Τέταρτο σύννεφο δεξιά

Πηγή: Νίκος Παπαδογιάννης – Documento

«Εγώ δεν ξέρω τίποτε, είμαι από χωριό», ισχυρίζεται ο παναθηναϊκάκιας Ισίδωρος Ντογιάκος, την ίδια ώρα που ο έτερος –άκος, ο αγνώστων οπαδικών φρονημάτων Χριστοφοράκος, ετοιμάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα πάλλευκος και με το κεφάλι ψηλά. Γιατί να μη διεκδικήσει και αστικές αποζημιώσεις, για την ταλαιπωρία στην οποία τον υποβάλαμε και για τη δυσφήμιση που υπέστη τόσα χρόνια; Άδικο θα έχει;

Το χάχανο που ακούγεται υπόκωφα έρχεται από το μαρτυρικό Μόναχο, ή μάλλον από την Τήνο, όπου η μεσοτοιχία ανάμεσα στις δύο βίλες του –άκου και του -άκη είναι αδύνατο να συγκρατήσει την εκατέρωθεν ευφορία. Μπορεί και από το τέταρτο σύννεφο δεξιά, βέβαια, εκεί όπου συστεγάζονται καταπώς μαθαίνω ο πατήρ Μητσοτάκης –που έτρωγε από τρία συσσίτια στην Κατοχή- και ο πατήρ Χριστοφοράκος.

Καθίστε να σας τα πω, για την Ιστορία που επαναλαμβάνεται ως Φάρσα, να ανατριχιάσετε κι εσείς, όπως ανατρίχιασα και εγώ όταν τα διάβασα στην ιστοσελίδα XYZ Contagion, δανεισμένα από την έρευνα του συγγραφέα Δημοσθένη Κούκουνα. Καλού κακού, να έχετε πρόχειρο και τον κουβά για το ξέρασμα.

 Οι δωσίλογοι στο εδώλιο

Ο Νικόλαος Χριστοφοράκος με τ’ όνομα, πατέρας του Μιχάλη, κατηγορήθηκε μετά τον Πόλεμο για συνεργασία με τους κατακτητές, αλλά αθωώθηκε λόγω αμφιβολιών στην Δίκη των Δωσίλογων, παρ’ ότι καταδείχθηκε ως ένοχος από εχθρούς και φίλους. Στο πλαίσιο της δίκης αποκαλύφθηκε ότι ο δρ. Νικόλαος Χριστοφοράκος κατέδωσε τους καθηγητές της Ιατρικής Κωνσταντίνο Χωρέμη και Νικόλαο Λούρο, διότι διοχέτευαν φαρμακευτικό υλικό από τον Ερυθρό Σταυρό σε αναξιοπαθούντες (τον χειμώνα της μεγάλης πείνας) και αντάρτες (τα επόμενα χρόνια της κατοχής).

Ο δικαστής που τον αθώωσε βασίστηκε στην μαρτυρία του πολιτικού Πάνου Χατζηπάνου, μετέπειτα υπουργού Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Τσαλδάρη. Ο λεγάμενος καταδικάστηκε τελικά για χρηματισμό, που έλαβε χώρα όταν ήταν Υπουργός.

Ο Νικόλαος Χριστοφοράκος ήταν ευνοούμενος βοηθός του Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και σύνδεσμος του με τα Ες-Ες την περίοδο της Κατοχής. «Γιατρό των Ες-Ες» τον αποκαλούσαν, σύμφωνα με την Τριανταφυλλιά Τίζινγκ-Κωστοπούλου, πρόεδρο του δραστήριου Συνδέσμου Ελλήνων Επιστημόνων Βάδης-Βυρτεμβέργης (ΣΕΕΒΒ). Ο Νικόλαος Χριστοφοράκος έγραψε τα παιδιά του στη Γερμανική Σχολή Αθηνών, από την οποία αποφοίτησαν. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και ο Μιχάλης.

Οι δίκες των δωσιλόγων έγιναν από τα Ειδικά Δικαστήρια που θεσπίστηκαν ειδικά για αυτόν τον σκοπό. Τα πρακτικά του Ειδικού Δικαστηρίου Δωσιλόγων της Αθήνας, όπου έγινε και η εν λόγω δίκη, υπάρχουν και είναι προσβάσιμα, στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, ταξινομημένα κατά ημερομηνία.

Το υλικό της συγκεκριμένης δίκης βρίσκεται στα πρακτικά, τόμος 3 του 1946, αριθμός 273, 277 (21-22/2/46). Κατηγορούμενοι ήταν οι Κωνσταντίνος Ιω. Λογοθετόπουλος (67 ετών, γυναικολόγος, καθηγητής Ιατρικής, ο κουίσλινγκ κατοχικός πρωθυπουργός του 1942-43 που καταδικάστηκε σε ισόβια), Γεώργιος Δημ. Ράλλης (65, δικηγόρος, αδελφός του επόμενου κατοχικού πρωθυπουργού Ιωάννη Ράλλη, και πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού επί Κατοχής) και ο 47χρονος ιατρός Νικόλαος Μιχ. Χριστοφοράκος.

Άουσβιτς και Παττακός

Με τη Siemens της εποχής ο πατήρ Χριστοφοράκος δεν φαίνεται να είχε σχέσεις, αλλά η εταιρία έγραψε τις δικές της σελίδες δόξας την περίοδο του Ναζισμού και μετέπειτα. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Siemens-Schuckert, όπως λεγόταν τότε, εκμεταλλεύτηκε την καταναγκαστική εργασία των κρατουμένων στα κολαστήρια του Ράιχ. Μάλιστα, η εταιρεία είχε ένα εργοστάσιο μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αουσβιτς.

Η Siemens –σύμφωνα με τη Wikipedia- παρείχε στο ναζιστικό καθεστώς ηλεκτρικά εξαρτήματα, απαραίτητα για τη λειτουργία της γερμανικής πολεμικής μηχανής, τα οποία κατασκευάζονταν στα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου. Στα εργοστάσια, τα οποία διοικούσαν Ες-Ες σε συνεργασία με υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρείας, οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας ήταν απάνθρωπες και ο θάνατος καθημερινό φαινόμενο, ειδικά σε συνδυασμό με τον υποσιτισμό.

Προς το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πολλές εγκαταστάσεις και εργοστάσια στο Βερολίνο και σε άλλες μεγάλες πόλεις καταστράφηκαν από τις συμμαχικές αεροπορικές επιδρομές. Για την πρόληψη περαιτέρω ζημιών και για την απρόσκοπτη συνέχιση της παραγωγής, οι Ναζί μετακίνησαν τις μονάδες παραγωγής προς ασφαλέστερες περιοχές που δεν πλήττονταν από τα συμμαχικά αεροπλάνα. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η Siemens λειτουργούσε σχεδόν 400 μονάδες παραγωγής στα τέλη του 1944 και στις αρχές του 1945.

Αλλά η υπέροχη ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Αντιθέτως, απλώνεται σε ελληνικό έδαφος. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της ίδιας της εταιρίας, η Siemens εγκαθίδρυσε το 1963 την Τηλεβιομηχανική Α.Ε., με τη χρηματοδότηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας. «Το εργοστάσιο τηλεπικοινωνιών στη Θεσσαλονίκη ήταν η πιο προηγμένη μονάδα παραγωγής της Siemens στην Ελλάδα εκείνη την εποχή».

Πρόεδρος της Siemens ήταν το 1969 ήταν ο Πέτερ φον Ζίμενς (1911-1986), εγγονός του ιδρυτή Βίλχελμ φον Ζίμενς. Αυτός Πέτερ πέρασε ολόκληρο τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στη Νότιο Αμερική. Είχε πάει εκεί το 1937, και δεν γύρισε στη Γερμανία παρά μόνο το 1948.

Σε φωτογραφία του Μαΐου 1969, ο πολύς Πέτερ φον Ζίμενς εικονίζεται να ξεναγείται στις εγκαταστάσεις του νέου εργοστασίου στη Σίνδο, από τον αντιπρόεδρο της «κυβέρνησης» της χούντας Στυλιανό Παττακό (ο οποίος εκφώνησε και λογίδριο), παρουσία του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Λεωνίδα, του υπουργού Συντονισμού Νικόλαου Μακαρέζου, και άλλων επισήμων. Ποιος ξέρει, πιθανόν να ζήτησε και αυτόγραφο από τον Παττακό, όπως κάποια άλλη ψυχή.
 

Ο μόνος που πρόκοψε

Και επειδή ο νεοελληνικός πολιτισμός έχει μια κάποια συνέχεια, το επόμενο άλμα στον χρόνο μας προσγειώνει στον Αύγουστο του 2004, μέρες των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου ο Μιχάλης Χριστοφοράκος φωτογραφίζεται χαρωπός στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, 23 Αυγούστου 2004, Αρχιεπισκοπή Αθηνών, δίπλα στον οικοδεσπότα Χριστόδουλο, το ζεύγος Κυριάκου και Μαρέβας Μητσοτάκη, τον γενικό διευθυντή της Siemens Χάινριχ φον Πίρερ και τον διαβόητο Δημήτριο Φουρλεμάδη, της εκκλησιαστικής φιλανθρωπικής ΜΚΟ «Αλληλεγγύη».

Είχε προηγηθεί βράβευση της Siemens από τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, τις ίδιες μέρες που η εταιρία πρωτοστατούσε στη διεθνή διασπάθιση του δημοσίου πλούτου της χώρας, με την αγοραπωλησία του συστήματος ασφαλείας C4I . Το σκάνδαλο των δωροδοκιών της Siemens προς πολιτικά πρόσωπα και όχι μόνο, αυτό που δεν συνέβη ποτέ ντε, ξέσπασε λίγες εβδομάδες αργότερα.

Ο φον Πίρερ εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, ενώ ο φον Χριστοφοράκος απέδρασε στη Γερμανία για να αποφύγει τη δίωξη. Αμφότεροι αθωώθηκαν προχθές από το Εφετείο Κακουργημάτων, εν χορδαίς και οργάνω. Η «Αλληλεγγύη» βάρεσε διάλυση όταν αποκαλύφθηκε ότι έστελνε σάπια πουλερικά στα θύματα του τσουνάμι στη Νοτιοανατολική Ασία, ενώ ο Φουρλεμάδης χειροτονήθηκε ιερέας και κρύφτηκε κάτω από το ράσο του, μέχρι που (το 2019) καταδικάστηκε πρωτόδικα σε κάθειρξη 16 ετών για υπεξαίρεση 5,6 εκατομμυρίων ευρώ από το Δημόσιο Ταμείο.

Από τους εικονιζόμενους στο σχετικό ενσταντανέ, που δημοσιεύτηκε σε έρευνα του Δημ . Ψαρρά στην Εφ.Συν. αλλά μπορείτε να δείτε και εδώ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης –τότε απλός βουλευτής της ΝΔ αλλά πρώτος σε σταυρούς στη Β’ Αθηνών- είναι ο μοναδικός που πρόκοψε, που να μην έσωνε. Πρωθυπουργός αυτής της απίθανης χώρας, πλέον, επιβλέπει διακριτικά αφ’ υψηλού τη λειτουργία του πλυντηρίου που ξεπλένει όλους τους σκανδαλιάρηδες της δεξιάς παράταξης και της πρωθυπουργικής αυλής. Δεν τολμώ να προγραμματίσω σκασιαρχείο το σχεδόν καλοκαιρινό τριήμερο που πλησιάζει, γιατί φοβάμαι ότι θα πέσω πάνω σε κανένα νοσταλγικό πάρτι-μεσοτοιχία, εις υγείαν των κορόιδων και της αλλήθωρης δικαιοσύνης…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *