Γυναικοκτονία, η λέξη που δεν λέμε…

Ανύπαρκτο έγκλημα για κάποιους. Η πιο ακραία μορφή έμφυλης βίας για άλλους. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είναι σαφής: “Γυναικοκτονία” είναι η ανθρωποκτονία γυναικών από πρόθεση, επειδή είναι γυναίκες.  

Καθημερινά διαπράττονται εκατοντάδες γυναικοκτονίες σε όλο τον κόσμο. Σπάνια, όμως, θα δούμε ή θα ακούσουμε αυτή την λέξη. Οι φόνοι βαφτίζονται «εγκλήματα πάθους», «εγκλήματα τιμής» ή και «οικογενειακές τραγωδίες». 

Στις περισσότερες χώρες του κόσμου, όπως και στην Ελλάδα, δεν υπάρχει νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία. Την ίδια στιγμή, όμως, ο όρος «ανθρωποκτονία» δεν καλύπτει με επάρκεια τις κοινωνικές προεκτάσεις του εγκλήματος.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν χρησιμοποιούν ούτε σωστά, ούτε συστηματικά τον όρο «γυναικοκτονία» και αυτό προκαλεί μία σειρά από προβλήματα. Όταν δεν λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και δεν αναδεικνύουμε ένα φαινόμενο στην έκταση που του αναλογεί, αφήνουμε χώρο στη διαιώνιση νοσηρών αντιλήψεων.

Κάπως έτσι, φτάνουμε στο σημείο να κατηγορείται για το έγκλημα το ίδιο το θύμα! Μιλώντας στο Unpopular, η δικηγόρος και υποψήφια διδάκτωρ Ποινικού Δικαίου της Νομικής Αθηνών, Χαρά Χιόνη, η οποία εργάζεται στην νομική υπηρεσία του Κέντρου Γυναικείων Ερευνών και Μελετών Διοτίμα, εξηγεί την νομική και κοινωνική αναγκαιότητα της χρήσης του όρου «γυναικοκτονία», καθώς και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να στηριχθεί ένα άτομο που πέφτει θύμα έμφυλης βίας.

Πηγή: Τζένη Κριθαρά- Ημεροδρόμος

Μία απάντηση στο “Γυναικοκτονία, η λέξη που δεν λέμε…”

  1. Η αφαίρεση ανθρώπινης ζωής λέγεται “ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ”. Οιαδήποτε άλλη ορολογία είναι εσφαλμένη και δεν στέκει ούτε ΝΟΜΙΚΑ ούτε ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ. Δηλαδή παλιότερα που γυναίκα συζύγος δολοφονούσε στον ύπνο τον άντρα της με τσεκούρι (συνηθισμένο σενάριο ειδικά στην επαρχία για όσους και όσες κάνουν πως δεν τα θυμούνται) τι ήταν “ΑΝΔΡΟΚΤΟΝΙΑ”; Ήταν όπως και στην προκειμένη περίπτωση ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ. Φοβάμαι πως η χρήση τέτοιων λάθος ορολογιών όπως “ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ” ή “ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑ” ή “ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ” θα οδηγήσει σε αδιέξοδο, αν δεν έχει ήδη καταλήξει σε αδιέξοδο…Η Ανθρωποκτονία δεν είναι αποκλειστικό “προνόμιο” ούτε του άνδρα, ούτε της γυναίκας, ούτε των λευκών, ούτε των μαύρων, ούτε των κόκκινων, ούτε των κίτρινων, ούτε οιασδήποτε άλλης ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας (πρόσφυγες, οικονομικοί μετανάστες, ρομά κ.λ.π.).

Γράψτε απάντηση στο ΑΝΤΩΝΗΣ Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *