Η πανδημία του νέου κορωνοϊού εξαπλώνεται και στη χώρα μας, με το ΕΣΥ και τους ανθρώπους του, γιατρούς και νοσηλευτές, να σηκώνουν το βάρος της μάχης. Μπροστά στον «αόρατο εχθρό», που χτυπάει ήδη ανελέητα τους γειτονικούς λαούς της Ιταλίας και της Ισπανίας, ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί, διάφοροι δημοσιογράφοι και δημοσιολόγοι, θυμήθηκαν την αξία του δημόσιου συστήματος υγείας. Των δημόσιων νοσοκομείων που παλεύουν για την υγεία του λαού και όχι για το κέρδος, όπως ακόμη και τώρα κάνουν ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές που χρυσοπληρώνονται για διαγνωστικά τεστ αλλά αρνούνται τη νοσηλεία κρουσμάτων κορωνοϊού. Χθεσινοί υπέρμαχοι των ιδιωτικοποιήσεων, που μιλούσαν για «γιατρούς που πλεονάζουν», που δεν ήθελαν να τους κλέψουν τη δόξα οι τροϊκανοί για τις απολύσεις υγειονομικών και το κλείσιμο νοσοκομείων κλπ, επιδίδονται σε εντυπωσιακές κωλοτούμπες.
Απ’ ότι φαίνεται όμως υπάρχουν και αυτοί που επιμένουν. Ο Πάσχος Μανδραβέλης, συνεπής οπαδός του νεοφιλελευθερισμού, βλέποντας ότι χάνεται η γη κάτω από τα πόδια όσων ήθελαν την διάλυση του ΕΣΥ και την ιδιωτικοποίηση της υγείας, αποφάσισε να απαντήσει.
Δεν μπορεί φυσικά να ανακτήσει εντελώς το χαμένο έδαφος του φιλελευθερισμού αλά ελληνικά που θέλησε το ξεθεμελίωμα κάθε κοινωνικού αγαθού. Δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι οι γιατροί και οι νοσηλευτές των δημόσιων νοσοκομείων δίνουν τη μάχη για να σωθεί η κοινωνία. Θα ήθελε να τους καθυβρίσει, να τους χαρακτηρίσει τεμπέληδες, βολεμένους, συνδικαλιστές, αδιάφορους. Αλλά δεν μπορεί. Όχι τώρα τουλάχιστον.
Δημοσίευσε λοιπόν στην «Καθημερινή» άρθρο με το βαρύγδουπο τίτλο «Ο κομμουνισμός των ηλιθίων». Σύμφωνα με τον κ. Μανδραβέλη, τις τελευταίες μέρες χτυπάει τη χώρα μας, εκτός από τον κορωνοϊό και ο νεοκομμουνισμός. Ειρωνεύεται όσους μιλάνε για τους μέχρι χθες νεοφιλελεύθερους, που αφού προσπάθησαν με κάθε τρόπο να τσακίσουν και να απαξιώσουν τώρα προστρέχουν στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Λοιδωρεί τη γιατρό που απαντώντας στο κάλεσμα της συζύγου του πρωθυπουργού απαίτησε το αυτονόητο, να μη τη χειροκροτούν αυτοί που υπονόμευσαν το ΕΣΥ και προειδοποιεί για μεγάλη πολιτική και συνδικαλιστική σπέκουλα που θα γίνει πάνω στις πλάτες γιατρών και νοσηλευτών.
Φτάνει μάλιστα στο σημείο, ακόμη και τώρα να λασπολογεί κατά του ΕΣΥ αναφέροντας σαν χαρακτηριστικά δείγματα παθογενειών την περίπτωση καθηγήτριας που έπαθε ανεύρυσμα στην Ηλεία και πέθανε καθώς μεταφερόταν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων και στον 66χρονο, θύμα του κορωνοϊού που μεταφέρθηκε διαδοχικά στα νοσοκομεία της Αμαλιάδας, του Πύργου και του Ρίου.
Κρίμα βέβαια που η πραγματικότητα που καταγράφουν οι γιατροί και για τα δυο περιστατικά δεν ταιριάζει στο αφήγημά του.
Αν επιχειρούσε να πει την αλήθεια θα έπρεπε να παραδεχτεί ότι η καθηγήτρια κατέληξε, γιατί η καρδιοχειρουργική στο Ρίο δεν λειτουργεί από το 2017. Δεν υπάρχει καρδιοχειρουργός, δεν υπάρχουν νοσηλευτές, στην κλινική έχει μπει λουκέτο. Κοστίζει μια καρδιοχειρουργική κλινική στον προϋπολογισμό και στο πρωτογενές πλεόνασμα και οι πολιτικές που αρέσουν στον κ. Μανδραβέλη δεν μπορούν να αμφισβητήσουν το πρωτογενές πλεόνασμα. Θα θυμώσει η Ε.Ε.
Εδώ το σχετικό υλικό για την καθηγήτρια.
Αν επιχειρούσε να πει την αλήθεια, θα έπρεπε να παραδεχτεί ότι στην περίπτωση του 66χρονου οι γιατροί και στην Αμαλιάδα και στο Ρίο τσακώθηκαν με τους άσχετους με την υγεία υπαλλήλους στα τηλέφωνα του ΕΟΔΥ, για να “πειστούν” οι δεύτεροι να αποσταλεί δείγμα. Βλέπετε ο ΕΟΔΥ τις μέρες εκείνες επέμεινε ότι όποιος δεν προέρχεται από Ιταλία ή Κίνα, ακόμα και αν παρουσιάζει συνοδά συμπτώματα, δεν είναι κρούσμα. Αλλά αν το παραδεχόταν αυτό θα όφειλε ο κ. Μανδραβέλης να παραδεχτεί επίσης ότι οι δηλώσεις του κ. Αρκουμανέα μετά την ενημέρωση του πρωθυπουργού από κοινού με τον κ. Κικίλια στις 31 Γενάρη ότι “Είναι μια λοίμωξη με χαμηλή μεταδοτικότητα και μέτρια θνητότητα, σαν μια βαριά γρίπη. Άρα και να έρθει κάποια στιγμή στη χώρα μας, δε χρειάζεται να υπάρχει πανικός” συνιστά αμέλεια εκ μέρους τους και πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης. Και δεν θα άρεσε αυτό στον κ. Μανδραβέλη.
Εδώ το σχετικό υλικό για το κρούσμα από την Αμαλιάδα.
Ο κ. Μανδραβέλης δεν αγνοεί τις παραπάνω αλήθειες, άλλωστε στην εποχή του διαδικτύου, είναι εύκολο να βρει τις πραγματικές αιτίες που οδήγησαν τόσο στο ένα όσο και στο άλλο περιστατικό.
Επιλέγει όμως να τις αποσιωπήσει γιατί η παραδοχή τους θα ήταν κατηγορητήριο κατά του νεοφιλελευθερισμού, τις πολιτικές του οποίου με ζήλο υπερασπίζεται. Κουτοπονηριές νεοφιλελεύθερων.
Ίσως η ενασχόληση με τις απόψεις του αμετανόητου κ. Μανδραβέλη να μην είχε ιδιαίτερο νόημα αυτή την ώρα της μάχης, αν δεν ίσχυαν τα εξής:
Α. Η εμμονικά νεοφιλελεύθερη φωνή του Μανδραβέλη είναι η άλλη όψη της πρόσκαιρης και ένοχης σιωπής των ομοϊδεατών του, κυβερνώντων και μη. Αυτών που θεωρούσαν ότι οι γιατροί “πλεονάζουν”. Αυτών που ήθελαν, αν απολύσουν γιατρούς, να μην τους πάρει τη δόξα η τρόικα. Αυτών που πιστεύουν τα ίδια, αλλά δεν τολμούν σήμερα να τα ξεστομίσουν, καθώς άσκησαν πολιτική διάλυσης του δημόσιου συστήματος υγείας, απαξίωσης και αποψίλωσης του υγειονομικού προσωπικού στο όνομα της αποθέωσης της αγοράς και της ιδιωτικοποίησης των πάντων, των μνημονιακών προγραμμάτων και των πρωτογενών πλεονασμάτων. Συμπεριλαμβάνεται εδώ και η μνημονιακή, «αριστερή» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που δήθεν ήθελε άλλα, έκανε όμως τα ίδια. Που όλοι αυτοί σήμερα κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και στηρίζονται στα δημόσια νοσοκομεία, στους γιατρούς και στους νοσηλευτές τους. Εξακολουθούν όμως να τους στέλνουν άοπλους και με τις γραμμές τους λειψές στη μάχη κατά της πανδημίας, όπως διαρκώς προκύπτει από καταγγελίες για ελλείψεις σε προσωπικό και σε βασικά μέσα που χρειάζονται για την όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας (ατομικά μέσα προστασίας, αναπνευστήρες, κλίνες ΜΕΘ).
Οι ευθύνες, τόσο των αμετανόητων, όσο και των πρόσκαιρα μετανοούντων νεοφιλελεύθερων, (των λύκων που φόρεσαν μέσα στην αναμπουμπούλα προβιά αμνού), δεν πρέπει να ξεχαστούν.
Β. Αν ακόμη και αυτή τη στιγμή, αρθρώνονται απόψεις όπως του Μανδραβέλη, γίνεται σαφές ότι αυτή η πολιτική θα επιστρέψει δριμύτερη. Σήμερα είναι σαφές ότι όποιος αγνοήσει τις ανάγκες χρηματοδότησης και στελέχωσης του ΕΣΥ διαπράτει κοινωνικό και εθνικό έγκλημα. Αλλά η προειδοποίηση για πολιτική και συνδικαλιστική σπέκουλα, στοχεύει από τη μια να αποσείσει τις κυβερνητικές και κρατικές ευθύνες για το τσακισμένο ΕΣΥ, από την άλλη να αποκρούσει σε δεύτερο χρόνο τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις για ένα δημόσιο σύστημα, επαρκώς επανδρωμένο και εξοπλισμένο για να εξασφαλίζει το καθολικό, κοινωνικό αγαθό της υγείας.
Τότε ο Μανδραβέλης θα ξανασυναντηθεί και θα ενώσει τη φωνή του με τους «σιωπηλούς» σήμερα πολιτικούς ομοϊδεάτες του. Θα έχουν πετάξει κι αυτοί την προβιά αμνού που πρόσκαιρα αναγκάζονται να φέρουν.
Τώρα, στεκόμαστε δίπλα στους γιατρούς και τους νοσηλευτές που δίνουν τη μάχη για εμάς και την υγεία μας, που κάνουν πράξη το σύνθημα ότι «μόνο ο λαός σώζει το λαό».
Προσεχώς, θα πρέπει να σταθούμε και πάλι δίπλα τους για να κάνουμε τον κόσμο που εκπροσωπεί ο κ. Μανδραβέλης να μην απλώσει ξανά χέρι για να κατεδαφίσει τη δημόσια υγεία, να μην τολμήσει να προχωρήσει ούτε στο ελάχιστο την πολιτική διάλυσης της δημόσιας υγείας, να μην τολμήσει να υλοποιήσει ούτε ένα λιγότερο από τα αιτήματα των γιατρών και των νοσηλευτών.
Αφήστε μια απάντηση