Αλλο αντίσταση, άλλο «μαγκιά»

Tελικά έχουμε πρόβλημα με τη μετάβαση στα χωριά για το Πάσχα, με την απαγόρευση σουβλίσματος αρνιού, με τον περιορισμό της κυκλοφορίας ή όλο αυτό είναι ένα προπαγανδιστικό παιχνίδι της κυβέρνησης και των «ενσωματωμένων» Μέσων Μαζικής Παραπληροφόρησης;

Επειδή όλοι επικοινωνούμε με κόσμο, μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι κάθε είδους βλακείες υπάρχουν και ακούγονται, όμως αυτό που ονομάζεται «πρόβλημα» είναι μια προπαγανδιστική κατασκευή από το επιτελείο μιας κυβέρνησης κυριολεκτικά «χεσμένης» από το φόβο μην ξεφύγει η κατάσταση και από τον εσμό της δημοσιοκαφρίλας που πάντοτε αρέσκεται στην καλλιέργεια του φόβου (γιατί ο φόβος δε φτιάχνει μόνο υπηκόους στην κυρίαρχη πολιτική, αλλά και «πελάτες» για τ’ αφεντικά των ΜΜΠ).

Πόσοι είναι αυτοί που ονειρεύονται να πάνε το Πάσχα στα χωριά τους; Πόσοι είναι αυτοί που άλλαξαν τη διεύθυνση φορολογικής κατοικίας; Και το έκαναν μόνο και μόνο για να πάνε στα χωριά για το Πάσχα, χωρίς δυνατότητα να επιστρέψουν στις πόλεις; Πόσοι είναι αυτοί που δεν κάνουν τίποτ’ άλλο από το να σπάνε το κεφάλι τους πώς θα σουβλίσουν αρνί στην πυλωτή, στο μπαλκόνι ή στην απέναντι αλάνα κι έχουν πέσει σε κατάθλιψη (επειδή δε βρίσκουν τρόπο), θεωρώντας ότι αυτό είναι το μείζον πρόβλημα της ζωής τους;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι αυτοί δεν ξεπερνούν το μέγεθος μιας ισχνής μειοψηφίας. Τότε γιατί γίνονται καθημερινά «είδηση» με τον πιο επίσημο τρόπο (από στόματος Χαρδαλιά, για να πάρει την πάσα η δημοσιοκαφρίλα και ν’ αρχίσει τα δικά της); Η απάντηση είναι απλή: γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί να φιλοτεχνήσει την ψευδή εικόνα μιας κυβέρνησης που τα έκανε όλα με σχέδιο, σωστά και έγκαιρα, και πως η παραβίαση της «ατομικής ευθύνης» είναι αυτή που απειλεί με ζημιά τη συνολική προσπάθεια.

Αντί να συζητάμε για το λόγο που κατέστησε απαραίτητα τα πιο σκληρά μέτρα «κοινωνικής αποστασιοποίησης», αντί να συζητάμε για το αν λαμβάνονται πράγματι όλα τα απαραίτητα μέτρα, αντί να συζητάμε για τη διάλυση του ΕΣΥ (και στο νοσοκομειακό σκέλος του και στο σκέλος της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας), αντί να συζητάμε για τον εφιαλτικά ταξικό χαρακτήρα των οικονομικών μέτρων που συνοδεύουν τη διαχείριση της πανδημίας, είναι βολικό να συζητάμε για κάποιους που θέλουν ντε και καλά να πάνε στο χωριό για το Πάσχα, για κάποιους που θρηνούν επειδή δε θα σουβλίσουν το αρνί αλλά θα το βάλουν στο φούρνο με πατάτες (θα το χλαπακιάσουν, πάντως, και φουρνιστό) και για κάποιους που θέλουν να είναι όλη μέρα έξω και να σουλατσάρουν με καφέ «πακέτο».

Αυτή είναι η συζήτηση-παγίδα στην οποία θέλει να μας εγκλωβίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Βάζοντας, μάλιστα, στον ίδιο κουβά τον παπάρα που ασχολείται με τον οβελία με τους συνταξιούχους που δεν είχαν άλλη λύση από το να σταθούν στην ουρά των ΑΤΜ για να πάρουν τη σύνταξη ή με τους πολίτες που στήθηκαν στις ίδιες ουρές για να πληρώσουν λογαριασμούς και δόσεις δανείων που δεν ανεστάλησαν.

Ας μην τους κάνουμε τη χάρη, λοιπόν. Ας βάλουμε επί τάπητος τη συζήτηση επί της ουσίας για τα «πριν», τα «κατά» και τα «μετά» την πανδημία. Ας ανακεφαλαιώσουμε εν συντομία τα βασικά στοιχεία της επί της ουσίας συζήτησης:

1. Αν παίρνονταν έγκαιρα μέτρα προστασίας από την εξάπλωση του κοροναϊού (αποκλεισμός μετακίνησης από και προς τις χώρες αρχικής μετάδοσης της νόσου, αυστηρή καραντίνα για όσους προήλθαν απ’ αυτές τις χώρες, ιχνηλάτηση των επαφών τους, μαζικά τεστ στον πληθυσμό κτλ.), δε θα υπήρχε λόγος να παρθούν τόσο σφιχτά εσωτερικά μέτρα. Αυτά έγιναν αναγκαία από τη στιγμή που δεν υπήρξε έγκαιρη και αποφασιστική παρέμβαση, για να μη θιγούν τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Και την ευθύνη φέρει ακέραιη η κυβέρνηση και οι υποτακτικοί της στις αρμόδιες υπηρεσίες.
2. Αν υπήρχε έγκαιρη προμήθεια κιτ και αντιδραστηρίων για το ενδεδειγμένο μοριακό τεστ, σε αριθμό ικανό ώστε να καλύψει μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, τότε θα ήταν δυνατός ο εντοπισμός μεγάλου αριθμού θετικών στον ιό ατόμων και η ιχνηλάτηση της διασποράς των κρουσμάτων, επομένως τα μέτρα απομόνωσης θα ήταν περισσότερο στοχευμένα (και λιγότερο επώδυνα) και όχι γενικά και οριζόντια.
3. Αν το σύστημα υγείας δεν ήταν υποστελεχωμένο και με τρομακτικές ελλείψεις, αν υπήρχε στοιχειώδης (και όχι μόνο κατ’ όνομα) Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, αν υπήρχαν τα απαραίτητα μέσα προστασίας για τους υγειονομικούς σε όλες τις βαθμίδες, θα υπήρχαν μεγαλύτερες δυνατότητες περιορισμού της εξάπλωσης της νόσου.
4. Αν τα μέτρα που πάρθηκαν ήταν πράγματι οριζόντια και όχι ημίμετρα (η λειτουργία μη αναγκαίων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, με μεγάλη συγκέντρωση εργαζόμενων, οι οποίοι –επιπλέον- μετακινούνται με μαζικά μέσα μεταφοράς, είναι η μεγαλύτερη πρόκληση), το αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο και δε θα συζητάγαμε για τους ψαροντουφεκάδες και τους περιπατητές της παραλίας.

Επειδή δεν έκαναν έγκαιρα αυτά που έπρεπε να κάνουν, για να μην ενοχλήσουν την καπιταλιστική οικονομία, επειδή δε θωράκισαν τη χώρα με αυτά που ήταν απαραίτητα για έναν έγκαιρο και αποτελεσματικό έλεγχο της πανδημίας, κατέληξαν αναγκαστικά στα πολύ σφιχτά οριζόντια μέτρα.

Εντάξει, τα δεχόμαστε αναγκαστικά τα σφιχτά μέτρα, επειδή πρέπει να προστατέψουμε τους ευάλωτους ανθρώπους μας και δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή άλλος τρόπος, όχι όμως να μας κουνάει το δάχτυλο ο Τσιόδρας, που στις 22 Γενάρη, σε συνέντευξή του στο iatronet.gr αναμασούσε τις ψευτιές του ΠΟΥ και μας έλεγε ότι «πρόκειται για έναν νέο κοροναϊό, ο οποίος εμφανίζει χαμηλή μεταδοτικότητα και μειωμένη θνησιμότητα σε σχέση με τον SARS και MERS» και άλλες τέτοιες εγκληματικές φαιδρότητες (ο γίγας της επιστήμης!). Πόσω μάλλον ο Χαρδαλιάς, που τον ανέσυρε από τα αζήτητα ο Μητσοτάκης για να πουλάει στον ελληνικό λαό ψευτονταηλίκι με ύφος σερίφη της Αγριας Δύσης (ακόμα και δεξιές φυλλάδες αναγκάστηκαν να του συστήσουν να «μαζευτεί»).

Δε θ’ ασχοληθούμε καθόλου με τη μπουρδολογία περί «οργουελικών σεναρίων» και «χουντικής έμπνευσης απαγόρευσης κυκλοφορίας». Οταν όμως διαβάζουμε ότι αυτά τα μέτρα δεν επιβάλλονται για υγειονομικούς λόγους, είμαστε υποχρεωμένοι να ρωτήσουμε: ποια μέτρα θα προτείνατε εσείς; Και μη μας πείτε την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας (αίτημα για το οποίο φωνάζουμε όλοι εδώ και χρόνια κι αυτό τον καιρό πιο δυνατά από ποτέ). Το πιο δυνατό σύστημα υγείας να υπήρχε, δε θα μπορούσε να δώσει απάντηση στην εκθετική διάδοση του SARS-Cov-2. Εκτός αν η… προγραμματική μας πρόταση θα έπρεπε να είναι: να αρρωστήσουν όσοι είναι ν’ αρρωστήσουν και να έχουμε ΜΕΘ για να πεθάνουν μ’ έναν αναπνευστήρα στο πρόσωπο και όχι μόνοι τους σ’ ένα γηροκομείο, όπως γίνεται στη Γαλλία, στη Βρετανία, στην Ισπανία, στην Ιταλία. Κάτι τέτοιο δε θα απείχε και πολύ από τη στρατηγική της «ανοσίας αγέλης» του Μπόρις Τζόνσον, του Τραμπ και άλλων ηγετών καπιταλιστικών χωρών.

