Ανοιχτή Επιστολή στον Κ.Παπούλια​, από ένα διαδηλωτή της Θεσσαλονίκ​ης, στις 28 Οκτωβρίου 2011

Ανοιχτή Επιστολή στον Κ.Παπούλια, από ένα διαδηλωτή της Θεσσαλονίκης, στις 28 Οκτωβρίου 2011

Απόψε κ. Παπούλια, εμφανισθήκατε στα ΜΜΕ, έξαλλος και ίσως δακρυσμένος, διότι κάποιος από εμάς σας αποκάλεσε προδότη. Σύμφωνα με τα λεγόμενά σας, αυτό αποτελεί αδικία, διότι έχετε αντιστασιακό παρελθόν (κατά την πρώϊμη εφηβεία σας), στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (όπως και ο κ. Παπουτσής και ο κ. Πάγκαλος στην φοιτητική εποχή τους).

Σας γράφω λοιπόν από την πρώτη σειρά των συγκεντρωμένων, για να παρουσιάσω μια καθαρά προσωπική άποψη για εσάς, από την πλευρά ενός από τους πολίτες που πέτυχαν σήμερα μια αληθινά εορταστική παρέλαση, και όχι τη ματαίωσή της, όπως ισχυρίζονται τα καθεστωτικά ΜΜΕ: Το τμήμα της παρέλασης που δεν έγινε, ματαιώθηκε από την πολιτική ηγεσία.

Το παρελθόν ενός ανθρώπου, και μάλιστα το εφηβικό, δεν έχει καμμία σημασία, όταν γίνεται άσχετο με το παρόν του. Δικτάτορες (και
αξιωματικοί των Γερμανοτσολιάδων), όπως ο Παπαδόπουλος, τολμούσαν να καυχηθούν για τα μετάλλιά τους ως ενήλικοι στο αλβανικό μέτωπο.
Συνεργάτες των ναζί και δικτάτορες, όπως ο Πάγκαλος, για την ανδρεία τους και τις δημοκρατικές περγαμηνές τους, όταν ήταν μεγάλοι άντρες. Ο πληρωμένος από τους Αγγλογάλλους δολοφόνος του Καποδίστρια το ίδιο, για το αγώνα του κατά των Οθωμανών κατακτητών. Πάρα πολλοί από τους πρώην φυλακισμένους επί δικτατορίας, πάμπλουτοι και σε σεσηπώτα βαθμό διεφθαρμένοι ανάλογα.  Όλοι αυτοί δάκρυσαν επίσης μπροστά στην κατηγορία της προδοσίας, αλλά ιδίως υπό το σοκ της απομυθοποίησης της -συχνά επιδέξια δημιουργημένης- δημόσιας εικόνας τους. Δεν θεωρείτε λοιπόν κάπως υπερβολικό, να μας ζητάτε να σας κρίνουμε για την εφηβική σας δράση και όχι για την τωρινή-και όχι μόνο- παρουσία σας;

Το χειρότερο όμως είναι πως, κάθε φορά, με αυτό τον απίστευτο τρόπο, με το «ήμασταν κάποτε ήρωες, ποιοι είστε που μας κρίνετε;»,  κλείστηκε το στόμα της κριτικής στην Ελλάδα και έτσι χάθηκε το όραμα για το μέλλον μέσα στην παρελθοντολογία. Οι αληθινοί ήρωες όμως, αυτοί που παρέλασαν σήμερα μαζί με το πλήθος, έμειναν πάντα σιωπηλοί. Σιωπηλοί έμειναν οι ήρωες του Πολυτεχνείου που δεν κολύμπησαν στη ματαιοδοξία και οι αντιστασιακοί που δεν αναμίχθηκαν στα παιχνίδια της εξουσίας.
Καταφρονεμένοι και λησμονημένοι έμειναν οι αγωνιστές της Κύπρου του 74 και οι Μακεδονομάχοι . Η ταπεινόφρων σιωπή των αληθινών ηρώων, είναι αυτή που επέτρεψε την όποια κοινωνική πρόοδο: Οι σιωπηλοί, δέχτηκαν την κριτική, χωρίς να χάσουν την αξιοπρέπειά τους. Αντίθετα, οι “κερδισμένοι” των αγώνων, βυθίστηκαν στη διαφθορά ή στην ανοχή της και διεκδικούσαν το απυρόβλητο επειδή κάποτε υπήρξαν και αυτοί κάπου και κάπως μάχιμοι.

Κύριε Παπούλια, το αγωνιστικό σας φιλότιμο, το οποίο υπήρξε όντως στα ασχημάτιστα νιάτα σας πριν απροσμέτρητα χρόνια, ανέχθηκε επί τριάντα πρόσφατα χρόνια, να υπηρετεί έναν άνθρωπο, τον Α. Παπανδρέου, ο οποίος, την εποχή που οι φίλοι σας πέθαιναν στο Αλβανικό
και την εποχή που οι παππούδες μας κρεμιόταν στην Γκεστάπο, έκανε διακοπές στην Καλιφόρνια. Ήταν αυτό ή όχι ενδοτισμός ενηλίκου από την πλευρά σας;

Κύριε Παπούλια, είστε ο άνθρωπος που παρέχει ηθική κάλυψη, στο γιο του λιποτάκτη φίλου σας: Ένα γιο ο οποίος ουδέποτε δέθηκε με τον ελληνικό λαό, και ο οποίος συνηγόρησε, με τους ίδιους συμβούλους δικτατόρων που έχει τώρα, υπέρ της παράδοσης της Κύπρου σε “διεθνή εποπτεία” (όπως τώρα παραδόθηκε η Ελλάδα) μέσω του Σχεδίου Αννάν. Ο ίδιος άνθρωπος, πλαστογράφησε τα στατιστικά στοιχεία της
ελληνικής οικονομίας, έβαλε προσχεδιασμένα την Ελλάδα σε καθεστώς ομηρείας και συστηματικά επέβαλε, μέσω του ψεύδους και του εκβιασμού της «χρεοκοπίας», την αποδόμηση της ελληνικής Υγείας, Παιδείας. Και της Άμυνας: είναι ημέρα του ΟΧΙ ας μην ξεχνάμε.

Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεν είχατε ούτε μια κίνηση συμπόνοιας για τους διαδηλωτές που χτυπήθηκαν αλύπητα στο Σύνταγμα, οι οποίοι ζητούσαμε καταρχήν αυτό που αρνήθηκε και αρνείται ο προστατευόμενός σας:  Υψηλότατη, αναλογική φορολόγηση του πολύ μεγάλου πλούτου, διότι -κυριολεκτικά- πολλών πεινούν τα παιδιά τους. Για όλους αυτούς, είχατε μόνο λόγια και ευχολόγια, που θυμίζουν πολύ τα λόγια των ανθρώπων που δεν επιθυμούν να κάνουν τίποτε στην πράξη. Αυτό με ποιόν τρόπο δεν είναι υποκρισία;

Τέλος, ο άνθρωπος τον οποίο εσείς στηρίζετε ηθικά όλη αυτή την περίοδο, έχει εκφρασθεί με τα χείριστα λόγια για τον λαό και τη χώρα μας, για να πετύχει το στόχο μιας ειδικής μερίδας του ΔΝΤ: Την εισαγωγή στην Ευρώπη της αμερικανικής οικονομικής κηδεμονίας και -όπως λέει το
καθεστωτικό «Βήμα»- την  ηγεσία του τόσο σκοτεινού ΔΝΤ στην παγκόσμια οικονομία. Αυτό, όπως επιβεβαιώνουν και τα απόρρητα έγγραφα της αμερικανικής πρεσβείας που διέρρευσαν, το είχε ρητά αναφέρει μυστικά τηνεποχή που κλυδωνιζόταν η οικονομία  (Φεβρουάριος 09) ενώ (Ιούνιος 09) είχε δημόσια πει το απολύτως αντίθετο.

Κύριε Παπούλια, πολύ καιρό πριν από εμάς, ο Μ. Γλέζος, σας γύρισε την πλάτη, δίνοντας το παράδειγμα σε όλους μας. Απόψε, στη Θεσσαλονίκη, παρέλασαν μόνο όταν φύγατε, πρώτοι οι Σύλλογοι των Μακεδονομάχων, υπό τις επευφημίες όλων των πολιτών, δεξιών και αριστερών. Κατόπιν, ακολούθησαν, με χαμόγελα ευτυχίας, μέσα στις αγκαλιές των πολιτών, όλοι αυτοί που παρέμειναν απόλυτα πιστοί στα ιδανικά τους: Οι παλιοί και νεότεροι αγωνιστές της Ελλάδας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Δεν είστε πρόσωπο τραγικό, που άβουλο παρακολουθεί τη μοίρα του. Κάποτε, δίκαια ή άδικά, είχατε το κύρος να μιλήσετε και να απειλήσετε την αδίστακτη κυβερνητική πολιτική
με μια παραίτηση: Δεν το θελήσατε όμως πραγματικά, διότι θα το είχατε κάνει.

Κύριε Παπούλια, στα μάτια των Ελλήνων, είστε πλέον ο προστάτης και ο τροφός του Παπανδρέου και όχι της Δημοκρατίας, την οποία
κατέλυσε το Μνημόνιο Ι. Δεν σας ζητά κανείς να παραιτηθείτε, διότι οι πιο πολλοί πιστεύουν πως δεν θα το κάνετε. Θεωρούν ότι είναι πολύ παλιά η σχέση σας με τους Παπανδρέου και μεγάλη η σταδιοδρομία υπό την αιγίδα τους, για να φανείτε αγνώμων σε αυτούς. Αντίθετα, είναι ελάχιστη, εδώ και δεκαετίες, η σχέση σας μαζί μας. Μην σας παραξενεύει λοιπόν ότι δεν σας αναγνωρίζουμε ούτε εμείς. Είναι κρίμα, αλλά πλέον έχει γίνει περιφρόνηση.

Για εμάς, Πρόεδρος είναι πλέον ο Μ. Γλέζος, είναι οι παράλυτοι αλλά καθαροί πολεμιστές του αλβανικού έπους και οι ιδίως οι άγιοι νεκροί της Κατοχής, που βεβηλώθηκαν από την άνοδο στην εξουσία δωσιλόγων, όπως τόσοι, και ριψάσπιδων όπως ο Α. Παπανδρέου. Εσείς, είστε απλά, εκτός εάν ξαναβρείτε λίγο θάρρος, και αφού δεν σας αρέσει το προδότης, ένας ξένος στον ελληνικό λαό και ειδικά στα νιάτα του, που
ανερυθρίαστα τους ζητούν,να γεράσουν χωρίς ελπίδα: Έντιμα σας γράφω, είναι βαθιά οδυνηρό να βλέπεις έναν ηλικιωμένο να δακρύζει. Ελπίζω ειλικρινά, να γίνουν πράξεις μεταμέλειας.  Ως τότε, για εμάς θα είστε ξένος και αλλότριος, όπως και οι άνθρωπος τον οποίο στηρίζετε.

Δεν χρειάζεται λοιπόν η άδεια κανενός, για να μην σας αναγνωρίζουμε. Ούτε εσάς, ούτε μια κυβέρνηση που μόνο χάρη σε απειλές, απάτες και ρουσφέτια, έχει μαζί της ένα 10-15% του πληθυσμού: Τρεις με τέσσερις φορές λιγότερο από αυτό που πήρε ο κτηνώδης Πινοσέτ, με τον οποίο δουλέψαν ορισμένοι σύμβουλοί της. Αυτά, επίσης τα γνωρίζετε.

Γιώργος Θωμαϊδης

Θεσσαλονίκη,

29 Οκτωβρίου 2011

0 απαντήσεις στο “Ανοιχτή Επιστολή στον Κ.Παπούλια​, από ένα διαδηλωτή της Θεσσαλονίκ​ης, στις 28 Οκτωβρίου 2011”

  1. Η πιο σωστή, γνήσια και πατριωτική τοποθέτηση για το φαινόμενο της ματαίωσης της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου ήταν εκείνη του Μανώλη Γλέζου. Άνθρωπος του Λαού, που θα μπορούσε ισάξια να κατέχει και εκείνος τη θέση του «Πατέρα του Έθνους», θέση που κατέχει ο σημερινός Πρόεδρος που έχασε μια μοναδική ευκαιρία να αναδειχθεί πραγματικός Εθνοπατέρας, μέσα στα Συνταγματικά πλαίσια. Θα μπορούσε να αποδειχθεί καταλύτης και Αξιαγάπητος, με μερικές απλές κινήσεις, που όμως απαιτούν πρωτοβουλία, απέραντη κατανόηση και αγάπη για το Λαό, ενδιαφέρον για τον πόνο μας και όχι το ψεύτικο ενδιαφέρον αυτών που λένε «και εμείς πονάμε που εσείς πονάτε».
    Όποιος συμπονάει τους άλλους φαίνεται καθαρά, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Έτσι, το αλάνθαστο ένστικτο του Λαού «το πιάνει στον αέρα» και γίνεται αποδεκτός και αγαπητός. Όμως απεδείχθη ότι κανείς δεν νοιάζεται για τον πόνο μας, απεδείχθη ότι ο κ. Πρόεδρος αντέδρασε μόνο και μόνο για προσωπικούς λόγους. Μόνο διότι εθίγη προσωπικά και δεν αναρωτήθηκε, όπως θα έκανε ένας πατέρας, όταν θα έβλεπε το παιδί του να οδύρεται οργισμένο. Θα ρωτούσε: «τι έχεις παιδί μου, γιατί έφθασες σε αυτό το σημείο, κάτσε να σου πω δυο συμβουλές». Θα μπορούσε να απαιτήσει από τον κόσμο να σωπάσει, για να ακούσει Εκείνον, θα μπορούσε, ως έμπειρος διπλωμάτης, να διαπραγματευθεί και να απαιτήσει προσωπικά την εκούσια μετακίνηση από το χώρο της παρέλασης προς το πεζοδρόμιο, προκειμένου να ακουστεί και ο δικός του λόγος, με βάση την αρχή του διαλόγου. Να πει: Σας είδα και σας άκουσα, τώρα πηγαίνετε στην άκρη για να ακούσετε και μένα». Και να μιλήσει ΕΚΤΟΣ κειμένου, επιτέλους, εν είδει διαγγέλματος, Εκείνος που Θεωρείται και Αρχηγός του Στρατού, ώστε να αναδειχθεί και σε Αρχηγό και εμπνευστή του Λαού. Όχι να είναι «καλουπιασμένος» για να απαγγέλλει μόνο όσα του γράφουν. Να μιλήσει με τη φωνή της αλήθειας, σαν Πατέρας του Έθνους και να δείξει ότι είναι κοντά στον κόσμο. Να μιμηθεί τον Κωστή Στεφανόπουλο, που έδειξε «τσαγανό» στον τότε Πλανητάρχη Κλίντον και είπε λόγια, που ο Κλίντον δεν μπορούσε να πιστέψει. Του έπεσε από τα χέρια το χαρτί με το κείμενο του λόγου. Να πει, έστω, τις απόψεις του και να ηρεμήσει τα πνεύματα λέγοντας ποια είναι εκείνα που θα ήθελε να κάνει, αλλά του τα απαγορεύει η Συνταγματική απογύμνωση των εξουσιών. Να δείξει ότι έχει κατανόηση και ότι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ προβληματίζεται και «σπάζει το κεφάλι» για να εμπνευσθεί κάποια διέξοδο. Να πει έστω ότι περιμένει την κατάλληλη συγκυρία και ότι περιμένει να περάσουν οι δύσκολες τούτες μέρες.
    Να δώσει όμως μια ελπίδα, γιατί Πρωθυπουργός και Υπουργός Οικονομικών μας χτυπάνε αλύπητα, και όταν βλέπουν τη ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ αντίδραση πόνου του Λαού στα απάνθρωπα μέτρα, δείχνουν απίστευτη ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, λες και θάπρεπε να γίνουμε αναίσθητοι και να μην πονάμε. ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ σαν αυτή που δείχνει και επικαλείται η Μέρκελ και η Γερμανική ηγεσία, όταν μιλάει για «τιμωρία όσων δεν υπακούουν». Έτσι μας εξαγριώνουν γιατί δεν χαμπαριάζουν ούτε από ανθρωπιά, ούτε από ψυχολογία και μας κάνουν αντιδραστικούς.
    Είδαμε στη Βουλή τον κ. Βενιζέλο να χτυπιέται και να αποπνέει οργή και θυμό κατά του Προέδρου του Σύριζα, και «φρίξαμε» με το πως συμπεριφέρθηκε. Είδαμε μετά και τον κ. Πετσάλνικο και απορήσαμε για το πού ζούμε. Κάτω από Γερμανική μπότα, νοοτροπία και καθοδήγηση ;;;; Και μετά περίμεναν να έχει ο Λαός ψυχραιμία στις μέρες του ΟΧΙ, που είπαν οι πατεράδες μας στον κατακτητή, ο οποίος τολμά να ΞΑΝΑΡΧΕΤΑΙ με «προβιά» αμνού;;; Να ξανάρχεται στο σπίτι του κρεμασμένου;;; Τα είδαν όλα αυτά και τα παιδιά μας, στρατευμένα και μη, και «τρομοκρατούνται» για το πού καλούνται να ζήσουν! Και μετά ξεσπάνε, γιατί η πείνα και ο φόβος είναι πολύ κακοί σύμβουλοι.
    Αντί λοιπόν να έχει ετοιμότητα και να αρπάξει την ευκαιρία ο κ. Πρόεδρος, για να κερδίσει τον κόσμο και την υστεροφημία του, προτίμησε να υπερασπίσει όχι το θεσμό καν, αλλά το προσωπικό του όνομα. Αντί να νουθετήσει ως «Πατέρας του Έθνους», έδειξε μπροστά στα μάτια όλου του Λαού, ότι είναι υπάκουος εκφραστής των Κυβερνητικών αντιλήψεων, εκείνων τουτέστιν που σήμερα είναι στην εξουσία και αύριο μπορεί να είναι εκλογικά καταβαραθρωμένοι, γιατί ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ Λαός «έχει ράμματα για όλες τις γούνες». Ένα μεγάλο κομμάτι του κυρίαρχου Λαού μίλησε στην ημέρα της παρέλασης. Ένα κομμάτι 200.000 τουλάχιστον, που είναι ίσο με τον αριθμό των ψήφων που δίνουν στις εκλογές τη νίκη, στο ένα ή στο άλλο κόμμα.
    Οι Έλληνες αυτή τη στιγμή νιώθουμε ακέφαλοι και όποιος αποδειχθεί ότι μπορεί να έχει το ρόλο του «Πατέρα του Έθνους», του πραγματικού ηγέτη, θα βγει κερδισμένος. Και αποκαλύφθηκε στην 28η κατά πόσο υπάρχουν εκείνοι που μπορούν να είναι άξιοι για τέτοιο ρόλο. Η μόνη υγιής τοποθέτηση είναι εκείνη του Μανώλη Γλέζου, ενώ ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το κόμμα του, έδειξαν ότι έκαψαν και αυτοί το χαρτί τους, με προσπάθειες «παλαντζαρίσματος», εκεί όπου χρειαζόταν ΩΜΗ ειλικρίνεια. Έτσι για να καταλάβουμε που βρισκόμαστε. Και βέβαια τα ΜΜΕ δεν τόλμησαν και πάλι να αναδείξουν την υγιή φωνή εκείνου που απεδείχθη εθνικός ήρωας, αφού δεν κατατάχθηκε απλώς στην αντίσταση, αλλά είχε το θάρρος να πρωτοστατήσει και σε «αποστολή αυτοκτονίας», βάζοντας «το κεφάλι στο στόμα του λύκου». Δηλαδή ρισκάροντας τη ίδια του τη ζωή για χάρη της Πατρίδας. Και αυτόν τον αλτρουιστή και ισορροπημένο άνθρωπο, φαίνεται ότι δεν «τον πάνε» και πολύ τα ΜΜΕ, αφού δεν προβάλλουν δεόντως όσα λέει και πράττει. Αφού δεν παίρνουν μαθήματα από το παράδειγμά του και από τις σωστές τοποθετήσεις, ιδίως για το Κατοχικό χρέος, τοποθετήσεις που μπορούν να ορθοτομούν το λόγο της Δημοκρατίας και του Πατριωτισμού. Να υποψιαστούμε άραγε, ότι αυτό συμβαίνει για να μην κακοκαρδίσουμε τους Γερμανούς «φίλους» μας που ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ «στο σπίτι του κρεμασμένου»;;;;

  2. Πρόεδρε ξέρεις τι είναι:
    1) Να αποκτάς 11 ακαδημαϊκά έτη στην Ελλάδα και το εξωτερικό για να γίνεις χρήσιμος στην Κοινωνία;
    2) Να έχεις καταδικαστική απόφαση για αντίσταση στην δικτατορία από τα 12 σου χρόνια.
    3) Να έχει διωχθεί η οικογένειά σου από την έδρα της και να έχουν κλείσει το εργοστάσιο του πατέρα σου, που παρήγαγε ενέργεια πριν ακόμη έρθει η ΔΕΗ, γιατί είχε αριστερές πεποιθήσεις.
    4) Να τελειώνεις επιτυχώς δυο επιπλέον παραγωγικές σχολές στην Θητεία σου ως αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού την Σ.Ε.Α.Π. Και το Κ.Ε.Α.Π. (Ρεντίνα)
    5) να έχεις επιτυχώς ολοκληρώσει αποστολές που σου ανέθεσε η πατρίδα σου, όπως η προστασία του Νο 1 στόχου της τρομοκρατίας, η ακόμη και σκοτεινές, όπως η ρευστοποίηση του κοντέινερ των Κούδρων για την διατήρηση του ανατολικού μετώπου, της γείτονος.
    6) Να έχεις γίνει ΑΜΕΑ μετά από σύγκρουση λεωφορείου του ΟΣΕ με νταλίκα, που ήμουν επιβάτης του και επέστρεφα στην έδρα των γονιών μου με χριστουγεννιάτικη άδεια από τον Στρατό.
    7) Να σε θεωρούν πρεζάκια αν και δεν έχεις ούτε μια υποτροπή, γιατί δεν επιτρέπουν σε εξειδικευμένους γιατρούς να σου χορηγούν παυσίπονα παρά μόνο αν συμμετέχεις σε πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ.
    8) Να μην επιβαρύνεις το κράτος σου σε τίποτα. Και να ρευστοποιείς ακίνητα σου για να ζεις.
    9) Να παραμένεις ανεπάγγελτος γιατί ζω σε ένα κράτος με πολιτικούς που για μικροκομματικά συμφέροντα δεν προχώρησαν σε βασικές αρχές λειτουργίας της δημοκρατίας. Δεν εφάρμοσαν την απλή αναλογική για εκλογικό σύστημα ούτε καν στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δεν έφτιαξαν εξορθολογισμό στα οργανογράμματα των Δήμων και περιφερειών. Δεν παραχώρησαν πόρους στους ΟΤΑ. Δεν ξέρουν τι πάει να πει ανταποδοτική παιδεία. Δεν τελειώνουν το κτηματολόγιο. Δεν ξέρουν από αειφόρο ανάπτυξη. Δεν απελευθερώνουν την ενέργεια. Δεν προχωρούν στις επεκτάσεις των πολεοδομικών σχεδίων. Δεν προχωρούν στην σύνταξη χρήσεων γης. Δεν προχωρούν στον εξορθολογισμό του ασφαλιστικού. Δεν ξέρουν τι πάει να πει ευελιξία με ασφάλεια, δεν γνωρίζουν για την εγγύηση εισοδήματος;
    10) Να κάνεις αίτηση για επένδυση στις Α.Π.Ε. Και να σε μπλοκάρει η γραφειοκρατία;
    11) Να έχεις να δεις τον Γιο σου από 5 ετών και να ναι τώρα 16 γιατί δεν έχεις να του πάρεις ένα μικρό δωράκι.
    Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω έχετε την εντύπωση πως εγώ πιστεύω ότι δεν έχω το δίκαιο με το μέρος μου Κύριε Πρόεδρε; αλήθεια πιστεύεται πως δεν μου δίνεται το δικαίωμα να αγωνιστώ για ένα καλλίτερο μέλλον για το παιδί μου; Με μάθατε να επιτυγχάνω το στόχο μου με κάθε τρόπο. Το μόνο που με κρατά είναι ότι ως φιλόκαλος δεν θέλω να στραφώ εναντίον των υπαιτίων με χρήση κακών εφαρμογών και φοβάμαι να εγκαταλείψω το αγώνα στρεφόμενος προς το ίδιο μου το εαυτό. Ας μη με προκαλείτε άλλο ποια, έφτασα στο όρια της υπομονής μου. Και εδώ δεν κυλά το δάκρυ μια φορά το χρόνο αλλά κάθε μέρα. Αλλά μέχρι την τελευταία σταγόνα του αίματος μου θα αγωνίζομαι για μια ουτοπική ελληνική κοινωνία απαλλαγμένη από τον τρόμο τον κόπο και τον πόνο.
    Με άπλετη εκτίμηση προς εσάς και το θεσμό που εκπροσωπείτε.

  3. Ο παπουλιας είναι γεννηθείς του ’29. Στην δικιά μου αριθμητική δε βγαίνει να είναι και στην αντίσταση. Εκτός αν έκανε τους καφέδες στα 15 του.

Γράψτε απάντηση στο DOCTOR Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *