Γράφει ο mitsos175
“Διαμαρτυρόμαστε εντόνως ενάντια στην αποβολή φοιτητών από το Πανεπιστήμιο. Απαιτούμε την ελευθερία στην εκδήλωση των σκέψεων ανάμεσα στους φοιτητές. Καθηγητής: Αλμπέρ Αϊνστάιν”.
Στις 12 Μαρτίου 1929, τοιχοκολλήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών η απόφαση του συμβουλίου για την αποβολή 5 φοιτητών επειδή ήταν κομουνιστές. Πολλοί φοιτητές εναντιώθηκαν σε αυτή τη φασιστική επίθεση.
Στις 23/2/1929, δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη τηλεγράφημα του Άλμπερτ Αϊνστάιν προς την κυβέρνηση Βενιζέλου. Ο σπουδαίος επιστήμονας – και ένας από τους εξυπνότερους ανθρώπους – διαμαρτύρονταν για τις διώξεις που έκαναν οι δήθεν δημοκρατικοί Φιλελεύθεροι.
Η αποβολή εντάσσονταν στο γενικότερο κλίμα των διώξεων και της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού το 1929 ψηφίστηκε ο νόμος 4229 «Περί μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών», το διαβόητο ιδιώνυμο.
Να πούμε δυο λόγια για το μεγάλο κάθαρμα που λέγονταν Βενιζέλος. Ήταν τυχερός που οι Μεγάλες Δυνάμεις είχαν αποφασίσει να διαλύσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ήταν όμως κι ο πατέρας της Μικρασιατικής Καταστροφής, της μεγαλύτερης συμφοράς που έπαθαν οι Έλληνες.
Η υποτέλεια του τον έκανε να στείλει στρατό εναντίον των Ρώσων το 1919. Έχουμε γράψει πολλά άρθρα για το πώς αυτή η μοιραία απόφαση συνέβαλε στον ξεριζωμό των Ελλήνων από τη Μ. Ασία το 1922.
Το 1929 με τη φτώχεια να μαστίζει τους εργαζόμενους και με την άγρια εκμετάλλευση των προσφύγων από τα ντόπια αρπακτικά, άρχισε να τον απασχολεί το ΚΚΕ. Θεωρούσε απειλή τους Κομμουνιστές αφού πάλευαν για ισότητα, κοινωνικό κράτος, ειρήνη.
Το ΚΚΕ το φοβόνταν και οι ξένοι «προστάτες», αφού στόχος του κόμματος ήταν η πραγματική ανεξαρτησία. Έτσι οι κομμουνιστές κυνηγήθηκαν ανηλεώς.
Στα σχολικά βιβλία δεν αναφέρονταν το ιδιώνυμο και οι διώξεις των κομμουνιστών από τη συμμορία του Βενιζέλου. Φυσικά δεν αναφέρονται και οι αντιδράσεις, αφού οι περισσότεροι κατάλαβαν πως μετά τους «κόκκινους» έρχονταν η σειρά τους.
Αργότερα ένας «επίσημος» δικτάτορας, ο Μεταξάς, θα έπαιρνε τους άνομους νόμους του Βενιζέλου και θα άρχιζε σκληρότερους διωγμούς. Διωγμούς που συνέχισε η δεξιά μετά τον Εμφύλιο.
Δεν υπάρχουν καλοί αστοί πολιτικοί. Όταν στριμώχνονται, βγάζουν το φασίστα από μέσα τους.
Αφήστε μια απάντηση