Οι εργαζόμενοι κρατάμε τη κοινωνία όρθια – ο κόσμος αυτός θα γίνει δικός μας!
134 χρόνια από την ηρωική εξέγερση των εργατών στο Σικάγο, η εργατική πρωτομαγιά συνεχίζει να αποτελεί σταθμό για την πάλη των εργαζομένων για τα εργατικά τους δικαιώματα, για την πάλη ενάντια στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που γεννάει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για την πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση.
Οι φετινές εκδηλώσεις για την εργατική Πρωτομαγιά συμπίπτουν με μια συγκυρία πρωτοφανούς υγειονομικής και οικονομικής κρίσης εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού. Μια πανδημία που μας βρήκε με ένα συρρικνωμένο δημόσιο σύστημα υγείας, εξαιτίας της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων που ακολούθησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις μένοντας πιστές στις απαιτήσεις της ΕΕ. Ωστόσο, ούτε η τωρινή κυβέρνηση φρόντισε να ενισχύσει ουσιαστικά το δημόσιο σύστημα υγείας συκοφαντώντας, μάλιστα, συστηματικά τις εκκλήσεις των υγειονομικών για μαζικές προσλήψεις όλου του αναγκαίου υγειονομικού προσωπικού, μονιμοποίηση των συμβασιούχων και άνοιγμα ΜΕΘ. Αντ΄αυτού μοιράζει εκατομμύρια στο κεφάλαιο. 20 εκ. ευρώ στους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ για διαφημίσεις και άλλα 23 εκ. χάρισμα από τις δόσεις για τις άδειες των καναλιών. 30 εκ. ευρώ στις ιδιωτικές τη χρήση των ΜΕΘ σε τιμή διπλάσια της ισχύουσας, αντί για επίταξη.
Ταυτόχρονα, αξιοποιώντας την πανδημία, η κυβέρνηση προχώρησε σε πληθώρα μέτρων υπέρ των συμφερόντων του κεφαλαίου και των εργοδοτών. Με διατάγματα και ΠΝΠ που παραβιάζουν κάθε έννοια δικαίου επιβάλλει σειρά αντεργατικών μέτρων: μονομερή αναστολή των συμβάσεων, επέκταση και γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, τήλε-εργασία, εκ περιτροπής εργασία κ.α. Μετατρέπει τους εργαζόμενους σε επιδοματούχους του ΟΑΕΔ, απαλλάσσοντας τους εργοδότες από κάθε μισθολογική και ασφαλιστική υποχρέωση. Η πολυδιαφημιζόμενη απαγόρευση των απολύσεων από 18/3 αποτελεί εμπαιγμό καθώς συνοδεύεται από τη δυνατότητα αναστολής συμβάσεων και εκ περιτροπής εργασίας 2 βδομάδων τον μήνα με μείωση έως 50% του μισθού (με μονομερή απόφαση της εργοδοσίας). Καμία πρόνοια δεν υπάρχει για τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, ενώ το επίδομα ανεργίας δικαιούνται ελάχιστοι άνεργοι. Επιπλέον περιόρισε την πολιτική – συνδικαλιστική δράση, επαναφέροντας το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης και απαγορεύοντας πρακτικά την απεργία σε μια περίοδο που η εργοδοτική αυθαιρεσία και ασυδοσία κορυφώνεται.
Την περίοδο της πανδημίας οι εργαζόμενοι/ες δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Από την πρώτη στιγμή βρίσκονται στη πρώτη γραμμή της πάλης για την υγεία του λαού και κρατάνε την κοινωνία στα πόδια της. Όποια και να είναι η αφήγηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η πραγματικότητα θα γράφει πάντα ότι χωρίς τη λαϊκή κινητοποίηση, τους «αόρατους» μέχρι πρότινος εργαζόμενους και την ηρωική προσπάθεια των εργαζομένων στις δομές δημόσιας υγείας, τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά. Ενώ υπήρξαν και σημαντικές εργατικές κινητοποιήσεις. Οι κινητοποιήσεις του νοσοκομειακού προσωπικού, η 48ωρη απεργία στη ΛΑΡΚΟ, η απεργία των συμβασιούχων στην υπηρεσία Ασύλου, η στάση εργασίας στην εταιρεία Βeat, οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών δείχνουν την κατεύθυνση που πρέπει να βαδίσουμε.
Αντίθετα, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ για ακόμη μία φορά δε έβγαλε άχνα για τον εργατόκοσμο που οδηγείται σε σφαγή. Έβαλαν λουκέτο στη συντριπτική πλειοψηφία των δευτεροβάθμιων οργάνων και στην πράξη αυτοκατάργησαν τα τριτοβάθμια όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι δηλώσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ «η επιδημία δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά, θα μας πλήξει όλους», δίνουν το πολυπόθητο πράσινο φως στην κυβέρνηση για να προχωρήσει με την αντεργατική επιδρομή, βαθαίνοντας ακόμα περισσότερο τη τομή της «κοινωνικής συμμαχίας», με απόλυτη πλέον συναίνεση στις επιλογές της.
Με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, για την αντεπίθεση του κόσμου της δουλειάς.
