Του Γιώργη Γιαννακέλλη
Βλέποντας το βίντεο που ανέβασε χτες ο Χριστόφορος Ζαραλίκος στάθηκα σε ένα σημείο κατά το οποίο ο “προφήτης” μας απευθυνόμενος τους τηλεθεατές του, λέει: “Πάρτε να ‘χετε εσείς που πιστεύεται ότι με την ψήφο του λαού κυβερνάει ο Μητσοτάκης και οποιοσδήποτε παπαράκης” και παραθέτει καπάκι ένα βιντεάκι στο οποίο ακούμε τον Αντώνη Δελλατόλα να λέει: “Οι παράγοντες του τόπου όπου την πρώτη τετραετία εισέπραξαν από το Ταμείο Ανάκαμψης της πλειοψηφία των χρημάτων, 5-6-7 -και έχω και κάποια σχέση με κάποιους απ’ αυτούς -είναι όλοι αυτοί, που δεν θέλουν τον Μητσοτάκη γιατί θεωρούν ότι τέλειωσε ο πρώτος κύκλος. Καμιά αντίρρηση; Να δούμε ποιος είναι ο δεύτερος; Να διακρίνουμε αν ο δεύτερος κύκλος έχει μια ηγεσία που μπορεί να πάει την χώρα παραπάνω, καλύτερα;”.
Μάλιστα. Ο εκδότης του “Ποντικιού” παραδέχεται ότι η οικονομική ολιχαρχία καρπώθηκε τα χρήματα της ΕΕ που υποτίθεται προοριζόταν για την ανάπτυξη της χώρας και είναι αυτή που ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις.
Ενδιαφέρουσα τοποθέτηση, δεν λέμε, η οποία μάλιστα μας έδωσε την αίσθηση ότι ήταν μια καλή πάσα στον Αρη Πορτοσάλτε, για να γίνει συγκεκριμένος ποιος θα είναι αυτός ο “δεύτερος γύρος” και να μας πει: “αυτές οι κυβερνήσεις εθνικής ενότητας τις οποίες ορέγονται διάφοροι προκειμένου να γίνει το γιούργια στον νταβά με τα κουλούρια, αυτές οι κυβερνήσεις εθνικής ενότητας οδήγησαν σε πολύ χειρότερα πράγματα την Ελλάδα. Η Ελλάδα το τελευταίο που χρειάζεται σήμερα είναι κυβερνήσεις αέρα – πατέρα”.
Και όλα αυτά όταν στην οθόνη του Σκάι, υπήρχε το σουπεράκι: “ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ”.
Έχω την αίσθηση ότι κάποιοι θεωρούν ότι αν παίξουν το χαρτί ότι τον Μητσοτάκη θέλουν να τον ρίξουν τα οικονομικά συμφέροντα θα αποδυναμώσουν την μαζικότητα των συλλαλητηρίων της Παρασκευής. Σ’ αυτούς περιλαμβάνεται και ο εκδότης Θανάσης Μαυρίδης που πριν λίγες μέρες είχε επιλέξει τον απίστευτο τίτλο άρθρο του “Ας αποφασίσει η ελίτ. Με τον Κυριάκο ή το μπάχαλο;”.
Σήμερα το βράδυ είναι δεδομένο ότι η εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου θα είναι άλλο ένα χτύπημα στην επικοινωνιακή τακτική που έχει επιλέξει το Μέγαρο Μαξίμου απέναντι στις εκδηλώσεις για την συμπλήρωση 2 ετών από το μαζικό κρατικό έγκλημα των Τεμπών.
Και το ποια είναι αυτή είναι πλέον φανερή. Το ακούσαμε από τον Μητσοτάκη στο υπουργικό συμβούλιο, ο οποίος ανακάλυψε ότι στα συλλαλητήρια της Παρασκευής, “κάποιοι επιθυμούν να μετατρέψουν αυτό το συλλογικό πένθος σε μία ευκαιρία ενός νέου διχασμού, να καπηλευτούν τον πόνο ως μοχλό των δικών τους σκοπιμοτήτων και να υποβιβάσουν την οδύνη για ένα τραγικό δυστύχημα σε ένα φτηνό κομματικό σύνθημα”, επιδιώκοντας “να μεταβάλλουν αυτό το κλίμα συγκίνησης σε ένα κλίμα πολιτικής αποσταθεροποίησης”.
Και ότι είπε διπλωματικά ο πρωθυπουργός ανέλαβε να το πει “χύμα” ο εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ Νίκος Ρωμανός στο ρ/σ του Χατζηνικολάου κάνοντας την προτροπή του: “Να μην πάνε οι Δεξιοί ψηφοφόροι στην συγκέντρωση στις 28 Φλεβάρη, γιατί θα καπελωθεί από τα κόμματα της αντιπολίτευσης”.
Αλήθεια, τόσο νηπιακή πολιτική σκέψη έχουν στο κυβερνητικό κόμμα; Σώνει και καλά να αποδώσουν στα κόμματα της αντιπολίτευσης τα εκατομμύρια κόσμου που θα συμμετέχουν στα συλλαλητήρια της Παρασκευής;
Αφήστε μια απάντηση