Ούτε στους πιο άσχημους εφιάλτες του θα μπορούσε κανείς να φανταστεί τους σχεδιασμούς που προσπαθούν να υλοποιήσουν οι κεφαλαιοκράτες για να αντιμετωπίσουν την καπιταλιστική οικονομική κρίση και έχουν σαν θύμα την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Ενθαρρυμένοι ντόπιοι και ξένοι κεφαλαιοκράτες από την ανυπαρξία μαζικού ταξικού εργατικού κινήματος οδηγούν την κοινωνία μας αιώνες πίσω.
Τουλάχιστον ανατριχιαστικός είναι ο κεντρικός τίτλος της φυλλάδας «Πρώτο Θέμα» ενώ το ρεπορτάζ του σε κάνει να παραμιλάς.
Το παραθέτουμε, αφού σχολιάσουμε ότι το δημοσίευμα πάει να βγάλει “λάδι” την κυβέρνηση αφού σύμφωνα με την φυλλάδα του Αναστασιάδη για όλα φταίνει οι “κακοί δανειστές” του ελληνικού κράτους. Η νέα “μόδα” των συμβάσεων μιάς μέρας εφαρμόζεται ήδη εδώ και χρόνια στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στον Ιππόδρομο. Χαρακτηριστική ήταν η εκπομπή στο διαδικτυακό ρ/σ μας με την Ελένη Καλαμπόκα, εργαζόμενη πάνω από 25 χρόνια με σύμβαση μιας μέρας.
Ερχονται και στην Ελλάδα οι συμβάσεις της μιας μέρας! Το πρωί θα υπογράφουμε την πρόσληψη μας και το απόγευμα την απόλυση μας. Χωρίς να χτίζουμε δικαίωμα αποζημίωσης, συμμετοχής στο σωματείο, απεργίας, κ.λ.π. Με ελάχιστα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
H “μόδα” έρχεται από την Ισπανία. Εκεί υπάρχουν επιχειρήσεις στην είσοδο των οποίων υπάρχει ένα ρολό σαν το… χαρτί υγείας. Ο κάθε εισερχόμενος κόβει ένα κομμάτι, γράφει ημερομηνία και όνομα και υπογράφει. Αυτή είναι η σύμβαση του για όση ώρα έχει συμφωνήσει να απασχοληθεί. Για την ακρίβεια, για όση ώρα αναφέρει το χαρτί. Εξερχόμενος τη σκίζει! Και το επόμενο πρωί, αν τον ξαναφωνάξουν, κόβει άλλο ένα κομμάτι. Και ούτω καθεξής – αν τον θέλει ο εργοδότης και ο ίδιος έχει λεφτά να πηγαίνει οτη δουλειά.
Είναι τα περίφημα στην Ισπανία «κωλόχαρτα»! Το μεροκάματο του τρόμου στη σύγχρονη εκδοχή του. Η «μαύρη εργασία» με κοστούμι και γραβάτα, καθώς οι συμβάσεις της μιας μέρας θα μπορούν να χρησιμοποιούνται και από εταιρείες υπηρεσιών, οι οποίες θα μπορούν να έχουν ένα ποσοστό των εργαζομένων τους με πλήρη απασχόληση και όλους τους υπόλοιπους με συμβάσεις της μιας μέρας, οι οποίες ρητά θα αναφέρουν ότι ο εργαζόμενος παραιτείται του δικαιώματος αποζημίωσης κ,ο.κ.
Κατά μία εκδοχή η επιχείρηση θα μπορεί να πληρώνει τον μισθωτό τις μικτές του αποδοχές, αφήνοντας σε αυτόν ασφαλιστικά ταμεία, Εφορία κ.τ.λ. Αν δεν ήταν τραγικό, θα μπορούσε κανείς να πει πως οι εργαζόμενοι γίνονται εργολάβοι!
Μπορεί η ανεργία να πλησιάζει το 20%, οι μισοί εργαζόμενοι να δουλεύουν μεροκάματο ή με μερική απασχόληση, αλλά ακόμη και αυτό δεν φαίνεται να είναι αρκετό για τους εταίρους μας, για τους δανειστές μας, οι οποίοι θέλουν να μας καθοδηγήσουν για το πώς θα γίνουμε ανταγωνιστικοί.
Βλέποντας, λοιπόν, την αντίσταση των Ελλήνων στις επιχειρησιακές συμβάσεις και την προτίμηση εργοδοτών και εργαζομένων, είναι η αλήθεια, στις ατομικές, είπαν να φέρουν και στη χώρα μας τα «κωλόχαρτα»! Για να μην απαιτηθεί αλλαγή της εργατικής νομοθεσίας, όχι ότι κάτι τέτοιο απαγορεύεται, ο νέος θεσμός θα μασκαρευτεί πίσω από τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση μέχρι το τέλος του μήνα.
Σε περιοχές με μεγάλη ανεργία ή μεγάλη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας, εργοδότες και εργαζόμενοι θα μπορούν να έρχονται σε συμφωνία για εργασία με χαμηλότερους μισθούς και ασφαλιστικά δικαιώματα κατ’ εξαίρεση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Ο νέος θεσμός, δεδομένης της ύφεσης που πλήττει την Ελλάδα, θα μπορεί να εφαρμοστεί στα 9/10 της έκτασής της! Υπάρχουν, τουλάχιστον, οι προϋποθέσεις για να το ζητήσουν οι εργοδότες και οι εκβιαστικές συνθήκες για να το αποδεχτούν οι εργαζόμενοι, καθιστώντας έτσι την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασιας κενό κέλυφος.
Αφήστε μια απάντηση