Ο ενιαίος αγωνιστικός πρωτοβάθμιος συντονισμός σωματείων στην κατεύθυνση συγκρότησης ενός ανεξάρτητου κέντρου αγώνα, μπορεί να προωθήσει την ταξική ενότητα των εργαζομένων και να οργανώσει τις μάχες του επόμενου διαστήματος. Τα συνδικάτα θα αποκτήσουν τον ρόλο τους όταν η ενότητα και η συλλογική διεκδίκηση θα μπει στην πρώτη επιλογή των εργαζομένων ενάντια στον αστικοποιημένο συνδικαλισμό της ταξικής συνδιαλλαγής, τις αυταπάτες, τις αναθέσεις, τις κοινοβουλευτικές-εκλογικές λύσεις, τις ατομικές ακόμα και φασιστικές λύσεις.
Καμιά νέα θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου – Να πάρουμε από τα πλούτη του, για τα
δικαιώματα στην δουλειά, την υγεία, την παιδεία και τα δημόσια αγαθά
Η εργατική Πρωτομαγιά είναι βαθιά χαραγμένη στη μνήμη του εργατικού κινήματος. Ειδικά σήμερα όμως, θα κρίνει το κατά πόσο το ταξικό – αγωνιστικό εργατικό κίνημα είναι ικανό να βροντοφωνάξει ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που θυσιάζει την υγεία και κάθε δημόσιο αγαθό στο βωμό του κέρδους, στην αντεργατική επιδρομή που επιχειρείται με πρόφαση την υγειονομική κρίση αλλά και να διεκδικήσει τα δικαιώματα του σε εργασία, παιδεία, δημόσια αγαθά και ελευθερίες. Καμιά άλλη θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου ! Να πληρώσουν από τα πλούτη τους την κρίση!
-Δημόσια δωρεάν ποιοτική υγεία για όλους. Μόνιμες προσλήψεις όλου του απαραίτητου υγειονομικού προσωπικού, αύξηση κρεβατιών/κλινών ΜΕΘ, επίταξη μονάδων του ιδιωτικού τομέα. Πλήρη μέτρα προστασίας σε όλους του χώρους δουλειάς.
-Πλήρη καταβολή των μισθών και εξασφάλιση του λαϊκού εισοδήματος με ευθύνη εργοδοσίας και κράτους.
-Απαγόρευση απολύσεων. Άμεση επαναπρόσληψη των χιλιάδων απολυμένων από 1/3/2020.
-Συλλογικές συμβάσεις παντού, μόνιμη και σταθερή δουλειά με μείωση του εργάσιμου χρόνου, ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.
-Κάτω τα χέρια από τα δημόσια κοινωνικά αγαθά και λαϊκά σπίτια, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις τη φορολεηλασία και πλειστηριασμούς.
-Για να βγούμε από τη φυλακή της Ε.Ε-ΔΝΤ, να διαγράψουμε το ληστρικό χρέος και να πληρώσει το κεφάλαιο για την κρίση.
-Για την έξοδο από το ΝΑΤΟ-ευρωστρατό. Κλείσιμο όλων των βάσεων. Παλέυουμε για ειρήνη και φιλία των λαών.
-Για σύγχρονα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, απέναντι στον αυταρχισμό της εργοδοτικής τρομοκρατίας και την κρατική καταστολή- απαγόρευση.
Οι εκδηλώσεις για την εργατική πρωτομαγιά να αποτελέσουν εφαλτήριο για την αντεπίθεση του εργατικού κινήματος μπροστά στις μάχες του επόμενου διαστήματος.
Η φετινή πρωτομαγιά θα είναι σίγουρα διαφορετική. Σε καμία περίπτωση όμως οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να υποστείλουν τη σημαία του αγώνα.
Οι δράσεις για τον εορτασμό της πρωτομαγιάς θα πρέπει να θέσουν στο επίκεντρο την ανάδειξη των συμφερόντων και των αιτημάτων των εργαζομένων. Πρώτο βήμα θα πρέπει να είναι η στήριξη της κινητοποίησης που καλεί πανελλαδικά η ΟΕΝΓΕ την Τρίτη 28/09 και η ΕΙΝΑ με κινητοποίηση στην 6η ΥΠΕ στη Πάτρα.
Η εμπειρία της κινητοποίησης του εργατικού κινήματος εν μέσω πανδημίας, έδειξε πως οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να κινητοποιούνται. Για αυτό το λόγο, απευθύνουμε ανοιχτό πλατύ κάλεσμα σε όλες τις ταξικές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, το εργατικό κέντρο Πάτρας, σωματεία ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, εργατικά σχήματα, συλλογικότητες για τη διοργάνωση μιας ενιαίας απεργιακής συγκέντρωσης και πορείας την 1η Μάη.
Υπογραμμίζουμε ότι το αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα, όπως και σε προηγούμενες κινητοποιήσεις, μπορεί να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα που αφορούν την προστασία της υγείας των διαδηλωτών, χωροθέτηση των μπλοκ της συγκέντρωσης – τήρηση αποστάσεων – εφοδιασμός όλων με ατομικά μέσα προστασίας. Επιπρόσθετα για την ενδεχόμενη οργάνωση κινητοποιήσεων θα πρέπει να υπάρξει προσεκτική μέριμνα από τους διοργανωτές και έγκαιρη ενημέρωση για το τρόπο διοργάνωσης.
Η πρωτομαγιά είναι μέρα απεργίας και οι εργαζόμενοι και τα αγωνιστικά συνδικάτα θα πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή του αγώνα στους δρόμους και στους χώρους δουλειάς για την συμμετοχή και την επιτυχία της.
Συντονισμός εργατικών συλλογικότήτων/εργαζομένων/συνδικαλιστών
Αφήστε μια απάντηση