό,τι φάνηκε και σε πρόσφατη δημοσκόπηση (Metron Analysis), οι πολίτες δεν εμπιστεύονται καθόλου το πολιτικό σύστημα. Γίνεται λόγος για «εμπεδωμένη απαισιοδοξία». Αρνητική γνώμη για την κυβέρνηση έχει το 66% και για την αντιπολίτευση το 61%.
Εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα; 3,6 με βάση το 10. Καταλληλότερος για πρωθυπουργός: Μητσοτάκης 28%, Τσίπρας 23%, Κανένας 34%. Το 67% απαντά πως τα πράγματα πάνε προς τη λάθος κατεύθυνση, ενώ το 28% εμφανίζεται αισιόδοξο για την πορεία της χώρας.
Βέβαια, έχουμε ένα πολιτικό σύστημα «ζαμάν φου». Αδιάφορο για τον τόπο, εθισμένο στην εξουσία, βουτηγμένο όπου υπάρχει χρήμα (κυρίως μαύρο). Πειθήνιο στις εντολές των «έξω», ενδιαφέρεται κυρίως για την αναπαραγωγή και διαιώνισή του σε βάρος της κοινωνίας.
Για αυτό και ο λαός κρατά αποστάσεις, για να μην πούμε ότι το έχει φτυσμένο. Βέβαια, ο Μητσοτάκης είπε σε πρόσφατο συνέδριο ότι είναι θολή η έννοια «λαός» και οι φιλελεύθεροι προτιμούν το «πολίτης»…
Η αναπαραγωγή αυτού του πολιτικού συστήματος, γίνεται σε περιβάλλον σήψης και δυσοσμίας. Γιατί η μια παράταξη αναγκάζεται να βγάλει στη φορά τα άπλυτα της άλλης και να εκβιάσει ώστε να ισοφαρίσει εκβιασμούς που δέχεται. Σκάνδαλα, διώξεις, μηχανισμοί υπόκοσμου, απειλές, μηνύματα, τραβολογήματα.
Ο Τσουκάτος αθωώνεται, συλλαμβάνεται ο Λυκουρέζος, ο Πετσίτης φωνάζει σε βίντεο «Άκη σου έρχομαι», ο Παπάς ανησυχεί για πιθανό άδειασμά του και απειλεί κι αυτός.
Η ΚΥΠ, λίγες μέρες πριν τη δίκη Αμερικανού πράκτορα για την υπόθεση Καραμανλή (2009), βγάζει έγγραφο ότι δεν υπήρξε ποτέ ζήτημα. Άλλη μια υπηρεσία προς την πρεσβεία (διοικητής της ΕΥΠ από το 2015, ο πρώην δημοσιογράφος, ευρωβουλευτής και πασόκος Γιάννης Ρουμπάτης).
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση δείχνει να προσπερνά τις καταγγελίες Μαρινάκη, έρχονται οβίδες Καμμένου. Δεν έχει να χάσει τίποτα, μετά το κάζο που του έκανε ο Τσίπρας, και απασφαλίζει εναντίον Κοτζιά. Ο τελευταίος κυκλοφορεί βιβλίο όπου στοχοποιεί τις ρωσικές υπηρεσίες. Ο Πάιατ παίζει μπάλα με όλους…
Το σουβλάκι θα πάει στα 3 ευρώ. Καλές οι πλακίτσες, αλλά ξέρουμε πόσοι, ειδικά νέοι, μετράνε κέρματα για δυο σουβλάκια; Λαϊκισμός, ε; Η ΓΣΕΕ επαναλειτουργεί αφού το δικαστήριο όρισε την ίδια διοίκηση, και το ΚΚΕ πανηγυρίζει (γιατί άραγε;). Η σημερινή Αυγή κυκλοφορεί με δώρο τον «Αριστερισμό» του Λένιν…
Ο Τσίπρας κοροϊδεύει ξανά για το αφορολόγητο. Το ψήφισε και κάνει κόλπα, ενώ ο Τσακαλώτος κάνει απλώς το κορόιδο… Ο πρωθυπουργός επέμεινε πως η Συμφωνία των Πρεσπών θα μας μείνει αξέχαστη γιατί ήταν «αριστούργημα». Για αυτό η Βόρεια Ελλάδα υποδέχεται με επευφημίες τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να μην ξεχνιόμαστε, παρενοχλείται ο αρχηγός ΓΕΣ πάνω από τη νήσο Ρω, ενώ Γερμανοί αξιωματικοί που υπηρετούν στο ΝΑΤΟ, κατεβάζουν μια ελληνική σημαία στην Κρήτη και σηκώνουν τη γερμανική. Έτσι, για πλάκα.
