Σαν σήμερα, 7 Απρίλη του 1992 αφήνει την τελευταία του πνοή, εξ αιτίας αιμορραγικού εγκεφαλικού επεισοδίου και σε ηλικία μόλις 55 χρονών ένας πολιτικός με μακρά διαδρομή και ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, ο Αντώνης Τρίτσης.
Δεν θα αναφερθούμε στο βιογραφικό του ανδρός, αλλά σε μια κάθετη διαφωνία που είχε τον Μάρτη του 1987 με τον Αντρέα Παπανδρέου και υπήρξε η αφετηρία να ψυχραθούν οι σχέσης τους με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ σε σημείο που αργότερα τον Μάη του 1989 ο Παπανδρέου να τον διαγράψει απ’ το Κίνημα και ο Τρίτσης να ιδρύσει το Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα.
Στις 12/3/1987, λοιπόν, ο τότε Υπουργός Παιδείας του ΠΑΣΟΚ, Αντώνης Τρίτσης, καταθέτει στην βουλή ένα νομοσχέδιο -το οποίο τελικά ψηφίστηκε στις 2 Απρίλη 1987 από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του ΚΚΕ Εσ, ενώ οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας αποχώρησαν από την αίθουσα όπου γινόταν η ψηφοφορία- με το οποίο επιχειρούσε να θέσει υπό κρατικό έλεγχο την εκκλησιαστική περιουσία.
Οι δεσποτάδες ανέβηκαν στα κάγκελα. Απειλές ότι θα αφορίσουν τον Κεφαλλονίτη πολιτικό -αυτός όμως δεν χαμπάριαζε δηλώνοντας ότι «δεν εξαρτάται η νομοθετική ευθύνη της κυβέρνησης από την έγκριση της εκκλησίας»- συλλαλητήρια του χριστεπώνυμου ποιμνίου στο Σύνταγμα με ομιλητές τον τότε αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ και τον διάδοχο του Χριστόδουλο.
Την κατάληξη την ξέρετε. «Το ράσο είναι σαν το κάρβουνο. Οποιος το ακουμπήσει σβηστό μουτζουρώνεται, ενώ όποιος το πιάσει αναμμένο καίγεται», φέρεται ότι διαμήνυσε o τότε αρχιεπίσκοπος στον υπουργό Παιδείας. Και έτσι έγινε.
Ο Τρίτσης “έγραψε ιστορία” σύμφωνα με τον Α. Παπανδρέου, γι’ αυτό και αναγκάστηκε να απομακρυνθεί απ’ την κυβέρνηση, ταπεινωμένος και «πουλημένος» από τον τότε πρωθυπουργό.
Ηταν μια απ’ τις επιδείξεις δύναμης του παπαδαριού που άφησε ιστορία.
Αφήστε μια απάντηση