Η σωτηρία του Βασίλη Δημάκη, στοίχημα για όλους

Το σωφρονιστικό σύστημα σε όλο το βάρβαρο κόσμο είναι ένα σύστημα εξόντωσης και μετατροπής του μικροαπατεώνα σε βαρύ εγκληματία.

Από την απόδοση “δικαιοσύνης” μιας θεόστραβης, διαπλεκόμενης Θέμιδας, μέχρι τα Γκουαντάναμο των σιδηροδέσμιων, όπου οι πεζοναύτες – βιαστές των Αμπου Γκράιμπ, ορίζουν τη ζωή και το θάνατο όσων βαφτίζουν τρομοκράτες, μέχρι τις φυλακές τύπου F, όπου μια σάπια “επιστήμη”, τύπου Μέγκελε, εξοντώνει με ψυχαναγκασμούς και ψυχοφάρμακα, μέχρι τα λευκά κελιά της Γερμανικής ή της Τουρκικής “σωφρονιστικής” εξόντωσης και τα δικά μας βρόμικα, πυκνοστοιβαγμένα μπουντρούμια, όλα σταθμοί ενός Εξπρές του Μεσονυκτίου, άγριου, αδυσώπητου και εξοντωτικού.

Στην Ελλάδα, από τη φυλακή του Κολοκοτρώνη στο Παλαμήδι, μέχρι σήμερα, ο “σωφρονισμός” συνοψίζεται στο τσάκισμα κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας, στη μετατροπή του μικροαπατεώνα σε βαρύ εγκληματία, στη συντήρηση μιας αγέλης δίχως έλεος και δίχως προοπτική.

Γι’ αυτοίς τους λόγους ο αυτοσωφρονισμός λίγων, όπως ο Βασίλης Δημάκης, είναι ένας Ηράκλειος άθλος. Ενα καθημερνό καθάρισμα της κόπρου του Αυγεία. Μια διαρκής πολύχρονη πάλη με μια χιλιοκέφαλη Λερναία Υδρα.

Γι’ αυτό ο Βασίλης Δημάκης πρέπει να ζήσει.
Γιατί εκπροσωπεί τον αγώνα όσων προσπαθούν να κρατηθούν όρθιοι και να ξαναγεννηθούν.

Αν ο Βασίλης σβήσει, δεν θα έχει χαθεί από πείνα ή δίψα, αλλά από την αναλγησία και τη σαπίλα ενός συστήματος εξόντωσης και θα έχει πάρει μαζί του και τη συλλογική μας αξιοπρέπεια.

Αν αφήσουμε το Βασίλη Δημάκη να πεθάνει, θα έχει νικήσει ο Μινώταυρος.

Πηγή: Νίνα Γεωργιάδου – f/b

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *