Συμπληρώνονται σήμερα 54 χρόνια από τον θάνατο του αγωνιστή της αντιδικτατορικής Αντίστασης Κώστα Γεωργάκη.
Γεννημένος στην Κέρκυρα το 1948, ο Γεωργάκης υπήρξε μέλος της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (ΕΔΗΝ), της Ένωσης Κέντρου, και μετά την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας έφυγε στην Ιταλία και σπούδαζε γεωλογία στο Πανεπιστήμιο της Γένοβας.
‘Εχοντας κάνει αποκαλύψεις για τη διείσδυση πρακτόρων της χούντας στα ιταλικά πανεπιστήμια, για την παρακολούθηση των ελλήνων φοιτητών, μπήκε στο στόχαστρο των χουντικών μυστικών υπηρεσιών.
Θέλοντας να ευαισθητοποιήσει τη διεθνή κοινή γνώμη για την τραγωδία που ζούσε τότε η χώρα μας, ο Κώστας Γεωργάκης αυτοπυρπολήθηκε μπροστά από τα δικαστήρια της Γένοβας, στην πλατεία Ματεότι, στις 19 Σεπεμβρίου 1970, σε ηλικία 22 ετών, φωνάζοντας “Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα!”
Στο γράμμα προς τον πατέρα του, λίγη ώρα πριν αυτοπυρποληθεί, έγραψε:
«Συγχώρεσε με γι’ αυτό που έκανα και μην κλάψεις. Ο γιος σου δεν είναι ήρωας. Είναι άνθρωπος, όπως όλοι οι άλλοι, ίσως λίγο πιο φοβισμένος. Λεν θέλω να μπείτε σε κίνδυνο από τις πράξεις μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, παρά να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν ελεύθερο άτομο». γράψει στο τελευταίο γράμμα του.
O Νικηφόρος Βρεττάκος αναφέρεται στη θυσία μέσα από το ποίημά του «Η Θέα του Κόσμου»:
Αυτοπυρπόληση
Στον φοιτητή που αυτοπυρπολήθηκε στη Γένοβα το 1970
Ντύθηκες γαμπρός
φωταγωγήθηκες σαν έθνος.
Έγινες ένα θέαμα ψυχής ξεδιπλωμένης στον ορίζοντα.
Είσαι η φωτεινή περίληψη του δράματος μας, τα χέρια μας προς την Ανατολή και τα χέρια μας προς τη Δύση.
Είσαι στην ίδια λαμπάδα τη μια
τ’ αναστάσιμο φως
κι ο επιτάφιος θρήνος μας.
Συλλογή: “η θέα του κόσμου”
Αφήστε μια απάντηση