Της Τ. Γ
Και τώρα, που τα τύμπανα της εθνικής περηφάνιας σώπασαν, και τα σύμβολα που την κοστολογούν με το μέτρο διπλώθηκαν, υψώνουμε τη δική μας περηφάνια …
Για την δική μας πορεία στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον …
Περήφανοι για τη κάθε ζεστή αγκαλιά στον πονεμένο, κάθε τρυφερό χάδι στον βασανισμένο, για το γλυκό ψωμί στον πεινασμένο, για το δροσερό νερό στον διψασμένο …
Περήφανοι για τους αγώνες τους καλούς, τους δίκαιους, τους ηθικούς, για τις μικρές, τις μεγάλες μας νίκες που το λαό ένα βήμα μπροστά, φέρουν…
Η δική μας περηφάνια, πηγάζει απ’ τις πράξεις μας, απ’ την πάλη μας “να γλυτώσουμε από ένα δάκρυ, έναν άνθρωπο” …
Ανθρώπινα υπερήφανοι, κάθε στιγμή, κάθε ώρα, κάθε μέρα … Αυτό είναι τ’ όνειρο, ο στόχος και η θέληση μας. Κι όσους το αίμα τους έδωσαν για το ίδιο όνειρο, βαθιά τιμούμε, κρατώντας άσβεστη τη μνήμη τους, πορευόμενοι στους δρόμους που χάραξαν …
Αφήστε μια απάντηση