Αν έχει κάποια αξία αυτή η ανάρτηση είναι γιατί δείχνει ότι δεν είναι αναστρέψιμο το πλήγμα που δέχτηκε το αντισύριζα μέτωπο, αφού ένας από τους στυλοβάτες του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, παρουσιάζεται εξοργισμένος με την υποτιμητική συμπεριφορά στο πρόσωπο του από τον Μητσοτάκη.
Αν θυμάστε, πριν μερικές μέρες ο πρωθυπουργός, κατά τη συζήτηση στην βουλή, της πρότασης δυσπιστίας που είχε καταθέσει αναφερόμενος στον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ είχε πει: «Ο κ. Βενιζέλος μάς έλεγε ότι επί της αρχής δεν μπορεί να παρακολουθείται κανένα πολιτικό πρόσωπο. Αναγκάστηκε να ανασκευάσει. Δύσκολο για τον ίδιο, αλλά πρέπει αναγνωρίσει ότι δεν είναι παντογνώστης». Λογικό λοιπόν, ο εγωπαθής Βενιζέλος να το κρατάει Μανιάτικο μετά την απαξιωτική συμπεριφορά που δέχτηκε από τον Μητσοτάκη και με κάθε ευκαιρία να περνάει πριονοκορδέλα τον Μητσοτάκη. Οπως ακριβώς κάνει σήμερα με την συνέντευξη που έδωσε στον Ηλία Κανέλλη και δημοσιεύεται στα “ΝΕΑ”.
Πάρτε μια γεύση:
Είναι νόμιμο να γνωρίζει ο κ. Τσίπρας πρόσωπα που παρακολουθούνται από την ΕΥΠ και να δημοσιοποιεί λίστες;
- Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση για σας. Εσείς ως δημοσιογράφος αν είχατε την πληροφορία ότι παρακολουθούνται υπουργοί και ηγετικά στελέχη του στρατεύματος δεν θα τη δημοσιεύατε; Είχε προφανώς κάποια πηγή, όπως είχαν πηγές και κάποιοι δημοσιογράφοι με τον βαθμό εγκυρότητάς του ο καθένας -εδώ μιλάμε για την ελευθερία του Τύπου- και υπέβαλε σχετικό ερώτημα στην ΑΔΑΕ, από την οποία ζητούσε να ενημερωθεί κατά την πρόβλεψη του νόμου. Εάν υπάρχει η αντίληψη ότι όποιος δημοσιεύει πληροφορίες από πηγές μέσα στη διάτρητη ΕΥΠ ή από πηγές στα εγκληματικά κυκλώματα του Predator διαπράττει ποινικό αδίκημα, θα ήταν ενδιαφέρον να διεξαχθεί γι’ αυτό μια δίκη. Για να δούμε και στα ελληνικά και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια τι σημαίνει ελευθερία του Τύπου …
… Γιατί υιοθετείτε αυτά που λέγονται ατεκμηρίωτα δεξιά αριστερά για τον κύριο Ράμμο; Και τι να κάνει, να αποκρύψει από τους προβλεπόμενους στον νόμο θεσμικούς συνομιλητές του ότι διαπίστωσε μια σειρά παραδόξων παρακολουθήσεων; Αυτές οι παρακολουθήσεις που η κυβέρνηση απέδωσε σε «εκτός πλαισίου» δράση της ΕΥΠ, είναι νόμιμες ή παράνομες τελικά; Είναι και αυτές «τυπικά επαρκείς» αλλά «εσφαλμένες», όπως η παρακολούθηση Ανδρουλάκη και αυτό το σφάλμα διήρκησε δυο και πλέον χρόνια χωρίς να το εντοπίσει κανείς αρμόδιος για την εποπτεία; Εχει συνοχή το αφήγημα αυτό; Πρέπει να μένουμε αδιάφοροι όταν το ακούμε;
Αντί να ρωτάει ο κ. Μητσοτάκης τον κ. Τσίπρα «πού βρήκες τα ονόματα;», θα έπρεπε να γίνει μια σοβαρή συζήτηση αν όντως παρακολουθούνταν αυτοί οι άνθρωποι. Κι αν ως Πρωθυπουργός θεωρεί ότι η παρακολούθηση ήταν νόμιμη, να εξηγήσει ποιος την έκανε, ποιος άκουσε τις μαγνητοταινίες, ποιος διάβασε τα δελτία και σε τι συμπέρασμα κατέληξε. Κι αν θεωρεί ότι αυτό καθιστά υπερήφανη την κυβέρνηση ή υπόλογη.
Αφήστε μια απάντηση