Eυτυχώς που δεν χρεωκοπήσαμε τουλάχιστον

του Π. Μαυροειδή

“Ευτυχώς λοιπόν που δε χρεωκοπήσαμε και σήμερα”…δόξα σοι ο θεός.

Μπορεί ο πατέρας, ετών 56, πρώην εργάτης βιομηχανίας,   να έχει απολυθεί απο πέρυσι και να έχει τελειώσει ήδη το επίδομα ανεργίας.

Μπορεί η μητερα ετων 54, δημόσιος υπάλληλος, να βγαίνει σε λίγο σε ”εφεδρεια” λαμβάνοντας προς τα παρον τα μισά του μισθού των 1050 ευρω που έπαιρνε.

Μπορεί η κόρη, νεοδιόριστη δασκάλα στην Κάσο, μετα από συμμετοχή σε τρεις διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, να παίρνει με το νεο μισθολογιο 660 ευρώ καθαρά.

Μπορεί ο γιος, ανεργος μηχανικός με διδακτορικό να έφυγε για Αυστραλία, να βοηθηθεί από τους εκεί συγγενείς να βρει δουλεια και να ζητάει και αυτός τα δικά του.

Μπορεί στον παππού να κόπηκαν τα δώρα στη  σύνταξη.

Μπορεί η γιαγια δυστυχως να πέθανε με μεγαλη απορία στα μάτια που περίπου έλεγε ”δεν βλέπω τον πόλεμο, γιατί έρχεται τέτοια πείνα;”

Όμως τουλάχιστον δεν χρεωκοπήσαμε.

Υπάρχει μια παλιά εβραϊκή πρωϊνή προσευχή που ανάμεσα στα άλλα αναφέρει: ”ευχαριστώ και σήμερα το θεό που δε γεννήθηκα γυναίκα”… παράλογο και εξωφρενικό και όχι μόνο για τις φεμινίστριες… επιζεί όμω τόσους αιώνες.

Δεν είναι λοιπόν μόνο οι στερήσεις που μπορεί να υπομένει σε απίστευτο βαθμό ένας άνθρωπος και ένας λαός. Είναι και οι πιο παράδοξες, άλογες και αφελείς πολιτικές απόψεις και ιδεολογήματα που μπορεί να καταπιεί.

Αυτά έρχονται στο νου,σήμερα με το δήθεν σήριαλ της χρεωκοπίας.

Και είναι ώρα να σκεφτει κανείς ότι για να ΕΓΕΡΘΕΙ Ο ΛΑΟΣ και να τους πάρει και να τους σηκώσει δεν φτάνει η πείνα και η εξαθλίωση αλλά και η πολιτική,  ιδεολογική ανάταξη, η πολιτική αυτοπεποίθηση, το επαναστατικό πνεύμα, το όραμα, οι αξίες, η στρατηγική στόχευση για μια άλλη ζωή σε μια άλλη κοινωνία

Αυτά τα ολίγα, σε μια στιγμή, που η αριστερά, ενώ πρέπει να μιλήσει και να δράσει με πεποίθηση και νεύρο, κόβει και ράβει ” ελάχιστα αιτήματα και πλαίσια άμεσης και ενωτικής παρέμβασης” και απορεί γιατι ο κόσμος ”δεν ξεσηκώνεται επιτέλους” και δε τη φωνάζει να αναλάβει τις ευθύνες της στη διακυβέρνηση….

Σε μια στιγμή που αντί να διεκδικηθεί η συνάντηση της  αγωνίας της επιβίωσης με την ανάγκη της επανάστασης, αναζητάται η κοινοβουλευτική ενίσχυση ή επιβίωση των κομματιών της…

Πηγή: http://aristeroblog.wordpress.com

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *