«Η προπαγάνδα σαν τέχνη» Η πολιτικής τους ανηθικότητα

«Ποιος είναι ο σκοπός της συγκέντρωσης, ήταν η ερώτηση που υποβλήθηκε από τον γράφοντα στον ένα εκ των ομιλητών της συγκέντρωσης στον πατέρα Στυλιανό Καρπαθίου από τη Ηλιούπολη.

Η συγκέντρωση έγινε στην πλατεία Γεωργίου, την  Κυριακή  9/1/2022  και  ώρα  14:00.

« Ο σκοπός της συγκέντρωσης  είναι να εκφρασθεί η εναντίωση μας στα σχέδια μείωσης του παγκόσμιου πληθυσμού καθώς και στα σχέδια δραματικής αποδυνάμωσης της δημοκρατίας στη χώρα μας» ήταν η απάντηση.

Σαφής. Λιγόλογη. Όπως θα άρμοζε σε δικές μας απαντήσεις.

Στο ίδιο το κάλεσμα κεντρικά συνθήματα ήταν «Λέμε  ΟΧΙ  στην υποχρεωτικότητα ιατρικών πράξεων, στο  κοινωνικό  διαχωρισμό, στην  καταπάτηση  των ανθρωπίνων  δικαιωμάτων, στην κατάλυση του Συντάγματος και στην υποδούλωση της Χώρας».

Και για τα εμβόλια, τι λέτε για τα εμβόλια, ρώτησα.

«Τα εμβόλια είναι τα εργαλεία, είναι το μέσο μείωσης του παγκόσμιου πληθυσμού, είναι τα εργαλεία επιβολής της παγκόσμιας διακυβέρνησης», ήταν η απάντηση.

 Εδώ λοιπόν είναι η ουσία, είναι ο σκοπός της συγκέντρωσης.

Ο σκοπός της ήταν η  εναντίωση στα  εμβόλια και στην επιστήμη.

Εμβόλια και επιστήμη είναι οι ένοχοι και για τις μεταλλάξεις, και για τους θανάτους.

Κράχτης γι αυτό ήταν η γενικόλογη αντίθεση στον νεομαλθουσιανισμό και στην κατάλυση του συντάγματος. «Η προπαγάνδα είναι σαν την τέχνη (!!!). Δεν χρειάζεται να σέβεσαι την αλήθεια», έλεγε συχνά στους φίλους του ο Γιόζεφ Γκαίμμπελς.

Αυτή την πολιτική ηθική και αυτή την ηθική της πολιτικής υπηρετούν.

Οι ομιλητές είναι επιστήμονες με σπουδές και τίτλους: Ο Κωνσταντίνος  Πουλάς  αναπληρωτής  Καθηγητής  Βιοχημείας, στο Τμήμα  Φαρμακευτικής, ο  Δ. Κούμελας καθηγητής στην Ιατρική Σχολή, αμφότεροι του Πανεπιστημίου Πατρών.

Τέλος ο νομικός Νίκος Καράβελος  ο οποίος γράφει για τους γιατρούς που είναι υπέρ του εμβολίου και δίνουν τη μάχη κατά της πανδημίας: 

«Αυτοί είναι

Κρατικοδίαιτοι ασπρορομπίτες!

Όχι αυτά τα τέρατα δεν είναι γιατροί.

 Κακοποιοί είναι του κοινού ποινικού δικαίου. Γιατί ασκώντας αφόρητη ψυχολογική βία, απειλούν ,ασκούν παράνομη βία, εκβιάζουν, οδηγούν τους ανυποψίαστους πολίτες σε καταστάσεις πανικού, με σκοπό να τους φέρουν στο κατώφλι του επικίνδυνου και ανέτοιμου, τουλάχιστον, εμβολίου.»

( Οι δυο τελευταίοι δεν μίλησαν «λόγω κωλύματος»)

Ο ίδιος ο Καρπαθίου είναι απόφοιτος της Θεολογικής και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια Rene Descartes και Sorbonne IV στο Παρίσι, απ’ όπου έλαβε και το Master. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών στη Βιοηθική, με θέμα «Ιστορία του ζυγωτού και εξωσωματική γονιμοποίηση». Κατέχει την ειδικότητα της Ψυχιατρικής. Ως κληρικός διακονεί στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Είναι έγγαμος και πατέρας επτά παιδιών.

Αυτός ο σπουδαγμένος ιερές  σε δηλώσεις του (in.gr 21 Νοεμβρίου 2021)  αναφέρει:

 «Τα εμβόλια, δεν είναι εμβόλια». «Αυτά τα οποία πλάσαραν ως εμβόλια, δεν είναι εμβόλια». Επικαλούμενος την περίπτωση του Μητροπολίτη Καστοριάς Σεραφείμ, ο οποίος εισήχθη στο νοσοκομείο με πυρετό και άφησε την τελευταία του πνοή 20 ημέρες αργότερα, καταλήγει στο συμπέρασμα:

«Μακριά από νοσοκομεία… Σκοτώνουν, απλά σκοτώνουν! Εκείνο που πρέπει να κάνει ο κάθε άνθρωπος είναι απλό. Να βγάλει τον φόβο».

 «Μακριά από νοσοκομεία», «Σε λάθος δρόμο η Ιερά Σύνοδος» επαναλαμβάνει.

Και συνεχίζει:

«Η τοποθέτηση της Ιεράς Συνόδου για τον εμβολιασμό κατά της COVID-19 «είναι σε λάθος δρόμο. Καλώ σε δημόσιο διάλογο την ΔΙΣ»».  «Δεν θέλουν να το ακούσουν, είναι δικαίωμά τους. Εγώ, όμως, θα το φωνάζω. Τους καλώ σε δημόσιο διάλογο».

Τέσσερεις πανεπιστημιακοί επιστήμονες λοιπόν.

Για να αναδειχτεί άλλη μια φορά πως η επιστήμη δεν είναι ο χώρος του αποκλειστικά ορθού και αλάνθαστου λόγου, οι επιστήμονες φέρουν κοινωνικές, ιδεολογικές επιδράσεις. Ο χώρος υπόκειται στις επιδράσεις του αιώνιου νόμου του καπιταλισμού, στο «νόμο» της πάλης των τάξεων που επιδρά στις συνειδήσεις. Επιδρά και ορίζει συμπεριφορές.

Η συγκέντρωση είχε καμιά 250ριά άτομα,

Όλα άγνωστα.

Το που βγαίνουν στους δρόμους για πρώτη φορά άνθρωποι που μέχρι πρότινος έβγαζαν φλύκταινες στο άκουσμα μόνο της λέξης διαδήλωσης, είναι κατ αρχάς καλό.

Αρκεί, εκεί στην πραγματική κίνηση,  να δεχτούν την επίδραση θετικών αξιών

Εξάλλου στις μεγάλες φουρτούνες βγαίνει στην επιφάνεια της θάλασσας και ο βυθός της.

Μέρος του καθαρίζει, μέρος του επιστρέφει πιο μαύρος.

Αν γράφονται λοιπόν αυτές οι γραμμές είναι γιατί βασικά επιχειρήματα των ομιλητών – αντιεμβολιαστών εμφιλοχωρούν στον ένα ή άλλο βαθμό εντός τους σώματος της κοινωνικής Αριστεράς, περιορισμένο ευτυχώς ακόμη φαινόμενο που φαίνεται όμωςνα παίρνει διαστάσεις.

Να προλάβουμε.

Περιορίζουν το ζήτημα της δημοκρατίας στην υποχρεωτικότητα ή μη του εμβολιασμού την εποχή ακριβώς που εξαπολύεται λυσσώδης επίθεση στο αναφαίρετο δικαίωμα της συνδικαλιστικής δράσης στους χώρους δουλειάς και δυναμώνει και εξαπλώνεται η παρακολούθηση και καταστολή στον ελεύθερο χρόνο και στις κινητοποιήσεις.

Στρέφονται συνολικά εναντίον της επιστήμης και των επιστημονικών επιτευγμάτων Αποκρύπτουν από ημιμάθεια ή σκοπίμως το διπλό ρόλο της επιστήμης, τον κυριαρχούμνεο αλλά σοβαρό απελευθερωτικό της ρόλο και τον κυρίαρχο εκμεταλλευτικό της καθώς τα επιτεύγματα της τα ιδιοποιούνται και τα διαστρέφουν τα σύγχρονα υπερμονοπώλια, αυτοί οι πρωτοφανείς μηχανισμοί βίας του κεφαλαίου..

Μιλούν για παγκόσμια διακυβέρνηση αποκρύβοντας τις λυσσώδεις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις γα το μοίρασμα και ξαναμοίρασμα αγορών, δρόμων εμπορίου και κρατών – προτεκτοράτων.

Μιλούν για σκοτεινά σχέδια παγκόσμιας κυριαρχίας λες και αυτή έχει χαθεί από τις κυρίαρχες αστικές τάξεις και αγωνίζονται να την ανακτήσουν, λες και εμείς , οι εργαζόμενοι κυριαρχούσαμε ως τώρα και δεν το ξέραμε.

Μιλούν για προσχεδιασμένη πανδημία παραβλέποντας πως χάνονται αμύθητα ποσά σε τρις λόγω των αναγκαστικών μέτρων, λόγω της αναγκαστικής παράλυσης οικονομικών δραστηριοτήτων, παρακάμπτοντας τις απώλειες σε ΑΕΠ, σε άμεσα κεφάλαια, πάνω απ όλα στην πιο προσοδοφόρα παραγωγική δύναμη, την άγρια εκμεταλλευόμενη εργασιακή δύναμη.

Αναρθολογούν: Οι Μπαιντεν και οι Μακρόν σχεδίασαν την πανδημία κηρύσσοντας τον πόλεμο εναντίον του εαυτού τους με τις απώλειες και τις φθορές που υφίστανται.

Μιλούν για μια παντοδύναμη και πάνσοφη δήθεν αστική τάξη που όλα τα ξέρει, όλα τα σχεδιάζει και «όλα τα «μαχαιρώνει» στην εποχή ακριβώς της παρακμής της, της υπερ αντιδραστικοποίησης της και της επιθετικότητας της εκεί, στους χώρους δουλειάς, αλλά και στους τομείς διασκέδασης και αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης.

Στην εποχή ακριβώς που όλες οι προσπάθειες πρέπει να στραφούν στη συγκρότηση της σύγχρονης Αριστεράς ως το μοναδικό μέσο αναστροφής της φοράς των πολιτικών εξελίξεων υπέρ της εργατικής πολιτικής.

Πηγή: Αλέκος Αναγνωστάκης – kommon

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *