Καλή βδομάδα, με μια συγκλονιστική ερμηνεία από τον Γιώργο Μεράτζα.
Το φ/β μας θύμισε μια ανάρτηση που είχαμε κάνει σαν σήμερα πριν δυο χρόνια Σ’ αυτή αναφέραμε:
Ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης υπήρξε μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές του πολιτικού τραγουδιού της μεταπολίτευσης. Ερμήνευσε με πολύ εκφραστικό τρόπο έργα του Θάνου Μικρούτσικου («Φουέντε Οβεχούνα»/1975 & «Τροπάρια για φονιάδες»/1976), ενώ παράλληλα είχε συμμετάσχει και σε κάποιες δουλειές του Χ. Λεοντή.
Δεν θέλουμε να προσθέσουμε κάτι περισσότερο φ’ αυτόν τον αγωνιστή, καλλιτέχνη. Δεν μπορούμε όμως να την υπογραμμίσουμε πόσο απίστευτα συγκλονιστική θεωρούμε την ερμηνεία του τραγουδιού που παραθέτουμε, το οποίο απαλλοτριώσαμε, από την παρουσία που έχει ο καλλιτέχνης στο f.b.
Η λεζάντα που συνοδεύει το άκουσμα του αναφέρει:
Όσες περισσότερες απαγορεύσεις κι αν περάσετε στη ζούλα, όσο κι αν μεγαλώσετε την αστυνόμευση, προσλαμβάνοντας δεκάδες χιλιάδες από δαύτους, (Κάθε αστυνομικός και ένας πολίτης) τόσο πιο πολύ είναι έκδηλος ο φόβος σας.
Μια κοινωνία με δικαίωμα στην εργασία,με δικαιοσύνη,με δημόσια παιδεία και υγεία και πολίτες γεμάτους όνειρα, πίστη χαμόγελο και προσδοκία,είναι ο εφιάλτης σας
Όσες εργολαβίες κι αν εξυπηρετήσετε……
«Ο κόσμος ξημερώνει»
Αφήστε μια απάντηση