Λάβαμε και παραθέτουμε:
Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ καταγγέλλει στην εργατική τάξη της χώρας μας, την επαίσχυντη απόφαση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) η οποία στην χθεσινή συνεδρίαση της, καταψήφισε την πρόταση για κήρυξη πανεργατικής απεργίας στις 28 Φλεβάρη, 2η επέτειο του εγκληματικού δυστυχήματος στα Τέμπη.
Το σκεπτικό και η επιχειρηματολογία των δυνάμεων του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού ταυτίζεται με την πιο αισχρή κυβερνητική προπαγάνδα που προσπαθεί να συγκαλύψει τις ευθύνες της από το φρικτό έγκλημα των Τεμπών.
Για άλλη μια φορά η ηγεσία αυτή γίνεται φερέφωνο της κυβέρνησης και της πολιτικής της.
Για άλλη μια φορά βάζει πλάτη και υποστηρίζει την αντιλαϊκή πολιτική της.
Ο ρόλος της ήταν και παραμένει σταθερός ως 5η φάλαγγα στις γραμμές των συνδικάτων.
Όμως παρά και ενάντια στις επιλογές της οι εργαζόμενοι στις 28 Φλεβάρη θα είναι απεργοί και διαδηλωτές στους δρόμους απαιτώντας την τιμωρία όλων των ενόχων μαζί και της κυβέρνησης για το έγκλημα των Τεμπών.
Θ’ απαιτήσουν να παρθούν πραγματικά μέτρα ασφαλείας στο σιδηρόδρομο και σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Θ’ αντιταχθούν στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – εργοδοσίας – Ε.Ε. οι οποίοι θεωρούν κόστος την ασφάλεια και την προστασία της ανθρώπινης ζωής και των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.
Θα εναντιωθούν στην πολιτική του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
Θ΄ απαιτήσουν την επαναφορά στο κράτος όλων των νευραλγικών κοινωνικών αγαθών, υποδομών και υπηρεσιών!
Η Διοίκηση
ΓΣΕΕ και ΤΕΜΠΗ…
Μετά τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα για το έγκλημα στα Τέμπη και την προσπάθεια συγκάλυψης από την ΝΔ, το επόμενο ραντεβού είναι η 28 Φλεβάρη που κλείνουν 2 χρόνια από την δολοφονία. Την Παρασκευή 7/2 η νεολαία κινητοποιείται για να διαμαρτυρηθεί. Με μικρές ή μεγαλύτερες κινητοποιήσεις πρέπει να πάμε μέχρι και την 28 Φλεβάρη…
Όμως τι κάνει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία ;
Ενώ οι σιδηροδρομικοί κήρυξαν 24η απεργία και μια σειρά εργατικά κέντρα (που ελέγχει το ΠΑΜΕ) και έπειτα συνέχεια με αποφάσεις ομοσπονδιών, εργατικών κέντρων και σωματείων, η ΓΣΕΕ μετά από συνεδρίαση αρνήθηκε να κηρύξει απεργία με ευθύνη της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ. Οι γραφειοκράτες ούτε ένιωσαν την πίεση των εργαζομένων που έχουν εξοργιστεί από την κυβέρνηση, συμπλέοντας με την πολιτική της κυβέρνησης. Όμως οι εργαζόμενοι θα τους γυρίσουν τις πλάτες και καθολικά θα απεργήσουν και θα διαδηλώσουν. Είναι ώρα να αλλάξουν οι συσχετισμοί στα συνδικάτα προς όφελος των αυτόνομων, ταξικών δυνάμεων…
Τώρα είναι η ώρα να σημάνει ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ !!! για την 28 Φλεβάρη. Να κηρυχτούν απεργίες από τα σωματεία, να στηθούν επιτροπές αγώνα, για να γίνει πράξη το ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ των εργαζομένων και της Αριστεράς, για να πληρώσουν οι ένοχοι, να κρατικοποιηθεί ο σιδηρόδρομος, να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων και της συγκάλυψης για μια εργατική κυβέρνηση που θα υπερασπίζεται τα εργατικά συμφέροντα με σοσιαλιστική κατεύθυνση…
Πολύ σωστή η τοποθέτηση του συντρόφου Θανάση. Τώρα είναι η ώρα να αλλάξουν ριζικά οι συσχετισμοί στα συνδικάτα, γκρεμίζοντας μεθοδικά από τις διοικήσεις τις εργατοκάπηλες συμμορίες της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις ώστε αυτά τα τομάρια του συστήματος να αποκλειστούν ολότελα από τα σωματεία και τις ομοσπονδίες των εργαζομένων. Αυτό κατά τη γνώμη μου θα επιτευχθεί από τη στιγμή που σε κάθε συνδικάτο που αποσπάται από το σκυλολόι ΔΑΚΕ- ΠΑΣΚΕ αρχίζει να προστίθεται ως απαράβατος καταστατικός όρος ότι το συνδικάτο εφεξής ακολουθεί απαρέγκλιτα την αρχή της ταξικής πάλης και διαγράφει όσες οργανωμένες ομάδες της μπουρζουαζίας πηγαίνουν να δράσουν στις πλάτες της εργατικής τάξης με σημαία το διαβόητο “κοινωνικό εταιρισμό”. Τότε ανοίγει ο δρόμος για οριστική διαγραφή από κει μέσα δια βίου κάθε Παναγόπουλου ή παρόμοιου πεμπτοφαλαγγίτη των καπιταλιστών και των υπουργών. Σε κάθε συνδικάτο που κερδίζουν ταξικές δυνάμεις παύει πια να έχει οιαδήποτε εφαρμογή κάθε νόμος τύπου Χατζιδάκη ή άλλου παρόμοιου τρωκτικού για έλεγχο της συνδικαλιστικής δράσης από το καθεστώς, ενώ κόβεται μαχαίρι κάθε νήμα σύνδεσης του συνδικάτου με το αστικό κράτος. Κόβονται οι μισθοί, τα επιδόματα και καθετί που μέχρι τώρα καταβροχθίζει από τα συνδικάτα η συνδικαλιστική μαφία και το συνδικάτο περιφρουρείται με τις δυνάμεις των ίδιων των μελών του από τη διείσδυση κάθε παρόμοιας εργοδοτικής χλαμπάτσας. Διαγράφονται από τις ομοσπονδίες και τη γενική συνομοσπονδία όλες οι σφραγίδες που έχουν στήσει τα αφεντικά και οι μαφιόζοι της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ για να φτιάχνουν πλασματικές πλειοψηφίες. Διαλύονται επίσης όλες οι εταιρείες που έχει σήμερα συστήσει αυτή η αηδιαστική μαφία των Παναγόπουλων και ΣΙΑ, με τις οποίες ροκανίζουν κρατικά και Εοκικά κονδύλια για να ευνοχίζουν το συνδικαλιστικό κίνημα. Και το κυριότερο: τα ανακτημένα από την εργατική τάξη συνδικάτα, παύουν οιαδήποτε τακτική που να επιτρέπει στις διαδικασίες λειτουργίας τους την κρατική ή τη δικαστική ανάμειξη. Η εργατική τάξη και μόνο αυτή διαχειρίζεται τα συνδικάτα της και δεν επιτρέπει καμία διείσδυση στις δυνάμεις του εχθρού σε αυτά. Στην Αμερική των αρχών του 20ου αιώνα το θρυλικό ταξικό συνδικάτο των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (Industrial Workers of the World) είχε ως έμβλημα στη σημαία του το σύνθημα: “Δεν υπάρχει τίποτε το κοινό μεταξύ της Εργατικής τάξης και των καπιταλιστών εκμεταλλευτών”. Αυτό πρέπει να γίνει το σύνθημα και των αναγεννημένων δικών μας συνδικάτων. Χρέος λοιπόν όλων των δυνάμεων και ρευμάτων που αναφέρονται στο Κομμουνιστικό Κίνημα και την πραγματική Αριστερά είναι να συγκροτήσουν το αναγκαίο Μέτωπο και να κινηθούν συντονισμένα σ’ αυτή την κατεύθυνση.