Μιας και τις μέρες αυτές η Βουλή συζητάει την πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, ας θυμηθούμε:
Η περιλάλητη επιτυχία της κυβέρνησης στη διαχείριση κρίσεων είναι ένα άταφο πτώμα. Το συγκεκριμένο αφήγημα φτιάχτηκε με αφορμή δύο κρίσεις: την προσφυγική κρίση στον Έβρο τον Φλεβάρη του 2020, και το πρώτο λοκντάουν τον Μάρτιο του 2020. Ήταν τότε, την άνοιξη του 2020, που η κυβέρνηση απολάμβανε τα 40άρια στις δημοσκοπήσεις, με τους δημοσιολόγους της να μιλάνε για το πολιτικό σύστημα του “ενάμισυ κόμματος” (σήμερα οι ίδιες εφημερίδες αναγκάζονται να μιλάνε για το τρικομματικό/τριπολικό πολιτικό σύστημα).
Για την κρίση στον Έβρο δεν θα αναφερθώ. Η ελληνική αστική τάξη διαπρέπει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις όταν απέναντί της βρίσκονται μωρομάνες και άοπλοι φτωχοί άνθρωποι. Όταν χρειάστηκε μια πραγματική στρατιωτική επιχείρηση, μετά από τον τυχοδιωκτισμό της ελληνικής ακροδεξιάς, οι Τούρκοι πήραν το ένα τρίτο της Κύπρου.
Για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ωστόσο, τα νούμερα είναι συγκλονιστικά. Η μόνη επιτυχία που έχει να επικαλεστεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ότι έκλεισε νωρίς τη χώρα (τον Μάρτη του 2020), γνωρίζοντας ότι το ΕΣΥ είναι σε τέτοια αδυναμία που το Μπέργαμο θα έμοιαζε με παιδική χαρά. Οι πολίτες φυσικά, με επίγνωση, ευθύνη και αρκετό φόβο, ανταποκρίθηκαν.
Όταν όμως η πανδημία συνεχίστηκε και πλέον το λοκντάουν δεν μπορούσε να είναι η διαρκής στρατηγική, η κυβέρνηση Μητσοτάκη διέπρεψε. Η κυριολεκτική κούρσα των νεκρών στην Ελλάδα ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ. Ο μόνος λόγος που είμαστε ακόμα κάτω από την Ιταλία και τις ΗΠΑ είναι γιατί δεν είχαμε πρακτικά πρώτο κύμα, όπως φαίνεται από το γράφημα των Financial Times.
Η διαχείριση της πανδημίας απαιτούσε ενίσχυση του ΕΣΥ, πρωτοβάθμια υγεία, μέτρα υγιεινής στους χώρους δουλειάς, τα σχολεία, τα ΜΜΜ, σύστημα ιχνηλάτησης, σοβαρή εμβολιαστική εκστρατεία: όλα αυτά που λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας από την πρώτη στιγμή και που η κυβέρνηση είχε άπλετο χρόνο (και συναίνεση) για να τα οργανώσει. Αντ’ αυτού, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέλεξε τον δρόμο της ατομικής ευθύνης, της ιδιωτικής ιδεοληψίας και κερδοσκοπίας, της υπουργοποίησης του ακροδεξιού λόμπι, της καταστολής.
1 στους 450 κατοίκους αυτής της χώρας πέθανε πριν την ώρα του: όπως η κυβέρνηση άντλησε πολιτικό κεφάλαιο από την διαχείριση του πρώτου κύματος, έτσι πρέπει να αντλήσει τώρα πολιτική καταδίκη για τις συνέπειες της πολιτικής της.
Αυτή είναι η “διαχειριστική επάρκεια” της κυβέρνησης Μητσοτάκη
Αφήστε μια απάντηση