Είναι καταπληκτικά εύστοχο το άρθρο που υπογράφει σήμερα ο Κώστας Βαξεβάνης στην εφημερίδα που εκδίδει και μόνο ένα μεγάλο μπράβο έχουμε να του πούμε.
Μόνο ένας δημοσιογράφος που το λέει η καρδιά του, δεν έχει δεσμεύσεις, δεν μπορεί να εκβιαστεί σαν αποδέκτης μυστικών κονδυλίων, άλλων “περίεργων” χρηματοδοτήσεων και παρασκηνιακών συναλλαγών θα μπορούσε να το γράψει. Και είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, στην εποχή μας η ερευνητική δημοσιογραφία απέκτησε όνομα: Documento. (Το αν υπάρχουν πολιτικές προσεγγίσεις της εφημερίδας με τις οποίες διαφωνούμε, είναι ένα άλλο ζήτημα).
Σε επόμενη ανάρτησή μας θα κάνουμε αναφορά στην σημερινή σοβαρή αποκάλυψη του εντύπου. Τώρα ένα απόσπασμα από την καίρια τοποθέτηση που κάνει ο Κ. Βαξεβάνης στο κύριο άρθρο του:
… Ταξίαρχοι και στρατηγοί, υπαστυνόμοι και αστυνόμοι φαίνεται ότι παίρνουν παράσημα από το αρχηγείο της μαφίας και φυσικά χρήμα. Η Greek mafia δεν είναι εντυπωσιακός προσδιορισμός για ρεπορτάζ αλλά παγιωμένη κατάσταση στο εσωτερικό της αστυνομίας.
Πάνω από 20 εκτελέσεις μελών της μαφίας έχουν γίνει σε δύο χρόνια και αυτό δεν αποκαλύπτει ξεκαθάρισμα λογαριασμών, αλλά διατάραξη της ισορροπίας στις εγκληματικές ομάδες στις οποίες συμμετέχουν υψηλόβαθμοι αστυνομικοί.
Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά κατά το αστυνομικό κλισέ αλλά για δομημένη κατάσταση.
Οι μαφιόζοι έχουν διασυνδέσεις με το πολιτικό σύστημα, με την ηγεσία των διωκτικών αρχών και οριζόντια επέκταση στην αστυνομία.Τα αποδεικτικά στοιχεία για τη σχέση αστυνομίας και μαφίας εξαφανίζονται ή κρύβονται σε δικογραφίες με το πρόσχημα της συνεχούς έρευνας. Την ώρα που κάποιος γίνεται αρχηγός της αστυνομίας σε κάποιο συρτάρι μπορεί να υπάρχει ένα κινητό τηλέφωνο (ναι, έχει συμβεί) με μηνύματα που αποδεικνύουν τη σχέση του με τη μαφία.
Οι μαφιόζοι δίνουν εντολές σε αστυνομικούς να μπουν σε παρακολούθηση τηλέφωνα που τους ενδιαφέρουν, ενώ έχουν πάντα πληροφόρηση για όσες επιχειρήσεις σχεδιάζονται εναντίον τους.
Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά είναι γνωστά στην αστυνομία και αντί να δημιουργούν αντιδράσεις, χρησιμοποιούνται ως επιχείρημα για να δικαιολογηθεί η γενίκευση της διαφθοράς. «Αφού το κάνει ο στρατηγός, τι να κάνει ο αστυφύλακας;» είναι ένα συνηθισμένο επιχείρημα.
Το αποδεικτικό υλικό από τη διασύνδεση της αστυνομίας με τη μαφία δεν προωθείται σε εισαγγελείς αλλά γίνεται υλικό εκβιασμού. Υστερα από χρόνια κανένας δεν μιλάει γιατί αποτελεί κομμάτι στο κουβάρι της συνενοχής.
Κανένα φαινόμενο διαφθοράς όμως -και κυρίως αυτό που αφορά την αστυνομία- δεν θα μπορούσε να επιβιώνει και να αναπαράγεται αν δεν είχε σύνδεση με το πολιτικό σύστημα. Η μαφία υπάρχει και ελέγχει την αστυνομία γιατί έχει πολιτικούς προστάτες που ορίζουν τη σχεδόν κοινή επετηρίδα της αστυνομίας και του εγκλήματος.
Την προηγούμενη εβδομάδα η εφημερίδα «Το Βήμα» δημοσίευσε συνομιλίες μεταξύ του νεκρού αρχηγού της Greek mafia και αστυνομικών. Σε αυτήν τη συνομιλία ο μαφιόζος καλεί τους αστυνομικούς να κάνουν αυτό που θέλει και στη συνέχεια να πληρωθούν. Η συνομιλία αυτή υπάρχει στο αναξιοποίητο από την αστυνομία κινητό τηλέφωνο του μαφιόζου. Είναι κοινό μυστικό στην αστυνομία ότι ο συνομιλητής του μαφιόζου είναι στρατηγός της ΕΛΑΣ που διατέλεσε μέλος της ηγεσίας.
Τι έκανε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη όταν αποκαλύφθηκαν οι συνομιλίες; Μίλησε με τις γνωστές κοινοτοπίες για τη Δικαιοσύνη που θα κάνει τη δουλειά της και το μαχαίρι που θα φτάσει στο κόκαλο.
Τα μέσα ενημέρωσης φροντίζουν πάντα να αποκρύπτουν την εικόνα της διαφθοράς και να αποδίδουν σε όσα συμβαίνουν στοιχεία αστυνομικού ρεπορτάζ με γαργαλιστικές πολλές φορές λεπτομέρειες. Πώς ζούσε ο μαφιόζος, πώς αιφνιδιάστηκε από τον εκτελεστή του και πόσο όμορφη ήταν η συνοδός του. Στα ρεπορτάζ δεν θα υπάρξουν λεπτομέρειες άλλου είδους. Για παράδειγμα ότι στην επιχείρηση που είχε στήσει ως νόμιμη βιτρίνα ο μαφιόζος τα εγκαίνια έκανε ένας υπουργός που είδε στο πρόσωπο του εγκληματία έναν επιχειρηματία-εραστή της ανάπτυξης. Οτι ενώ είχε μηδενική φορολογική δήλωση κυκλοφορούσε με θωρακισμένο τζιπ αξίας εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ που δεν προξένησε ποτέ την απορία των αρχών.
Στη μαφία και πολύ περισσότερο στο κομμάτι της που υπάρχει και λειτουργεί στην αστυνομία υπάρχει πολιτική προστασία με νονούς που έχουν βαρύ πολιτικό όνομα. Στο βιβλίο του με τίτλο «McMafia» ο πολύ καλός δημοσιογράφος και φίλος Μίσα Γκλένι αναρωτιέται πώς ενώ τα κράτη σε όλο τον κόσμο κάνουν στρατιωτικές και αστυνομικές επιχειρήσεις ενάντια σε τρομοκράτες, τα θύματα των οποίων είναι μερικές δεκάδες, δεν έκαναν ποτέ συντονισμένες και αποτελεσματικές επιχειρήσεις εναντίον της μαφίας που σε κάθε χώρα έχει εκατοντάδες θύματα και επιπλέον αποκτά διεθνή δικτύωση. Ο Γκλένι απαντά ότι αυτός ο παραλογισμός σχετίζεται με τη σχέση που διατηρεί η μαφία με την πολιτική. Η μαφία γίνεται όλο και πιο πολύ βραχίονας της πολιτικής. Το κομμάτι της που είναι στην αστυνομία εξυπηρετεί φυσικά την πολιτική ποικιλοτρόπως. Οταν χρειαστεί μας θυμίζει πόσο κινδυνεύουμε.
Αφήστε μια απάντηση