ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στους ΧΩΡΟΥΣ του ΜΕΤΡΟ
« ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ »
Άλλη μια θεατρική παράσταση προστέθηκε στη λίστα των πεπραγμένων του ΔΣ των σωματείων. Πως αλλιώς θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις μια διαδικασία που είχε απ’ όλα, χειροκροτήματα, μονολόγους, guest εμφανίσεις, επεισοδιακές αντεγκλήσεις αλλά κανένα νόημα και καμία ουσία;
Αναφερόμαστε προφανώς στην υποτιθέμενη Συνέλευση που θα πραγματοποιούταν στο Τιτάνια την Τετάρτη 7/9. Σύμφωνα λοιπόν με την ανακοίνωση που βγήκε την Τρίτη, αποφασίστηκε «στάση εργασίας μεταξύ των ωρών 12.00-16.00 και κοινή Γενική Συνέλευση των εργαζομένων στα μέσα σταθερής τροχιάς στις 12.30 στο ξενοδοχείο Τιτάνια». Όλοι όσοι πήγαμε εκεί πιστέψαμε ότι, έστω και ως ένα βαθμό, θα μπορέσουν επιτέλους να ακουστούν οι εργαζόμενοι και να συναποφασίσουμε για τις περαιτέρω δράσεις μας. Η πεποίθηση αυτή πήγαζε από την αντίληψη που έχουμε για το τι εστί Συνέλευση, μια διαδικασία όπου γίνονται τοποθετήσεις, κατατίθενται προτάσεις και στο τέλος όλοι μαζί αποφασίζουμε για το πώς προχωράμε. Πολύ γρήγορα όμως οι διάφοροι «αρμόδιοι» έσπευσαν να μας ξεκαθαρίσουν πως εκεί βρισκόμασταν μόνο για ενημέρωση και τίποτε άλλο. Είναι προφανές πως εξ αρχής δεν υπήρχε καμία πρόθεση να γίνει πραγματική συνέλευση. Πολύ απλά, μας κοροϊδέψανε. Εν γνώσει τους, καθώς ποτέ δεν υπήρξε βιβλίο για να καταγράψει τυχόν απαρτία, μας κάλεσαν σε μια διαδικασία που θα μπορούσε να έχει γίνει και μέσω e-mails. Οι τηλεοπτικές κάμερες και το ακροατήριο φαίνεται είναι μεγάλος πειρασμός. Πιστέψαμε οι αφελείς ότι όλοι αυτοί οι συνδικαλισταράδες που είναι ερωτευμένοι με τη φωνή τους και τους αρέσει να μιλάνε ασύστολα χωρίς να ακούνε τον άλλο ποτέ, θα κάνανε ένα βήμα πίσω, όσο τους επιτρέπει ο εγωισμός τους, και θα ακούγανε και κάποιον άλλο πέρα από τους γραμματείς και φαρισαίους που συνδιαλέγονται. Πιστέψαμε οι ηλίθιοι ότι αφού όλοι τα ίδια προβλήματα έχουμε, η Συνέλευση αυτή θα έδινε το έναυσμα για την αρχή αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Όμως αυτοί είχαν άλλα πράγματα στο μυαλό τους, η πρώτη λέξη που ακούσαμε από τα χείλη τους είναι ότι εκεί μαζευτήκαμε όχι για να συναποφασίσουμε αλλά για να ενημερωθούμε!!!!! και να δώσουμε εξουσιοδότηση στα σωματεία να αποφασίσουν αυτά και όχι εμείς για το πώς θα κινηθούμε από δω και πέρα!!!!!! Και είναι πραγματικά εξοργιστικό ότι ζητούσαν εξουσιοδότηση από το ίδιο σώμα που ,σύμφωνα με αυτούς, «καταστατικά» δεν μπορεί να κάνει Γενική Συνέλευση. Δηλαδή αυτοί που κόπτονται για την νομιμότητα έλεγαν ότι οι 400-500 εργαζόμενοι που μαζευτήκαμε εκεί μπορούσαμε να δώσουμε εξουσιοδότηση εν λευκώ σε 10 συνδικαλισταράδες αλλά δεν μπορούσαμε να αποφασίσουμε… Με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω…
Από κει και πέρα τίποτα διαφορετικό δεν έγινε από όλα όσα έχουμε δει κατά καιρούς. Πάλι μίλησαν οι γνωστοί αρχισυνδικαλισταράδες, πάλι μας φλόμωσαν στα αγωνιστικά λογύδρια και για άλλη μια φορά οι χειροκροτητές τους επιτέθηκαν και πήγαν να φιμώσουν οποιαδήποτε αντίθετη φωνή πήγε να ακουστεί όπως έγινε στην περίπτωση ενός συναδέλφου από τον ΗΣΑΠ που μετατάσσεται υποχρεωτικά και είχε το «θράσος» να είναι εξοργισμένος με την ανικανότητα του Δ.Σ του σωματείου στον ΗΣΑΠ. Είναι πασιφανές ότι προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποδείξουν ότι υπάρχουν, να αποδείξουν ότι έχουν ακόμα κάποια δύναμη. Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη και τους διαψεύδει. Κανένας πλέον δεν τους παίρνει στα σοβαρά. Ούτε η διοίκηση, ούτε η κυβέρνηση, ούτε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Τα ΔΣ πέθαναν, η ιστορία τα έχει αφήσει πίσω. Όταν τόσα χρόνια το μόνο που τους ένοιαζε είναι πως θα βολέψουν συγγενείς και φίλους και πως θα κερδίσουν πράγματα για τον εαυτό τους και ψίχουλα για τους εργαζόμενους είναι λογικό ότι κάποια στιγμή αυτό θα τους γυρνούσε μπούμερανγκ. Φοβούνται να αφήσουν τους αγώνες να ριζοσπαστικοποιηθούν. Φοβούνται να αντιμετωπίσουν την ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε. Θυμίζουν κουνούπια που επιτίθενται στον ελέφαντα. Αρνούνται να δουν την πραγματικότητα και όσο περνάει ο καιρός και βλέπουν ότι αργοσβήνουν τόσο περισσότερο γαντζώνονται στην καρέκλα και την ψευδεπίγραφη εξουσία τους.
Συνάδελφοι-συναδέλφισσες ήρθε ο καιρός να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν μασάμε κουτόχορτο. Ήρθε ο καιρός να ξεπεράσουμε τα όποια ταμπού και τις όποιες ανασφάλειες έχουμε και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την αυτοοργάνωση. Πρέπει οι όποιες κινητοποιήσεις και δράσεις να αποφασιστούν από τους ίδιους τους εργαζόμενους χωρίς διαμεσολαβητές και αρχηγούς. Πρέπει επιτέλους να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να ασχοληθούμε πιο ενεργά με τα τεκταινόμενα του Σωματείου. Άλλωστε το έχουμε ξαναπεί. Το Σωματείο είναι τα μέλη του, όχι 5-10 άνθρωποι που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να φαίνονται ωραία στα κανάλια.
Ο αγώνας μας για να μπορέσει να είναι νικηφόρος πρέπει να είναι μαζικός, ριζοσπαστικός και συνολικός. Είναι ανάγκη να συμμετέχουμε όλοι στις αποφάσεις και στις δράσεις. Η όποια ανάθεση είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Είναι ανάγκη να υιοθετήσουμε κάθε είδους δράση που κρίνουμε απαραίτητη. Το ψευδεπίγραφο δίλλημα νόμιμου και παράνομου πρέπει να ξεπεραστεί. Είναι ανάγκη να καταλάβουμε ότι στη σημερινή πραγματικότητα και στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε μπορούμε να απαντήσουμε μόνο με αποφασιστικότητα και ενότητα όλων των εργαζομένων. Επιτέλους ας σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Η νίκη είναι μπροστά μας, ας την αρπάξουμε.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στους ΧΩΡΟΥΣ του ΜΕΤΡΟ
« ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ »
http://taxikometopo.wordpress.com
Αφήστε μια απάντηση