Φασισμό αποπνέει η εισαγγελική πρόταση για το κόψιμο της άδειας του Δ. Κουφοντίνα

Μνημείο πολιτικού ρεβανσισμού, χουντικής έμπνευσης αυταρχισμού, νομικής αυθαιρεσίας και κοινωνικού αμοραλισμού αποτελεί η πρόταση της αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου, Μαρίας-Σοφίας Βαΐτση, με την οποία εισηγείται στο Δικαστικό Συμβούλιο Βόλου (συνεδριάζει αύριο, 3.7.2019) να κάνει δεκτό το εισαγγελικό βέτο και να απορρίψει το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα για χορήγηση κανονικής άδειας.

Η εισαγγελική πρόταση έρχεται να μας θυμίσει, με ωμότητα και κυνισμό, ότι σε βάρος του πολιτικού κρατούμενου Κουφοντίνα εφαρμόζουν ένα καθεστώς εξαίρεσης (κατά τα άλλα, τον θεωρούν κρατούμενο του κοινού ποινικού δικαίου!), το οποίο στηρίζουν με μια πολεμική τακτική «κινούμενης άμμου». Κάθε φορά που ο Κουφοντίνας φτάνει κοντά στην άδεια, εφευρίσκουν κάτι καινούργιο (χωρίς να έχουν αλλάξει τα πραγματικά δεδομένα της υπόθεσης), ώστε να του τη στερήσουν, χωρίς να πολυνοιάζονται για την ποιότητα της εκάστοτε εκτρωματικής κατασκευής τους.

Επί σειρά ετών αρνούνταν στον Κουφοντίνα το δικαίωμα της άδειας, ζητώντας του να κάνει δήλωση μετάνοιας (την οποία, φυσικά, δεν έκανε, γιατί δεν του το επιτρέπει η αγωνιστική του αξιοπρέπεια και η κομμουνιστική του τιμή). Κάποια στιγμή, βρέθηκε ένας εισαγγελέας και συμφώνησε να του δοθεί άδεια, συμπλέοντας με τη διεύθυνση και την κοινωνική υπηρεσία των Φυλακών Κορυδαλλού. Αμέσως, η μόλις απελθούσαεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου, άσκησε πειθαρχική δίωξη κατά του συγκεκριμένου εισαγγελέα. Βρέθηκε κι ένας δεύτερος εισαγγελέας (ανώτερος αυτός, εισαγγελέας Εφετών) που συμφώνησε να δοθεί άδεια στον Κουφοντίνα. Η Ξένη Δημητρίου άσκησε και κατ’ αυτού πειθαρχική δίωξη. Η περιβόητη «ελεύθερη κρίση» των δικαστικών είναι αποδεκτή μόνο όταν συμβαδίζει με τις «άνωθεν» εντολές. Οταν δεν συμβαδίζει μ’ αυτές τις εντολές, γίνεται αμέσως πειθαρχικώς ελεγκτέα, έστω κι αν ακολουθεί αυτό που λέει ο νόμος. Προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων.

Οι εισαγγελείς άρχισαν να αυτοεξαιρούνται από τα Συμβούλια Φυλακής που έκριναν το αίτημα του Κουφοντίνα για την τρίτη κατά σειρά άδεια. Χρειάστηκε να κάνει απεργία πείνας για να επιστρατευθεί ένας τρίτος εισαγγελέας και να συμφωνήσει στη χορήγηση της τρίτης άδειας.

Μεταφέρθηκε στη συνέχεια στις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας, στη Μαγνησία. Πήρε άλλες τρεις άδειες χωρίς προβλήματα. Οπως προβλέπει ο νόμος. Τρεις διαφορετικοί εισαγγελείς συμφώνησαν με τους εκπροσώπους της διεύθυνσης και της κοινωνικής υπηρεσίας των φυλακών, ότι ο Κουφοντίνας πληροί τις τυπικές και τις ουσιαστικές προϋποθέσεις και του χορήγησαν τρεις διαδοχικές άδειες. Συνολικά έξι μ’ αυτές που είχε πάρει από τις φυλακές Κορυδαλλού.

Στην έβδομη άδεια, ο εισαγγελέας έθεσε βέτο, επικαλούμενος πάλι το ότι ο Κουφοντίνας είναι αμετανόητος και δεν κάνει δήλωση μετάνοιας. Το Δικαστικό Συμβούλιο συμφώνησε με τον εισαγγελέα!

Ακολούθησε μετά από το προβλεπόμενο δίμηνο νέα αίτηση από τον Κουφοντίνα για άδεια, νέο εισαγγελικό βέτο, νέα ομόφωνη απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου υπέρ του εισαγγελικού βέτο, νέα απεργία πείνας. Αναγκαστικά. Την ώρα που οι γιατροί άρχισαν να χτυπούν καμπανάκια κινδύνου για τη ζωή του, η εισαγγελέας του ΑΠ αναγκάστηκε να ασκήσει αναίρεση. Το Συμβούλιο του ΣΤ’ Ποινικού Τμήματος του ΑΠ έκανε δεκτή την αναίρεση, με μια ιδιαίτερα εμπεριστατωμένη απόφαση (ολόκληρη η απόφαση εδώ), που έκλεινε όλες τις πόρτες.

Κι εκεί που περιμέναμε να συνεδριάσει το Δικαστικό Συμβούλιο του Βόλου και να αποφασίσει σύμφωνα με όσα υποδεικνύει η αναιρετική απόφαση του ΑΠ, ο «αόρατος» μηχανισμός τράβηξε από το συρτάρι μια ποινικά ανύπαρκτη υπόθεση, στην οποία ο Κουφοντίνας έτσι κι αλλιώς δεν είχε καμιά συμμετοχή, για να τον καταστήσουν υπόδικο για… κακούργημα: απλή συνέργεια (με ψυχική συνδρομή) σε στάση κρατουμένων. Τη σχετική διαδικασία είχε κινήσει και πάλι η απελθούσα εισαγγελέας του ΑΠ, Ξένη Δημητρίου, και την είχε διαχειριστεί η εισαγγελέας Πρωτοδικών Πειραιά, Βικτωρία Μαρσιώνη, γνωστή για τη συμπάθειά της στον… άδικα διωκόμενο Κασιδιάρη και την απέχθειά της για την περίθαλψη των παιδιών των μεταναστών (αυτά και άλλα «ζουμερά» έγραφε με… καλλιτεχνικό ψευδώνυμο στο facebook και στο Instagram – δείτε σχετικά δημοσιεύματα εδώ και εδώ).

Κατασκεύασαν μια ανύπαρκτη ποινική υπόθεση με μοναδικό στόχο να κόψουν την άδεια του Κουφοντίνα για τυπικούς λόγους (επειδή κατηγορείται για το δήθεν κακούργημα). Για κακή τους τύχη, ο νέος Ποινικός Κώδικας υποβίβασε το αδίκημα της στάσης κρατουμένων από κακούργημα σε πλημμέλημα. Ετσι, έπαψε να υφίσταται ο τυπικός λόγος αφαίρεσης του δικαιώματος της άδειας από τον Κουφοντίνα. Δεν κώλωσαν, όμως. Μολονότι ο νέος Ποινικός Κώδικας είχε ψηφιστεί από τη Βουλή στις 6 Ιούνη, η αντεισαγγελέας Πρωτοδικών Βόλου Βαΐτση πρότεινε γραπτώς στις 10 Ιούνη το κόψιμο της άδειας, επειδή ο Κουφοντίνας δεν πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις. Την επομένη (11 Ιούνη), ο νέος Ποινικός Κώδικας δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ και το Δικαστικό Συμβούλιο Βόλου συνήλθε σε συνεδρίαση στις 21 Ιούνη.

Η πλευρά Κουφοντίνα ζήτησε διακοπή για χρόνο μετά την 1η του Ιούλη, οπότε τέθηκε τυπικά σε ισχύ ο νέος Ποινικός Κώδικας. Το αίτημα έγινε προφανώς δεκτό και ορίστηκε νέα συνεδρίαση για την Τετάρτη 3 Ιούλη (αύριο). Η αντεισαγγελέας Βαΐτση, όμως, επανέρχεται με νέα πρόταση (με ημερομηνία 1.7.2019), στην οποία αυτή τη φορά προτείνει κόψιμο της άδειας του Κουφοντίνα για ουσιαστικούς λόγους, περιφρονώντας απροκάλυπτα το νόμο, τη νομολογία (την πρόσφατη αναιρετική απόφαση του Αρείου Πάγου για την υπόθεση του Δ. Κουφοντίνα), ακόμα και την κοινή λογική!

Ετσι, η εφαρμογή του ισχύοντος Δικαίου για έναν συγκεκριμένο κρατούμενο μετατρέπεται σε κινούμενη άμμο, που παίρνει πάντοτε το σχήμα της σκοπιμότητας: αν δεν προσκυνήσει, να μην πάρει την άδεια που δικαιούται.

Αντιδραστικό ντελίριο

Πριν δούμε αναλυτικά τι περιλαμβάνει το νέο εισαγγελικό πόνημα, θα σταθούμε σ’ ένα σημείο που αποκαλύπτει όλη την κατασταλτική σκοπιμότητα. Η αντεισαγγελέας Βαΐτση γράφει ότι «από την 1η-7-2019… δεν εκκρεμεί, πλέον, σε βάρος του κρατουμένου κατάδικου, Δημητρίου Κουφοντίνα, ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος»και επομένως «πληρούνται, πλέον, μετά την 1η-7-2019 οι τυπικές προϋποθέσεις»για τη χορήγηση άδειας. Αυτό, όμως, το γνώριζε η εισαγγελέας και όταν έκανε την πρώτη εισήγησή της, προτείνοντας να κοπεί η άδεια για τυπικούς λόγους. Γιατί δεν έκανε την παραμικρή μνεία στην αλλαγή του Ποινικού Κώδικα; Δε θα πούμε ότι προσπάθησε να παγιδεύσει το δικαστήριο (γιατί το θέμα ήταν γνωστό σε κάθε δικαστικό και επομένως δεν υπήρχε περίπτωση παγίδευσης), θα πούμε όμως ότι κατέβαλε προσπάθεια να περάσει την απόρριψη της άδειας για τυπικούς λόγους, εν γνώσει της ότι παραβίαζε μια βασική αρχή του ισχύοντος Δικαίου, που θέλει να εφαρμόζεται σε κάθε κατηγορούμενο ή καταδικασμένο η ευνοϊκότερη ποινική διάταξη. Αυτό δείχνει κάτι περισσότερο από προκατάληψη! 

Από τις 14 σελίδες της νέας εισαγγελικής πρότασης (ολόκληρη εδώ) σημασία έχουν οι επτά τελευταίες. Ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται η συρραφή διάφορων περιστατικών, τις περισσότερες φορές άσχετων μεταξύ τους, είναι καθαρά παραληρηματικός. Για παράδειγμα, συγχέονται οι παλιές γνωστές δηλώσεις του Δ. Κουφοντίνα, που είχαν χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για την πρώτη απορριπτική απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου Βόλου (αυτή που έχει αναιρεθεί από τον Αρειο Πάγο), με τη δήλωση που έκανε ο Κουφοντίνας όταν σταμάτησε την απεργία πείνας, και όλες μαζί θεωρούνται «σοβαρές ενδείξεις τέλεσης από μέρους του κρατουμένου Δημητρίου Κουφοντίνα της αξιόποινης πράξης της “διέγερσης σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος“ όπως αυτή τυποποιείται ως έγκλημα με τις διατάξεις του άρθρου 184 του Νέου ποινικού Κώδικα»!

Διάφορες δηλώσεις που ο Δ. Κουφοντίνας έχει κάνει στο παρελθόν (την περίοδο που έπαιρνε άδειες), αποσπασμένες από τα συμφραζόμενά τους ή και παραμορφωμένες, απόψεις που αναφέρονταν σε γενικά ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα (η φύση του αστικού κράτους και η προοπτική της επαναστατικής ανατροπής του) μπλεγμένες με θέσεις για την τρέχουσα πολιτική συγκυρία (ανακοίνωση για την έναρξη απεργίας πείνας), γίνονταν ένα χαρμάνι και θεωρούνταν μέχρι πρότινος ως ενδείξεις για την «τέλεση νέων αδικημάτων» από τον Κουφοντίνα. Είναι αμετανόητος, έλεγαν, και γι’ αυτό του έκοβαν τις άδειες. Ηρθε όμως ο Αρειος Πάγος και με την ομόφωνη αναιρετική απόφασή του έβαλε τέλος σ’ αυτή τη φασιστικού τύπου σπέκουλα.

–       Ο Αρειος Πάγος, ευθέως (και όχι έμμεσα, όπως κακώς γράφτηκε χθες) έκρινε ότι είναι αντιφατικό, από τη μια να λες ότι στην έννοια του σωφρονισμού δεν περιλαμβάνεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ιδεολογική μεταστροφή του καταδίκου), και από την άλλη να του προσάπτεις ότι «εμμένει στην άποψή του περί ένοπλης ανατροπής του κρατικού μονοπωλίου της βίας». Ο Αρειος Πάγος έκρινε ότι αυτές είναι οι ιδεολογικοπολιτικές απόψεις του Δ. Κουφοντίνα και δεν μπορούν, επομένως, να συνυπολογιστούν ως κριτήριο τέλεσης νέων αδικημάτων κατά την άδεια.

–      Ο Αρειος Πάγος, επίσης ευθέως, έκρινε ότι είναι αντιφατικό, από τη μια να λες ότι ο Κουφοντίνας πήρε έξι άδειες και έκανε καλή χρήση τους, και από την άλλη να του προσάπτεις ότι κατά τη διάρκεια της τελευταίας άδειάς του «έκανε αμέριμνος περίπατο στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα επέτρεψε να ληφθούν και να δημοσιευθούν φωτογραφίες του» (το τελευταίο είναι, βέβαια, ψέμα, γιατί κάποιος τράβηξε στα κρυφά μία –μία και μοναδική- φωτογραφία και την πούλησε σε κάποια Μέσα). Κρίνοντας αυτή τη σκέψη του Συμβουλίου του Βόλου αντιφατική, ο Αρειος Πάγος έκρινε πως ούτε προκλητική υπήρξε η συμπεριφορά του Κουφοντίνα, ούτε κίνδυνο διάπραξης νέων αδικημάτων συνιστούσε.

–      Ετσι, ο Αρειος Πάγος δεν αναίρεσε μόνο την εσφαλμένη νομική κρίση του Δικαστικού Συμβουλίου Βόλου για τις τυπικές προϋποθέσεις (άδεια δικαιούνται και οι πολυϊσοβίτες), αλλά ξεκαθάρισε και το ζήτημα των ουσιαστικών προϋποθέσεων, κρίνοντας ότι οι ιδεολογικοπολιτικές απόψεις που εκφράζει ο Δ. Κουφοντίνας δεν επιτρέπεται να θεωρούνται ενδείξεις για κίνδυνο τέλεσης νέων αδικημάτων ή για κακή χρήση της άδειας (πολλώ δε μάλλον όταν έχει κάνει καλή χρήση έξι αδειών).

–      Ο πρόεδρος της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Χριστόφορος Σεβαστίδης, σε νομικό άρθρο του στο περιοδικό της Ενωσης επαίνεσε τον Αρειο Πάγο για τη συγκεκριμένη αναιρετική απόφασή του, γράφοντας: «Ορθά δέχεται το βούλευμα ότι στην έννοια του σωφρονισμού δεν περιλαμβάνεται η ιδεολογική μεταστροφή του καταδικασθέντος. Εγώ θα συμπλήρωνα ότι δεν χρειάζεται ούτε η μεταμέλειά του για τις πράξεις για τις οποίες καταδικάστηκε. Πρόκειται για στοιχείο που κρίθηκε κατά την επιμέτρηση της ποινής. Η επιβληθείσα ποινή εξαντλεί τις αξιώσεις της Πολιτείας έχοντας προσμετρήσει το είδος των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν και την προσωπικότητα του δράστη. Τα Δικαστήρια δεν έχουν ρόλο πολιτικού – ιδεολογικού καθοδηγητή και δεν ζητούν δηλώσεις μετανοίας και αποκήρυξης ιδεών που αποκλίνουν από τις κρατούσες αντιλήψεις.

Θα πρέπει επίσης να γίνεται μια διάκριση μεταξύ των ιδεολογικών αρχών του κρατουμένου που υποστηρίζουν το αναγκαίο της ένοπλης δράσης για την κοινωνική αλλαγή και της έμπρακτης συμπεριφοράς του κατά το διάστημα που έκανε χρήση της άδειάς του. Αυτό που ενδιαφέρει το Δικαστήριο είναι το δεύτερο. Πώς συμπεριφέρθηκε ο κρατούμενος τις προηγούμενες φορές που έλαβε άδεια. Εάν ήταν ή όχι συνεπής με τις υποχρεώσεις που του επιβάλει ο νόμος. Εάν η συμπεριφορά του κατά το χρόνο που βρίσκονταν σε άδεια δημιουργεί βάσιμα υποψίες ότι ετοιμάζεται να τελέσει νέα εγκλήματα ή εκδηλώνει έμπρακτα την πρόθεσή του να μην επιστρέψει στο κατάστημα κράτησης.

Η ιδεολογικοπολιτική και φιλοσοφική συζήτηση για τον ρόλο της βίας στην ιστορία είναι πολύ παλιά και δεν λύνεται με δικαστικές αποφάσεις. Το σημερινό αστικό – κοινοβουλευτικό πολίτευμα εδραιώθηκε στην Ευρώπη μετά την Γαλλική Επανάσταση του 1789 και την βίαιη σύγκρουση με τους φεουδαρχικούς θεσμούς και την Βασιλεία. Η ανθρώπινη ιστορία είναι μια ιστορία συγκρούσεων, πολέμων και συνεχών βίαιων αλλαγών σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Εκφεύγει ωστόσο της αρμοδιότητάς του Δικαστηρίου ή του Συμβουλίου Φυλακών κάθε ενασχόληση με τέτοια ζητήματα».

Θα περίμενε κανείς, μετά την ευθεία και ξεκάθαρη νομολογία του Αρείου Πάγου, η ίδια η Εισαγγελία Βόλου να ευθυγραμμιστεί και να προτείνει τη χορήγηση της άδειας στον Δ. Κουφοντίνα (αφότου εξέλιπε ο τυπικός λόγος, που προς στιγμήν προσπάθησαν να επικαλεστούν). Αμ δε! Η ίδια η Εισαγγελία πέταξε στα σκουπίδια την προηγούμενη επιχειρηματολογία της (αυτή στην οποία στηρίχτηκε το εισαγγελικό βέτο και έλεγε πως ο Κουφοντίνας είναι αμετανόητος, δε ζητά συγγνώμη από τα θύματα κτλ., και γι’ αυτό δεν πρέπει να πάρει άδεια) και σκάρωσε νέα επιχειρηματολογία, η οποία –σε ελεύθερη, αλλά πιστή, απόδοση- λέει τα εξής: Ο Κουφοντίνας ευθύνεται για ό,τι γίνεται εκτός φυλακής, για βίαιες ενέργειες και λοιπές δράσεις που αναπτύσσονται από άτομα και συλλογικότητες που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους σ’ αυτόν, όταν πραγματοποιούσε απεργία πείνας!

Διαβάστε σκεπτικό και φρίξτε (σελ. 11 τις εισαγγελικής πρότασης): «Οι ως άνω περιγραφόμενες αξιόποινες πράξεις της απειλής και των διακεκριμένων φθορών… ναι μεν συνιστούν πλημμελήματα που τελέστηκαν από έτερα πρόσωπα, πλην του κρατουμένου, και συγκεκριμένα από μέλη αναρχικών ομάδων και συλλογικοτήτων και εμφανίζονται ως πράξεις που τελούνται κατόπιν ελεύθερης απόφασης των δραστών-φυσικών αυτουργών, πλην όμως πρόκειται σαφώς για μία κατ’ επίφαση ελεύθερη απόφαση των δραστών-φυσικών αυτουργών, οι οποίοι έχουν διεγερθεί προς την τέλεση των ως άνω πλημμελημάτων από τις προαναφερόμενες δημόσιες δηλώσεις και προσκλήσεις που τους απηύθυνε συστηματικά καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα ο κρατούμενος Δημήτριος Κουφοντίνας καλώντας τους έμμεσα στην τέλεση αξιόποιων πράξεων που ενέχουν εν γένει εκδήλωση βίας, σε ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στο πρόσωπό του, “ξαναπιάνοντας το κόκκινο νήμα των αγώνων“».

Προσέξτε λογική: ο Κουφοντίνας ιδεολογικοπολιτικά πιστεύει στην αναγκαιότητα της επαναστατικής ανατροπής του αστικού κράτους (όπως πιστεύουν εκατομμύρια κομμουνιστές σε όλο τον πλανήτη), ο Κουφοντίνας ζήτησε αλληλεγγύη στον αγώνα του, όταν με απεργία πείνας διεκδίκησε ένα αναφαίρετο δικαίωμά του, επομένως ο Κουφοντίνας «διήγειρε» αυτούς που βρίσκονται εκτός φυλακής!

Λέει και άλλα προκλητικά αυτή η εισαγγελική πρόταση. Μιλά για «ομάδες εκτός των ορίων της νομιμότητας» με τις οποίες ο Κουφοντίνας «διατηρεί ιδιαίτερα στενούς δεσμούς» (!), λέει ότι «η αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας κατά συναυτουργία σε στάση κρατουμένων κατά συρροή» αποτελεί μια ακόμα ένδειξη για το «ποιόν» του Κουφοντίνα και γι’ αυτό δεν πρέπει να πάρει επουδενί άδεια, διότι «εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να αρνείται, ως ίδιον του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του, συστηματικά και συνειδητά, κάθ’ όλη τη διάρκεια της κράτησής του, να αποδεχθεί και να προσαρμοστεί στους κανόνες δικαίου που τάσσσει η ελληνική έννομη τάξη, μη αποδεχόμενος ενδόμυχατους κανόνες της προσήκουσας συμπεριφοράς που πρέπει να επιδεικνύει ως κρατούμενος»!

Νάτο, λοιπόν, πάλι αυτό που απέρριψε ο Αρειος Πάγος. Οσο και να το μεταμφιέσουν, πάλι επανέρχονται στο φρονηματισμό, στη δήλωση μετάνοιας και στην παραίτηση του Κουφοντίνα ακόμα και από το δικαίωμα του λόγου!

Πολιτικά, δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα. Αυτή η πρόταση αποπνέει φασισμό των μετεμφυλιοπολεμικών χρόνων. Νομικά, όμως, πρέπει να πούμε ότι πρόκειται για ανοσιούργημα απ’ όλες τις απόψεις. Δείτε μια-δυο λεπτομέρειες.

–      Ο Κουφοντίνας, λέει η εισαγγελική πρόταση, κατηγορείται για απλή συνέργεια σε στάση κρατουμένων. Ακόμα κι αν υποθέταμε ότι ο Κουφοντίνας διέπραξε αυτό το αδίκημα (που δεν το διέπραξε, άλλωστε δεν υπήρξε καν το αδίκημα της στάσης κρατουμένων), δεν αποτελεί πλέον τυπικό κώλυμα για να του χορηγηθεί άδεια. Η ίδια εισαγγελική πρόταση το μετατρέπει, με πλάγιο τρόπο, σε τυπικό κώλυμα!

–      Ο Κουφοντίνας, λέει η εισαγγελική πρόταση, διαπράττει κατ’ εξακολούθηση το αδίκημα της «διέγερσης σε τέλεση πλημμελημάτων και κακουργημάτων»! Αυτό είναι ένα καινούργιο νομικό κατασκεύασμα. Ποτέ μέχρι τώρα δεν υπαινίχτηκαν καν κάτι τέτοιο. Ούτε του απήγγειλαν καμιά σχετική κατηγορία, γιατί θα γελούσαν και τα ντουβάρια στα δικαστικά κτίρια. Αν του απήγγειλαν κατηγορία, αυτή θα ήταν πλημμέλημα και δε θα αποτελούσε κώλυμα για τη χορήγηση άδειας. Η Η ίδια εισαγγελική πρόταση το μετατρέπει και αυτό, πάλι με πλάγιο τρόπο, σε τυπικό κώλυμα!

Αναρωτιόμαστε, λοιπόν: οι δικαστές της νέας σύνθεσης του Δικαστικού Συμβούλιου του Βόλου, που θα δικάσουν αύριο αυτή την υπόθεση, θα κάνουν δεκτό αυτό το νομικό ανοσιούργημα;

ΚΟΝΤΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *