Παραλειπόμενα ενός ανασχηματισμού

Ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα ο σημερινός πρωτοσέλιδος τίτλος της “ΕφΣυν” “Ανασχηματισμός ύβρις προς την κοινωνία”. Το πολυπληθέστατο κυβερνητικό σχήμα, -απαρτίζεται από 61 άτομα, που θα διαχειρίζονται το “επιτελικό κράτος”- έπρεπε βλέπετε να τηρηθούν και οι εσωκομματικές ισορροπίες, πιο πολλά προβλήματα θα δημιουργήσει στον Μητσοτάκη παρά θα λύσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα κέρδη που θεωρούσε ότι θα εισπράξει ο πρωθυπουργός από το ακροδεξιό ακροατήριο με την τοποθέτηση του Βορίδη στο υπουργείο Μετανάστευσης εξαερώθηκαν από την τοποθέτηση του Ν. Τσάφου ως υφυπουργού Ενέργειας, κάτι που θα εκμεταλλευτούν προπαγανδιστικά Βελλόπουλος -το κάνει ήδη από τον ραδιοφωνικό σταθμό που διαθέτει- και Λατινοπούλου.

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της “Εστίας” είναι χαρακτηριστικό.

Σημειώνει στο άρθρο του ο Κώστας Βαξεβάνης:

Ο Μητσοτάκης δεν το πήρε, το έστειλε το μήνυμα. Με τον ανασχηματισμό επέλεξε να δείξει ότι απέναντι σε όποιο κοινωνικό αίτημα, ακόμη και αν πρόκειται για το έγκλημα των Τεμπών, θα στέκεται με αλαζονεία και προκλητικότητα, με μοναδικές υπαναχωρήσεις σε αυτά που επιβάλλονται από συναλλαγές και εκβιασμούς.

Η κυβέρνηση δεν ανασχηματίστηκε για να λύσει προβλήματα, αλλά για να επιβεβαιώσει τον κανόνα: όσο ο πρωθυπουργός χάνει έδαφος τόσο επιμένει να επενδύει στα στοιχεία που δημιουργούν το πρόβλημα.

Στόχος είναι να αναγκαστεί να χωνέψει η κοινή γνώμη ότι έτσι είναι γιατί έτσι το θέλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Και φυσικά αυτή η επιλογή του Μητσοτάκη δεν είναι τυχαία. Το έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν θα έχει τρίτη θητεία σαν πρωθυπουργός και αφού έχει βολέψει τον οικογενειακό του περίγυρο, επιδιώκει να μείνει στην ιστορία σαν ο πολιτικός που έφτασε στα ακραία όριά της τη συντηρητική ανασυγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού.

Εχουμε γράψει και άλλες φορές, σε ανύποπτο χρόνο, ότι ο Μητσοτάκης ξέρει πως δε θα έχει «τρίτη ευκαιρία» και είναι αποφασισμένος να μείνει στην ιστορία του ελληνικού καπιταλιστικού σχηματισμού ως ο αστός πολιτικός που έφτασε στα ακραία όριά της τη συντηρητική ανασυγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού. Μητσοτάκης και Χατζηδάκης είναι πνευματικά παιδιά του πατέρα Μητσοτάκη, μεγάλωσαν στην «αυλή» του και διέπονται από το ίδιο σκληρό και αδίστακτο νεοφιλελεύθερο πνεύμα. Επομένως, η αναγόρευση του Χατζηδάκη σε αντιπρόεδρο-γενικό δερβέναγα των οικονομικών υπουργείων έρχεται να υπηρετήσει αυτή την κατεύθυνση: σκλήρυνση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Δεν θα μπούμε στην διαδικασία να σχολιάσουμε τώρα τις όποιες αλλαγές έγιναν στην κυβέρνηση. Το να υπουργοποιείται όμως “ένα τρολ του διαδικτύου”, όπως γράφει σήμερα η “Δημοκρατία”, εννοώντας τον Αρίστο Δοξιάδη, το σημειώνουμε σαν μια χαμογελαστή πινελιά στην ανάρτησή μας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *