Ο Σαββόπουλος μέχρι τώρα είχε ζητήσει επίσης να ανοίξουν τα ξερονήσια για τοξικοεξαρτημένα άτομα, να στείλουμε τους μετανάστες-πρόσφυγες που περισσεύουν στα ξερονήσια του Αιγαίου, για να μη μείνουν αναξιοποίητα. να συγχωρέσουμε τον βασανιστή Μπάμπαλη, να καταργήσουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου, να απελευθερώσουμε τους πραξικοπηματίες και να καταδικάσουμε ή να τιμήσουμε το ΠΑΣΟΚ (ανάλογα με την περίσταση). Θυμάμαι επίσης πριν από πέντε έξι χρόνια τον Σαββόπουλο να κατεβαίνει από μία τζιπάρα στο Κολωνάκι, στην Πατριάρχου Ιωακείμ, για να αγοράσει κάτι σε ένα μαγαζί. Ήταν η εποχή που είχε πει σε συνέντευξή του πως «η οικονομική κρίση είναι ευκαιρία».
Καβάλησε το ψευτο αριστερό κύμα της δήθεν μεταπολίτευσης, έκλεψε από Μπέλλου μέχρι Ντίλαν, κολάκεψε τα μούσια και τα ζιβάγκο των διαχειριστών, και μοιραία κατέληξε εκεί που πάντα ανήκε, στην Καλομοίρα και το γλείψιμο του Κούλη, ένας ακόμα χαμαιλέοντας της τραγικής νεοελληνικής κακογουστιάς.
Εδώ το γνωστό απόσπασμα από το Προφίλ του Παναγιωτόπουλου. Ραφαηλίδης ο μέγας. Διανόηση απέναντι στην βλακεία. Ένας καλλιτέχνης απέναντι σε έναν έμπορο τέχνης.
Της Π.Μ
Αφήστε μια απάντηση