Οικονομική πολιτική: Από την προεκλογική κοροϊδία στη σκληρή πραγματικότητα

Δεν είπε τίποτα καινούργιο ο υπουργός Μπουμπούκος στην ΕΡΤ, αλλά τα λέει τόσο απλά που αξίζει να τα παραθέσουμε. «Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν θέλει να “πουλήσει αντίσταση” ή να συγκρουστεί με την Ευρώπη όπως έκανε η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, το πρώτο εξάμηνο του 2015». Τι θα κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη; «Θα εφαρμόσει άμεσα και γρήγορα μεταρρυθμίσεις που θα επιβεβαιώσουν τη βούλησή μας να μεταμορφώσουμε την Ελλάδα σε μια επιχειρηματικά φιλική χώρα. Αυτό θα προκαλέσει αύξηση του ΑΕΠ και τότε, από θέση ισχύος και αξιοπιστίας, θα γίνει συζήτηση για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων και θα επιτευχθεί. Πρώτα θα κάνουμε τη δουλειά μας και μετά θα επιτευχθεί αυτός ο στόχος».

Αρα, θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον ένα χρόνο για ν’ αρχίσει η κουβέντα για μείωση (λέμε τώρα) των «πρωτογενών πλεονασμάτων». Και πώς θα γίνει μείωση φόρων από το 2020 κιόλας, χωρίς μείωση των «πρωτογενών πλεονασμάτων»; Αυτό δεν περιμέναμε να μας το πει ο υπουργός Μπουμπούκος, ούτε να τον ρωτήσουν οι της ΕΡΤ, που προσαρμόστηκαν αμέσως στη νέα κατάσταση. Αυτό μας το είπε ένας σοβαρός τεχνοκράτης (κοινωνικά ανάλγητος, αλλά σοβαρός), ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ.

Μιλώντας στο συνέδριο του Economist, ο Ρέγκλινγκ ξεκαθάρισε καταρχάς ότι «οποιαδήποτε αναπροσαρμογή των δημοσιονομικών πολιτικών θα πρέπει να στοχεύει στην προώθηση της ανάπτυξης, διασφαλίζοντας παράλληλα την επίτευξη του συμφωνηθέντος πρωτογενούς πλεονάσματος».  Στη συνέχεια, ο Ρέγκλινγκ υπογράμμισε ότι «ο διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος θα πρέπει να χρησιμοποιείται για παραγωγικές δαπάνες, όπως δημόσιες επενδύσεις» και εξήγησε ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες της ελληνικής οικονομίας, «μια μείωση των φορολογικών συντελεστών θα μπορούσε να συνδυαστεί με μια διευρυμένη φορολογική βάση».

Για όσους δεν είναι εξοικειωμένη με την τεχνοκρατική γλώσσα των αστών οικονομολόγων, διευκρινίζουμε ότι διεύρυνση της φορολογικής βάσης σημαίνει μείωση του αφορολόγητου, ώστε περισσότεροι σε σχέση με σήμερα χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι να πληρώνουν άμεσο φόρο (φόρο εισοδήματος).

Χωρίς κορόνες, ο Ρέγκλινγκ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις προεκλογικές παροχές της κυβέρνησης Τσίπρα, λέγοντας ότι «δε διασφαλίστηκε η συνέπεια ορισμένων μέτρων πολιτικής με τις δεσμεύσεις που δόθηκαν στους ευρωπαίους εταίρους», ενώ δεν παρέλειψε να τονίσει ότι «η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων έχει επιβραδυνθεί τους τελευταίους μήνες» και πως «ορισμένες αποφάσεις είναι πιθανό να έχουν αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη».

Ο γερμανός τεχνοκράτης, πάντως, δεν έδειξε να ανησυχεί. «Συναντήθηκα χθες με τον κ. Σταϊκούρα», είπε. «Με διαβεβαίωσε ότι η νέα κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να επιτύχει βιώσιμη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και ότι οι συμφωνημένοι δημοσιονομικοί στόχοι θα τηρηθούν όταν θα μπει στο τραπέζι ο προϋπολογισμός του 2020. Αυτό είναι πολλά υποσχόμενο για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας»!

Ενας άλλος ιμπεριαλιστής τεχνοκράτης, ο πρόεδρος του Euro Working Group Χανς Φάιλμπριφ, επανέφερε -με κάπως κομψό τρόπο- τη λογική «κάντε τα μαθήματά σας», λέγοντας από το βήμα του ίδιου συνεδρίου: «Θα συμβούλευα την ελληνική κυβέρνηση: Εφαρμόστε τις μεταρρυθμίσεις, κάντε αυτά που πρέπει και η μείωση των στόχων μπορεί να ακολουθήσει. Για την ώρα, δεν βλέπω τον χώρο ώστε να αλλάξουν»!

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι εκπρόσωποι της τρόικας. Ο Ντέκλαν Κοστέλο (Κομισιόν) βρήκε την ευκαιρία να τα χώσει στους Τσιπραίους, λέγοντας πως οι της Κομισιόν «δε ζήτησανποτέ από την Ελλάδα να μην εκτελέσει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων», φορτώνοντας στους Τσιπραίους την ευθύνη για τον τρόπο που επιτυγχάνονταν τα «υπερπλεονάσματα» τα προηγούμενα χρόνια.

Ο Πίτερ Ντόλμαν (ΔΝΤ), ζήτησε μείωση της φορολογίας (το ΔΝΤ εννοεί πάντα: για τις επιχειρήσεις) και «μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας  για τη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας», μέσω της «ενδυνάμωσης του επιχειρηματικού περιβάλλοντος». Για το ΔΝΤ, η κινεζοποίηση που έχει διαμορφωθεί πρέπει να βαθύνει κι άλλο! Στο θέμα αυτό αναφέρθηκε και ο Ρέγκλινγκ, λέγοντας ότι «οι αυξήσεις του κατώτατου μισθού πρέπει να ευθυγραμμίζονται με την εξέλιξη της παραγωγικότητας για να διατηρηθεί η ανταγωνιστικότητα».

Ο Νικολά Τζιαμαρόλι (ESM) είπε με νόημα: «Προτού αρχίσουμε τη συζήτηση για τη μείωση των στόχων στα πρωτογενή πλεονάσματα, ας δούμε πρώτα τι μπορούμε να αλλάξουμε εντός των υφιστάμενων στόχων». Και σημείωσε πως για το «πισωγύρισμα που είδαμε πρόσφατα» ευθύνονται και τα άλλα κόμματα καθώς ψήφισαν «τις προεκλογικές νομοθετικές παρεμβάσεις της απελθούσας κυβέρνησης». «Η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις. Η ανάπτυξη και η πρόσβαση στις αγορές είναι το ζητούμενο. Αν η Ελλάδα τηρήσει τις δεσμεύσεις της, θα επιτύχει μακροπρόθεσμη ανάπτυξη», κατέληξε ο Τζιαμαρόλι.

Τα σημειώνουμε όλ’ αυτά, γιατί μέσα στην καλοκαιρινή ραστώνη και στην εκκωφαντική προπαγάνδα των γαλάζιων παπαγάλων πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα. Και είναι αρκετοί αυτοί που περιμένουν τις «γενναίες φοροαπαλλαγές» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που θα τις μάθουν την ώρα που θα λιάζονται στις παραλίες. Η μετα-μνημονιακή πολιτική είναι δεδομένη και δε διαφέρει από τη μνημονιακή: σκληρή δημοσιονομική λιτότητα και κινεζοποίηση είναι το δίπτυχο.

Τι λες, μωρή Αγάθω;

Μιλώντας την περασμένη Τρίτη στην 23η Συζήτηση Στρογγυλής Τραπέζης με την Ελληνική Κυβέρνηση, το οικονομικό φόρουμ που διοργανώνει κάθε χρόνο ο γηραιός Economist, η Agathe Demarais, διευθύντρια διεθνών προβλέψεων του Economist Intelligence Unit, επεσήμανε ότι θα έχουμε μια επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας στην Κίνα, που θα επηρεάσει και τον υπόλοιπο κόσμο. Οσον αφορά τη Γαλλία και τη Γερμανία, η κ. Demarais τόνισε ότι και οι δικές τους οικονομίες θα επιβραδυνθούν, μεταξύ άλλων λόγω της επίδρασης των νέων προτύπων εκπομπών στην αυτοκινητοβιομηχανία. 

Αφού επεσήμανε ότι στην Ελλάδα η κατανάλωση είναι κατά 20% μικρότερη σε σχέση με μια δεκαετία πριν και οι επενδύσεις μειωμένες κατά τα δύο τρίτα, η εκπρόσωπος του Economist εκτίμησε ότι ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ στην Ελλάδα για τα επόμενα πέντε χρόνια θα είναι γύρω στο 2%, ποσοστό που δεν αρκεί προκειμένου να ανακάμψει γρήγορα το ΑΕΠ στα προ κρίσης επίπεδα.

Την πλακώνεις ή δεν την πλακώνεις στις σφαλιάρες; Τι λες, μωρή Αγάθω; Δεν άκουσες τον υπουργό Μπουμπούκο, που μια μέρα πριν από σένα διαβεβαίωσε τους δημοσιογράφους του Eurotoday, ότι σε ένα χρόνο (ούτε μια μέρα παραπάνω) η ανάπτυξη θα κινείται με ρυθμό 3,5%-4% κι όταν του επεσήμαναν ότι αυτό σημαίνει διπλασιασμό του σημερινού ρυθμού ανάπτυξης, τους απάντησε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην επιτευχθεί ο στόχος;

Ο Σταϊκούρας, πάντως, που μίλησε την ίδια μέρα στο φόρουμ του Economist (πριν από τους επικεφαλής της τρόικας, προφανώς για να μη χρειαστεί να τους απαντήσει), δεν αναφέρθηκε σε νούμερα. Είπε απλά ότι στρατηγικός στόχος της νέας κυβέρνησης είναι η μεγέθυνση της οικονομίας με υψηλότερους ρυθμούς. Και επανέλαβε την προεκλογική φλυαρία της ΝΔ για «πανστρατιά δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων». Γιατί αυτός ξέρει ότι τα περί 4% είναι παπάρες και θέλει να κρατήσει μια στοιχειώδη σοβαρότητα, ώστε να μην τον δείχνουν με το δάχτυλο και να μην του βγάζουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα μετά από ένα χρόνο. 

ΚΟΝΤΡΑ