Πηγή: Νίκος Παπαδογιάννης – Documento
Πάνω απ’ όλα, είχε γνωριμίες, χάρη στις οποίες σκοτώνει και δεν πληρώνει. Ίσως κάποια στιγμή να καθίσει στη σκαμνί της –εδώ γελάνε- Δικαιοσύνης, ίσως και όχι. Υπάρχει πάντοτε και η μέση οδός προς την ελευθερία: να δικαστείς από δικαστή που είναι αδερφάκι του δικηγόρου σου, όπως ο αγλαός Αγοραστός. Η χώρα είναι γεμάτη από αγοραστούς και εξαγοραστούς. Με μία καλή τιμή, όλα γίνονται.
Ποιος να τους ελέγξει, άλλωστε, τους ιδιοκτήτες της χώρας; Τα μπατσόνια που είπαν με κρητική προφορά «συγγνώμη» και άφησαν τον μέθυσο της Κρήτης να ξαναπιάσει το τιμόνι; Ελεύθεροι αφέθηκαν και αυτοί και τους είπαν και μπράβο «μέχρι να εξεταστεί το ζήτημα». Σαν τους άλλους, που ξεστόμισαν τη θρυλική φράση: «Το περιπολικό, κυρία μου, δεν είναι ταξί». Το ξέρουμε άλλωστε το τροπάρι, από την εποχή του Νίκου Γεωργιάδη. Κάθιστε λίγο στην άκρη και θα σας φωνάξουμε.
Το κύμα των γυναικοκτονιών μαίνεται, ενώ οι δολοφονίες, οι βιασμοί, οι εκβιασμοί και τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών περνούν στα ψιλά. Το χειρότερο έγκλημα που μπορεί να διαπράξει ένας ψηφοφόρος είναι να προσφέρει συγχωροχάρτι σε μία παράταξη που έχει διαπρέψει στο ευγενές πεδίο της διαφθοράς. Φίλος που για κάποιον ανεξιχνίαστο λόγο ψηφίζει Νέα Δημοκρατία χαρακτηρίζει μολαταύτα «αποφράδα» τη μέρα της επιστροφής της επάρατης Δεξιάς.
Στις 7 Ιουλίου 2019, τέσσερις στους δέκα Έλληνες ψηφοφόρους (μαζί τους και όσοι προτίμησαν τις αμμουδιές και τα τσιπουράδικα) χάρισαν στεγνά στη ΝΔ το δικαίωμα επανίδρυσης του ρυπαρού πελατειακού κράτους και παρακράτους, του ίδιου αυτοπροσώπως που έστειλε σύσσωμη τη χώρα στα βράχια. Με επικεφαλής τον γιο του Αποστάτη που άνοιξε αδίστακτος τις πόρτες στους συνταγματάρχες.
Αφήστε μια απάντηση