Στη φάση που βρισκόμαστε, θα έπρεπε να είναι σε όλους σαφές ότι ο αριθμός των θανάτων εξαρτάται πρωτίστως από την εξάπλωση του ιού σε ευπαθή άτομα (ηλικιωμένους, πάσχοντες από διάφορα νοσήματα, ανθρώπους με χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα) και δευτερευόντως από τον αριθμό των κρεβατιών στις ΜΕΘ. Και βέβαια πρέπει να ζητάμε αύξηση των κρεβατιών στις ΜΕΘ (όχι μόνο επειδή περισσότεροι νοσούντες θα σωθούν, αλλά και επειδή πρέπει να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα υγείας), επίταξη των «μαγαζιών» των εμπόρων της υγείας κτλ., όμως δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι η πλειοψηφία των νοσούντων που φτάνει στις ΜΕΘ πεθαίνει, οπότε ο στόχος πρέπει να είναι να φτάσουν όσο γίνεται λιγότεροι στις ΜΕΘ, δηλαδή να μη νοσήσουν. Κι αυτό, πλέον, δεν μπορεί να γίνει χωρίς τα πιο σφιχτά μέτρα «κοινωνικής αποστασιοποίησης». Αυτό είναι κοινός τόπος, πλέον.

Ασφαλώς και δεν μας αρέσουν αυτά τα μέτρα, όμως είμαστε υποχρεωμένοι, όχι απλώς να τα αποδεχτούμε, αλλά να ζητήσουμε την ουσιαστική επέκτασή τους, κυρίως με την αναστολή κάθε μη αναγκαίας καπιταλιστικής δραστηριότητας. Οσο για το επιχείρημα ότι έτσι ταυτιζόμαστε με τις κυβερνήσεις, είναι τόσο αστείο όσο και το γνωστό τυπικολογικό καλαμπούρι με το μπουζούκι και τον χωροφύλακα, που… ταυτίζονται επειδή αμφότεροι είναι όργανα! Με την ίδια λογική, θα έπρεπε να ταυτίσουμε εκείνους που εγείρουν πολιτικό ζήτημα για τα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας (που κάνουν μια τοποθέτηση λαθεμένη μεν, πολιτική δε) με εκείνους που νοιάζονται για το ψήσιμο του οβελία και για την πασχαλινή εκδρομή στο χωριό (δηλαδή για την ατομική τους καλοπέραση, έστω κι αν πρόκειται για ψευδαίσθηση καλοπέρασης).

Εμείς διακηρύξαμε από την πρώτη στιγμή: Καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Δεν πρέπει να δώσουμε λευκή επιταγή στην κυβέρνηση και το αστικό κράτος. Δε θα τους εμπιστευτούμε τις ζωές των ανθρώπων μας. Πρέπει να τους πιέζουμε να πάρουν όλο και πιο αποφασιστικά μέτρα, με κριτήριο την προστασία της δημόσιας υγείας και της ζωής των ηλικιωμένων και των χρόνια ασθενών και όχι με κριτήριο τη λειτουργία του καπιταλισμού και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Μπροστά σε μια θανατηφόρα επιδημία, με πολλές άγνωστες πλευρές και άλλες που σκόπιμα μας κρατούν κρυφές, γιατί θέλουν να έχουν το μονοπωλιο της διαχείρισης, είναι προτιμότερο να παραλύσει η καπιταλιστική οικονομία για ένα διάστημα, παρά να θυσιαστούν ανθρώπινες ζωές.

Θα επαναλάβουμε το τρίπτυχο στο οποίο πρέπει να κινηθούμε, για ν’ αντιμετωπίσουμε την πανδημία, αλλά και την επίθεση του κεφαλαίου κατά τη διαχείρισή της ή με πρόσχημα τη διαχείρισή της:

♦ Μέτρα αποτροπής της διάδοσης της νόσου.

♦ Μέτρα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας.

♦ Να μη φορτωθούν στην εργατική τάξη τα βάρη της κρίσης.

Αντίσταση είναι ό,τι κινείται σ’ αυτούς τους τρεις άξονες και όχι η ψευτομαγκιά του οβελία. Αντίσταση είναι ο αγώνας των γιατρών και γενικότερα των υγειονομικών, που την ίδια ώρα που σώζουν ζωές μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες, προσπαθούν να δημιουργήσουν όρους για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Αντίσταση κάνουν οι εργάτες της Bic, που ζητούν να κλείσει το εργοστάσιο, αντίσταση κάνει το ΣΒΕΟΔ που ζητά να απαγορευτούν οι ταχυμεταφορές στην εστίαση (με καταβολή της μισθοδοσίας και των ασφαλιστικών εισφορών), για να μην εκτίθενται οι εργάτες ταχυμεταφοράς και να μη λειτουργούν –παρά τη θέλησή τους- ως εν δυνάμει κινητές εστίες διασποράς.

Αντίσταση κάνουν οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στη BEAT, οι εστιακοί φοιτητές και άλλοι, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, που δε σκύβουν το κεφάλι στις ιταμές απαιτήσεις των καπιταλιστών και της κυβέρνησης.

Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