Ο εικόνες από την Παναγία των Παρισίων συγκίνησαν όλο τον κόσμο. Για το πώς μπορούν να χαθούν μεγάλα μνημεία και σύμβολα. Δεν έλειψαν οι άστοχες συζητήσεις στα δικτυακά μέσα.
Σε Λιβύη, Σουδάν, Υεμένη, συνεχίζονται οι συγκρούσεις και τα πραξικοπήματα. Όπως κι ο αγώνας των φυλακισμένων Παλαιστίνιων. Πείνα στο άκρο της Αραβικής Χερσονήσου, τα Δυτικά Βαλκάνια στη λίστα της εκποίησης Ευρωπαίων και Αμερικανών, η Σερβία στοχοποιείται ξανά.
Συνεχίζεται η ανησυχία για την υπερδιόγκωση του χρέους και για τη διευρυνόμενη ανισότητα στην καρδιά του καπιταλισμού. Νέο κόμμα Φάρατζ, πρώτο στις δημοσκοπήσεις. Ο Τραμπ νομίζει ότι τέλειωσαν τα βάσανά με τις διώξεις σε βάρος του. Οι ευρωεκλογές πλησιάζουν, όπως και τα σύννεφα στις σχέσεις Γαλλίας-Γερμανίας. Η δομική κρίση αγκαλιάζει όλους τους τομείς σιγά σιγά. Ή μήπως ταχύτατα;
Πηγή: “Δρόμος της Αριστεράς’
Συμψωνω και υπερθεμετιζω με τις επισημάνσεις του άρθρου ότι ” η αναπαραγωγή του πολιτικού συστήματος γίνεται σε περιβάλλον σήψης και δυσοσμίας. Επίσης ότι η μια παράταξη βγάζει στη φορά τα άπλυτα της άλλης για να ισοφαρίσει εκβιασμούς κ.λ.π. Κ.λ.π.” Θα σταθώ ιδιαίτερα στο σημείο αυτο, επειδή θεωρώ απαραίτητο και επιβεβλημένο, σαν τακτικός αναγνωστης, της ιστοσελίδας να κάνω την εξής παρατήρηση. Με ξενίζει υπερβολικά η γενικόλογη και αόριστη εξομοίωση των ” άπλυτων. ” της μιας παράταξης με αυτά της άλλης. Στην καλύτερη περίπτωση το θεωρώ υπεραπλούστευση και στην άλλη το θεωρώ αρκετά παρακεκινδυνευμενο. Δηλαδή η Σ ω ρ ε ι α των σκανδάλων, των καταχρήσεων
των δωρωληψιων , της καταλήστευσης του δημοσίου χρήματος, της λαθροχειρίας ων Ουκ έστιν αριθμός στα πειραγμένα και τα επιτεύγματα της εν πολλάις αμαρτίες περιπεσουσης Νέας Δημοκρατίας
Συμψηφίζονται με αυτά των άλλων ; Είναι δυνατόν να λεχθεί κάτι τέτοιο; Πολύ δε περισσότερων να γραφτεί σε άρθρο του ” Δρόμου της Αριστεράς; Πολύ θα με ενδιέφερε ( και θα με καθησύχαζε) κάποια σχετική διευκρίνιση σας.