Συμφωνούμε απόλυτα και μάλιστα το έχουμε εκφράσει επανειλημμένα το παρακάτω που διατυπώνει σε ανάρτησή του στο f/b ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης.
Η διαλεκτική στα Τέμπη είναι απλή.
Όσο η κυβέρνηση καναλιζάρει την αντιπαράθεση σε μια κομματική κοκορομαχία ανάμεσα στην ίδια και την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, διαχέει τις ευθύνες της μέσα στην γενική απαξίωση για τον πρότερο κυβερνητικό βίο όλων, άρα και των αντιπολιτευόμενων κομμάτων.
Όσο η κυβέρνηση είναι αντιμέτωπη με τα θύματα και τις οικογένειές τους, όσο η κυβέρνηση αναμετριέται με τη μομφή και την καταδίκη της κοινωνίας, η ισχύς της κατακρημνίζεται.
Η σημερινή συζήτηση και ψήφος στη Βουλή είναι η ασθμαίνουσα προσπάθεια ενός πολιτικού συστήματος να προπορευτεί της κοινωνίας, που όμως το έχει προ πολλού ξεπεράσει.
Η μαζική κυριακάτικη κινητοποίηση της 26ης Γενάρη και, στη συνέχεια, η μαζική έκρηξη της 28ης Φλεβάρη σε μέρα γενικής απεργίας, είναι η απόδειξη πως ο ρεαλισμός δεν είναι στην κοινοβουλευτική ανάθεση αλλά στα μαζικά κινήματα.
Γι’ αυτό και η κυβέρνηση δεν θα έχει τίποτα να πανηγυρίσει μετά τη σημερινή διαπίστωση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της.
Η δυσπιστία εκδηλώθηκε, διαπιστώθηκε και υπερψηφίστηκε στους δρόμους. Και ο,τι έγραψαν οι δρόμοι δεν μπορεί να σβήσει τόσο εύκολα στους τέσσερις τοίχους της Βουλής.
Την Τετάρτη 12/03, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στις 7μμ: μεγάλη εκδήλωση των Φοιτητικών Συλλόγων για την συμπλήρωση 2 χρόνων από το έγκλημα στα Τέμπη.
Αφήστε μια απάντηση