Η ώρα της ρεβάνς για την υπόθεση Novartis έφτασε, με τον Μητσοτάκη να επιλέγει το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου και ν’ αφήνει -φαινομενικά- την υπόθεση να κινηθεί στον άξονα αστική Δικαιοσύνη – Βουλή. Θεωρούμε απίθανο να μη φτάσει αυτή η υπόθεση στη Βουλή κάποια στιγμή. Το ερώτημα είναι μέχρι πού θα το τραβήξει η νεοδημοκρατική πλειοψηφία, δηλαδή ο Μητσοτάκης.
Οπως εξήγησε στη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ ο Μητσοτάκης, δε σκοπεύει να μετατρέψει τη Βουλή σε βιομηχανία εξεταστικών, όμως θ’ αφήσει την πρωτοβουλία στην ίδια τη Βουλή. Η υπόθεση Novartis, λοιπόν, με περιεχόμενο αυτή τη φορά τις κατηγορίες για στήσιμο σκευωρίας από πολιτικά στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, θα φτάσει στη Βουλή μέσω της δικαστικής οδού.
Οι μηνύσεις των Σαμαρά, Βενιζέλου, Αβραμόπουλου, οι οποίες αρχικά είχαν τεθεί στο αρχείο, ανασύρθηκαν μετά τις καταγγελίες του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Αγγελή. Κι αυτό έγινε επί κυβέρνησης Τσίπρα, οπότε ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι είναι αυτός που άνοιξε την υπόθεση επιδιώκοντας τη ρεβάνς. Οι τρεις πρώην κορυφαίοι πολιτικοί κλήθηκαν να καταθέσουν στους δικαστικούς παράγοντες που χειρίζονται τις μηνύσεις τους. Ο Αβραμόπουλος, που περνάει μεταβατική φάση και θέλει να τα έχει καλά με όλους, είπε ότι δεν αναφέρθηκε σε ονόματα καταθέτοντας. Ο Σαμαράς, όμως, που έμεινε στο δικαστικό γραφείο μόλις μισή ώρα, κατέθεσε υπόμνημα 32 σελίδων και όπως είπε, κατονόμασε τον Τσίπρα και τον Παπαγγελόπουλο-«Ρασπούτιν». Αρα, οι δικαστικοί που χειρίζονται την υπόθεση δεν έχουν άλλη επιλογή από το να στείλουν τη δικογραφία στη Βουλή, η οποία είναι αρμόδια για να κρίνει τις κατηγορίες κατά πολιτικών προσώπων.
Την Πέμπτη είχε κληθεί να καταθέσει και ο αντεισαγγελέας του ΑΠ Αγγελής, ο οποίος κατήγγειλε παρεμβάσεις στο έργο του ενορχηστρωμένες από τον περιβόητο «Ρασπούτιν». Είτε κατονομάσει τον «Ρασπούτιν» ο Αγγελής είτε όχι, τον έχει κατονομάσει ο Σαμαράς, οπότε θεωρούμε απίθανο ο Δ. Παπαγγελόπουλος να μην οδηγηθεί -υπό κάποια μορφή κατηγορίας- στη Βουλή.
Ο υπουργός Μπουμπούκος, πήρε το μήνυμα του Μητσοτάκη και έσπευσε να πει σε συνέντευξή του στον Πρετεντέρη (Θέμα FM) τη Δευτέρα, ότι «όπως ορίζεται από το Σύνταγμα, οι Προκαταρκτικές ή Εξεταστικές Επιτροπές, δεν είναι πρωτοβουλία της κυβερνήσεως, είναι κοινοβουλευτική διαδικασία». Αρα, άμα η υπόθεση φτάσει από την αστική Δικαιοσύνη στη Βουλή, η νεοδημοκρατική πλειοψηφία θα έχει όλη την άνεση χειρισμών. «Αυτή θα πρέπει να είναι κοινοβουλευτική διαδικασία ψυχρή, χωρίς ένταση πάθους και εικόνα αντεκδίκησης. Καμία σχέση και μακριά από εμάς όλα αυτά», λέει υποκριτικά ο Γεωργιάδης. Το βέβαιο γι’ αυτόν είναι πως θα ακολουθήσει τον Μητσοτάκη και όχι τον Σαμαρά, που μέσω αυτής της υπόθεσης προσπαθεί να ξαναβγεί στο πολιτικό προσκήνιο. Γιατί ο Μητσοτάκης μοιράζει υπουργεία, όχι ο Σαμαράς. Κι αν ο Μητσοτάκης θέλει να ρίξει την υπόθεση «στα μαλακά» (δηλαδή, να μην ανοίξει δικαστικές διαδικασίες μέσω της Βουλής, αλλά να περιοριστεί στην πολιτική φθορά στον ΣΥΡΙΖΑ), θα τον ακολουθήσει. Δε θ’ ακολουθήσει το «θα τους πάω μέχρι το τέλος» του Σαμαρά. Αν ο Μητσοτάκης αποφασίσει -για λόγους συγκυριακής πολιτικής σκοπιμότητας- να τραβήξει το δικαστικό δρόμο (προανακριτική επιτροπή κτλ.), ο Γεωργιάδης θα είναι ο πρώτος που θ’ ανέβει στα κάγκελα.
Ο Μητσοτάκης δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται. Αυτή τη στιγμή είναι «μπροστά», οπότε ένα πρόωρο άνοιγμα της συγκεκριμένης υπόθεσης δε θα του προσέφερε κάτι. Αν όμως βρεθεί στριμωγμένος πολιτικά, εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησής του, δε θα διστάσει να ενεργοποιήσει τη σκανδαλολογία σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι παίζεται το αστικό πολιτικό παιχνίδι.
Ο Τσίπρας, που με το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ τα έχει «δει» όλ’ αυτά, από τη μια εμφανίζεται να προκαλεί τη ΝΔ να κάνει εξεταστική επιτροπή και από την άλλη δηλώνει «αθώος», υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνησή του δεν έκανε τίποτ’ άλλο εκτός από το να πάρει μια υπόθεση από τη Δικαιοσύνη και να της τη στείλει πάλι πίσω για να τη διερευνήσει (και να βγάλει μέχρι στιγμής εφτά από τους δέκα πολιτικούς αθώους, έναν -τον Λοβέρδο- ύποπτο και δύο -τον Αβραμόπουλο και τον Γεωργιάδη- να τους «ψάχνει» ακόμα). Ολοι όμως θυμόμαστε και τις δηλώσεις έξω από το Μαξίμου για «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους» και την άθλια κοινοβουλευτική διαδικασία (έφτιαξαν προανακριτική επιτροπή, αλλά δεν έκαναν καμιά ανακριτική πράξη, παρά μόνο ξαναέστειλαν την υπόθεση στους δικαστικούς, για να κάνουν αυτοί τις αθωώσεις).
Τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τον ενδιέφερε να ριχτεί φως στην ουσία του σκανδάλου Novartis (που είναι κατά πολύ ευρύτερο, είναι σκάνδαλο των φαρμακευτικών εταιριών που απομυζούν τον κρατικό προϋπολογισμό, τον προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ και τις τσέπες των εργαζόμενων), αλλά να κάνει πολιτικό ντόρο σε βάρος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο ετοιμάζεται να κάνει τώρα η ΝΔ, εμφανιζόμενη ως θύμα σκευωρίας του ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια, η Novartis και οι άλλες φαρμακευτικές συνεχίζουν ανενόχλητες το έργο τους.
Απέρριψε εξεταστική για το 2015
Μπορεί για το ζήτημα της Novartis ο Μητσοτάκης να άφησε ανοιχτό το ζήτημα της ενεργοποίησης κοινοβουλευτικών διαδικασιών (γράφουμε αναλυτικά σε διπλανή στήλη), όμως φρόντισε να κλείσει το ζήτημα της δημιουργίας εξεταστικής επιτροπής για τη διαπραγμάτευση ΣΥΡΙΖΑ με την ΕΕ το πρώτο εξάμηνο του 2015. Ζήτημα που -όπως όλοι θυμόμαστε- αποτέλεσε για καιρό βασικό συστατικό στοιχείο της προπαγάνδας της ΝΔ, με τους πιο επιθετικούς από τους βουλευτές της ΝΔ να προαναγγέλλουν ειδικά δικαστήρια «για τα 200 εκατομμύρια που μας φόρτωσαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ». Αλλά και ο ίδιος ο Μητσοτάκης δεν παρέλειπε να επαναλαμβάνει ότι θα κάνει σίγουρα μια εξεταστική, αυτή για το πρώτο εξάμηνο του 2015.
«Νομίζω το τι έγινε το 2015 είναι γνωστό, έχει κριθεί πολιτικά και πρέπει να σας πω ότι η δική μου έμφαση θα είναι στο να κοιτάξω προς το μέλλον και όχι να επιστρέψω σε ένα παρελθόν το οποίο ήταν εξαιρετικά επώδυνο για τη χώρα», λέει τώρα ο Μητσοτάκης. Και συμπληρώνει ότι «σιγά – σιγά κλείνουμε και τα κεφάλαια αυτής της περιόδου. Τελειώσαμε με τα capital controls οριστικά. Από τη στιγμή που θα πετύχουμε και το στόχο μας για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, θα έχουμε αφήσει πίσω μας και το τελευταίο απομεινάρι το οποίο κληρονομήσαμε οικονομικά από αυτή την τραυματική περίοδο».
Γιατί δε θέλει ο Μητσοτάκης ν’ ανοίξει εξεταστική γι’ αυτή την περίοδο; Οχι «για να ποινικοποιήσει την πολιτική ζωή». Ποινικά ζητήματα έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν να βρεθούν. Πολιτικές αποφάσεις πήρε η κυβέρνηση Τσίπρα κι αυτές κρίθηκαν και τον Σεπτέμβρη του 2015 και τον Ιούλη του 2019. Ομως η εξεταστική επιτροπή δεν είναι ποινική αλλά πολιτική διαδικασία, επομένως -αν ήθελε- θα μπορούσε να την κάνει ο Μητσοτάκης, χωρίς κανείς να τον κατηγορήσει ότι ποινικοποιεί την πολιτική.
Ο Μητσοτάκης δε θέλει την εξεταστική για το πρώτο εξάμηνο του 2015 για δυο λόγους. Πρώτο, για να μη δώσει στους συριζαίους την ευκαιρία να επιχειρήσουν ξανά την ηρωποίησή τους. Δεν ξεχνά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές τον Σεπτέμβρη του 2015, ρίχνοντας τις ευθύνες για το τρίτο Μνημόνιο στην κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων και στους «μενουμευρώπηδες». Δεύτερο, γιατί αυτό θα δυσαρεστούσε τις πολιτικές ηγεσίες στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οι οποίες διαδραμάτισαν τον καθοριστικό ρόλο και εκείνη την περίοδο, ενώ στη συνέχεια συνεργάστηκαν αρμονικότατα με τον Τσίπρα, τον οποίο μάλιστα βοήθησαν να κερδίσει τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015.
Αφήστε μια απάντηση