Ποιός θα ανέμενε ένα αστικό έντυπο -η ΕφΣυν στην προκειμένη περίπτωση- να αναφέρεται σε έναν από τους πυλώνες του καπιταλιστικού συστήματος, στην “Δικαιοσύνη” και να τονίζει: “Σύμφωνα με τον συνταγματικό τύπο είναι ανεξάρτητη. Στην πράξη όμως, δεν είναι. Και στην εξεταζόμενη υπόθεση είναι σκανδαλωδώς εξαρτημένη”. Προφανώς αναφέρεται στην μεθόδευση συγκάλυψης του σκανδάλου των υποκλοπών.
Στο ίδιο θέμα εστιάζεται σήμερα και η Μίνα Μουστάκα στα ΝΕΑ. Κάνοντας, αναλυτική, εμπεριστατωμένη μελέτη αναδεικνύει τα τεράστια λάθη τις αστοχίες και τις σκόπιμες παραλείψεις της έρευνας που προϋπήρξε για να καταλήξουμε στο πόρισμα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αχιλλέα Ζήση.
Τα κυβερνητικά εξουσιαστικά παχύδερμα δεν φαίνεται να έχουν πρόβλημα από το κράξιμο που εισπράττουν από σύσσωμη τη αντιπολίτευση η οποία αντιμετώπισε με αγανάκτηση και οργή την απόφαση της ανώτατης “δικαιοσύνης”, να “θάψει” κι αυτό το τεράστιο σκάνδαλο.
Πιστεύουμε ότι αν ευνοούσε η χρονική συγκυρία και υπήρχε ένα μαζικό κάλεσμα έστω για την υπεράσπιση της αστικής δημοκρατίας, από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τότε θα μπορούσε πιθανόν να αναστραφεί αυτή η κατάσταση.
Αφήστε μια απάντηση