Της Τ. Γ
Χαρά και πόνος, φως και σκοτάδι, αισιοδοξία κι απελπισία, χέρι-χέρι πάνε αυτές τις μέρες, και η καρδιά πάλλεται ακανόνιστα…
Μέρες γιορτινές, καλά μοιρασμένες στο ταξίδι του χρόνου, που η ψυχή κι ο νους αποζητούν λίγο να ξαποστάσουν…
Φωτεινά λαμπιόνια, χαρούμενα τραγούδια, στολισμένες βιτρίνες, ευχές και χαμόγελα…
Μα “αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται γιατρέ εδώ πέρα, η άλλη μισή” στην Παλαιστίνη βρίσκεται…
Εκεί, που ο Ηρώδης βασιλεύει, και τ΄ αγγελούδια άψυχα κάτω από τα ερείπια κείτονται…
Εκεί, που οι Παναγιές πέφτουν νεκρές απ΄ το κακό και τ΄ άδικο, και η ορφάνια κατακλύζει τους δρόμους…
Εκεί, που οι υπάνθρωποι σκοτώνουν τους ποιητές της, μα δεν μπορούν, δόξα τον λαό της, να σκοτώσουν τη φλόγα της ψυχής του για λευτεριά…
“Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται γιατρέ εδώ πέρα, η άλλη μισή” με τους αδικημένους και τους αδικαίωτους βρίσκεται… Στις άδειες θέσεις των τραπεζιών, που γιορτινά δεν θα στρωθούν ξανά, εκεί που ο πόνος της απώλειας κατοικεί… Εκεί, που η ζωή έγινε παγωμένες εικόνες σε κάδρα και ο χρόνος σταμάτησε να κυλά…
“Κι αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται γιατρέ εδώ πέρα, η άλλη μισή” με τους ανέστιους, τους πεινασμένους, τους ανελέητα απ΄ τις εξουσίες κυνηγημένους, βρίσκεται…
Μέρες γιορτινές, μέρες πρόσκαιρης χαράς και προσωρινής ανεμελιάς… Ευχές που δίνονται από συνήθεια, ευχές που δίνονται από καρδιάς… Από καρδιάς τούτη η ευχή, με τα λόγια του Τίτου Βανδή εκφρασμένη, και είθε κάποια στιγμή η πραγμάτωση της να ΄ρθει. «Θα κάνω μια ευχή. Να καταργηθεί η ρήση “Η σιωπή είναι χρυσός”. Γιατί η σιωπή είναι ντροπή. Και να φωνάζουμε όλοι μαζί για το Δίκιο. Για την Λευτεριά. Για τον Άνθρωπο».
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. ΥΓΕΙΑ, ΔΥΝΑΜΗ, ΚΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ.
Αφήστε μια απάντηση