Πόσο δίκιο είχε π Λένιν όταν έγραφε: “O μαρξισμός όλες τις σύγχρονες θρησκείες και εκκλησίες, όλες τις κάθε λογής θρησκευτικές οργανώσεις, τις βλέπει πάντα σαν όργανα της αστικής αντίδρασης, που χρησιμεύουν για την υπεράσπιση της εκμετάλλευσης και την αποχαύνωση της εργατικής τάξης” και πόσο ρητορική μίσους και χριστεμπορίας έχουν τα λεγόμενα του Αδωνι Γεωργιάδη: “Ενας άνθρωπος που έχει μέσα του φόβο θεού έχει όρια. Ενας άνθρωπος που δεν έχει φόβο θεού δεν έχει όρια. Πρέπει να τον φοβάστε”.
Το να ακούς παρόμοιες μαλακίες από ρασοφόρους, το καταλαβαίνεις. Αν ξεχάσουμε αυτόν
“θεϊκό φόβο” και την “θεϊκή οργή”, το μαγαζί Εκκλησία Α.Ε. θα χάσει πελατεία και αυτός είναι ο φόβος των παπάδων. Το να ζούμε όμως σε κοσμικό κράτος και να σου σερβίρει τέτοιες παπαριές ο αντιπρόεδρος του κυβερνητικού κόμματος και πρωτοκλασάτος υπουργός είναι κάτι που λογικά έπρεπε να είναι αδιανόητο!
Είχαμε συνηθίσει και αποδεχθεί τέτοιον χριστιανικό ταλιμπανισμό να μας σερβίρουν “θρησκευτικοί ποιμενάρχες”, σαν τον Αμβρόσιο και τον Σεραφείμ, που δουλειά τους είναι να εκμεταλλεύονται την αφέλεια, και την άγνοια του κόσμου καθώς και να επικαλούνται τον “φόβο της κόλασης” στο “χριστεπώνυμο ποίμνιο”. Νομίζουμε ότι ο Γεωργιάδης είναι ο μόνος πολιτικός άντρας που κάνει τέτοιες απαράδεκτες, ηλίθιες, σκοταδιστικές δηλώσεις. Είπαμε, και η χριστεμπορία να έχει ένα όριο!
Αφήστε μια απάντηση