Η υφυπουργός Δόμνα είχε συνάντηση με τον πρόεδρο των στελεχών των καπιταλιστών του ξενοδοχειακού τομέα (Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος) για να του προξενέψει μια νέα πολύ επικερδή μπίζνα: την προσφορά τσάμπα εργατικής δύναμης στις επιχειρήσεις του συναφιού του: ανήλικων παιδιών, που φιλοξενούνται σε κλειστές δομές φροντίδας ανηλίκων.
Πρόκειται για ανήλικα παιδιά ηλικίας από 16 ετών και άνω.
Η Δόμνα τόνισε ότι το υπουργείο Εργασίας έχει «κοινό όραμα» με τους καπιταλιστές του ξενοδοχειακού τομέα που «βασίζεται στην ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας» και βάφτισε την παιδική εργασία «ομαλή αποϊδρυματοποίηση των παιδιών» και «κοινωνική αλληλεγγύη»!
Στο λιβάνισμα της υφυπουργού Δόμνας, ο πρόεδρος του Επιμελητήριου των ξενοδοχειακών καπιταλιστικών επιχειρήσεων, απάντησε με την ίδια υποκρισία, δηλώνοντας ότι «η αλληλεγγύη και η κοινωνική προσφορά είναι δομικά στοιχεία στο DNA του ελληνικού ξενοδοχείου»! Η «αλληλεγγύη» αφορά μια «δωρεά» 1 εκ. ευρώ στο ΕΣΥ για την αντιμετώπιση της πανδημίας, με αντίκρισμα τη μείωση της φορολογίας των καπιταλιστών βεβαίως, βεβαίως και την παροχή φιλοξενίας σε κακοποιημένες γυναίκες, ενώ όλοι γνωρίζουμε τις εργασιακές συνθήκες γαλέρας που επικρατούν στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και το ζεστό κρατικό χρήμα με το οποίο αυτές μπουκώθηκαν ειδικά την περίοδο της πανδημίας.
Είπε δε, ότι η συνεργασία με το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων αφορά «δράσεις με άμεσα ωφελούμενες ευάλωτες κατηγορίες συνανθρώπων μας». Δηλαδή, οι καπιταλιστές των ξενοδοχείων όχι μόνο θα εξασφαλίσουν τσάμπα εργατική δύναμη με την εργασία των ανήλικων παιδιών, αλλά θα επιδοτηθούν και από πάνω από τον ΟΑΕΔ, καθώς τα νέα εργατάκια θεωρούνται «ωφελούμενοι».
Κάνοντας πράξη την αρχαία ελληνική ρήση «αμ’ έπος αμ’ έργον», η υφυπουργός Δόμνα, στο πλαίσιο της επίσκεψης στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, ξαμολύθηκε σε 12 κοινωνικές δομές σε 4 πόλεις της Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, αναζητώντας ουσιαστικά «πελάτες», για την υλοποίηση της «συνεργασίας» με τους ξενοδόχους.
Είναι η δεύτερη φορά που η αγρίως νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη προβαίνει σε πράξεις που νομιμοποιούν και επεκτείνουν την παιδική εργασία.
Η μία έγινε με τον επαίσχυντο νόμο Κεραμέως για την λεγόμενη Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (Ν. 4763/2020). Σύμφωνα με το άρθρο 9 του νόμου, θεσμοθετούνται διετείς Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης (Ε.Σ.Κ.) και Επαγγελματικές Σχολές ( ΕΠΑ.Σ.) Μαθητείας του Ο.Α.Ε.Δ. που απευθύνονται σε απόφοιτους Γυμνασίων. Με τη βούλα του νόμου, δηλαδή, καθιερώνεται η παιδική εργασία και δεκατετράχρονα παιδιά καλούνται να γίνουν εργατάκια (αντικαθιστώντας τους καλφάδες του μεσαίωνα και της οθωμανικής κυριαρχίας), αφού η «άπονη ζωή» ή το γεγονός ότι «δεν παίρνουν τα γράμματα» τα οδηγούν να ξεχάσουν από πολύ νωρίς τα όνειρά τους.
Η δεύτερη είναι τώρα, με το δικαίωμα στους ξενοδόχους-καπιταλιστές να απασχολούν στις επιχειρήσεις τους ανήλικα άνω των 16 ετών, ενώ η φυσική θέση τους, την οποία οφείλει να ενισχύει με κάθε μέσο ένα σύγχρονο, ευνομούμενο, ευρωπαϊκό μάλιστα κράτος τον 21ο αιώνα (λέμε τώρα) είναι το σχολείο έως τα 18 τους χρόνια και η συνέχιση των σπουδών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (εξ ου και η απαίτηση όλου του εκπαιδευτικού κόσμου για επέκταση της υποχρεωτικής φοίτησης μέχρι και το Λύκειο, γιατί τότε ολοκληρώνεται η διαμόρφωση της προσωπικότητας).
Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι και στις δύο αυτές περιπτώσεις, η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραβιάζει ασύστολα τη Διεθνή Σύμβαση Εργασίας 182 για την απαγόρευση των χειρότερων μορφών εργασίας των παιδιών και την άμεση δράση με σκοπό την εξάλειψή τους, που υιοθετήθηκε από τη Συνδιάσκεψη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας στη Γενεύη στις 17 Ιουνίου 1999 («Σύμβαση σχετικά με τις χειρότερες μορφές εργασίας των παιδιών», 1999).
Στη Σύμβαση, την οποία κύρωσε και το ελληνικό κράτος (έτος: 2001 ΦΕΚ: Α119) αναφέρεται ρητά:
Αρθρο 1
Κάθε Μέλος που κυρώνει την παρούσα Σύμβαση πρέπει να πάρει άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα για να εξασφαλίσει την απαγόρευση και την εξάλειψη των χειρότερων μορφών εργασίας των παιδιών και αυτό να γίνει το ταχύτερο δυνατό.
Αρθρο 2
Για τους σκοπούς της Σύμβασης αυτής, ο όρος «παιδί» εφαρμόζεται στο σύνολο των προσώπων ηλικίας κάτω των 18 ετών.
Τα παραπάνω, ως φαίνεται, είναι ψιλά γράμματα για τους «ουμανιστές» και «ευρωπαϊστές» του Μητσοτάκη, που όταν πρόκειται να ευνοήσουν το κεφάλαιο δεν διστάζουν να γίνουν Ασία και Αφρική, όπου οργιάζει η παιδική εργασία.
Πηγή: Γιούλα Γκεσούλη – ΚΟΝΤΡΑ
Αφήστε μια απάντηση