Της Τ. Γ.
Ετσι μάθαμε εμείς να μιλάμε. “Ήσυχα κι απλά.. Να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη…”.
Για τούτο κι αγαπήσαμε την Κυρία Καρυστιανού… Την χαροκαμένη Μάνα, που με ανυπέρβλητη αξιοπρέπεια, μας έδειξε τι πραγματικά έγινε στα Τέμπη, και τους θύτες των εγκλημάτων.
Το πρώτο έγκλημα, η σύγκρουση των τρένων. Των τρένων που “πήγαιναν και όπου βγει” χωρίς να υπάρχουν στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας, με μοναδικό γνώμονα τα κέρδη των “εχόντων και κατεχόντων”…
Το δεύτερο έγκλημα, η βεβήλωση του χώρου και η απόκρυψη όλων των πειστηρίων του εγκλήματος.
Το τρίτο, φριχτό και ανίερο έγκλημα, η σκύλευση των νεκρών, για να κρυφτούν οι κυβερνητικές ευθύνες.
Κι ύστερα, όλα τούτα τα εγκλήματα διογκώθηκαν, από τις άθλιες επιθέσεις των κυβερνητικών αχρείων, στους συγγενείς των θυμάτων και όσων παλεύουν για Αλήθεια και Δικαιοσύνη, σε μια χώρα που τούτες οι έννοιες μόνο ως ανέκδοτο υφίστανται.
Υπήρχε παράνομο φορτίο στην αμαξοστοιχία; Από τι προκλήθηκε η έκρηξη; Οι απαντήσεις για πολλούς από μας είναι ήσσονος σημασίας μπροστά στα εγκλήματα που διαπράχτηκαν στα Τέμπη και συνεχίζονται…
Και για τούτο, αδυνατούμε να αντιληφθούμε, τις δηλώσεις κάποιων συγγενών που εστιάζουν, σ΄ αυτή τη χρονική συγκυρία, στο λόγο της έκρηξης και όχι σ΄ αυτά καθ΄ αυτά τα εγκλήματα.
Κι έρχονται τούτες οι τοποθετήσεις, και γίνονται “βούτυρο στο ψωμί” των κυβερνητικών αφηγημάτων και σημαία των δεξιών έμμισθων τρολ…
Και με περίσσιο θράσος και αλαζονεία έρχονται πάλι και μας κουνάν το δάχτυλο, εκεί που μας χρωστούσαν…
Δεν μπορούμε να μπούμε στα παπούτσια των χαροκαμένων συγγενών, δεν μπορούμε να κρίνουμε τους ίδιους… Οι πράξεις κάποιων όμως και τα λόγια τους, ενίοτε μας προβληματίζουν και αδυνατούμε να καταλάβουμε που αποσκοπούν.
Αφήστε μια απάντηση