Γράφει ο mitsos175
Γάτος και ο Τραμπάκουλας και ο Τσάρος. Γατάκια οι Ευρωπαίοι που απλώς νιαουρίζουν, ενώ αρουραίος τετράπαχος είναι ο δικτάτορας του Κιέβου
Πριν συνεχίσουμε, εξηγούμαι, να μην παρεξηγούμαι. Είμαι κομμουνιστής, θέλω σε όλο τον κόσμο Λαϊκή Δημοκρατία. Αυτά που θα γράψω, είναι συμπεράσματα, δεν μ’ αρέσουν όλα. Σας λέω απλά πως έχει η κατάσταση.
«Θέλουμε ειρήνη», λέει ο Τραμπ. «Θέλουμε κι εμείς ειρήνη», λέει ο Πούτιν. «Κι εγώ θέλω» λέει ο Ζελένσκι. Ε, κάποιος λέει ψέματα. Εκείνοι που σίγουρα δε θέλουν ειρήνη είναι πρώτον ο αρουραίος, δεύτερον κάτι μισθοφόροι (με την Ουκρανία ή τη Ρωσία) που βγάζουν τρελά λεφτά σκοτώνοντας, αλλά αυτούς δεν τους υπολογίζει κανείς στις αποφάσεις.
Ο Ουκρανός δικτάτορας δε θέλει, γιατί μετά πρέπει να κάνει εκλογές. Έπειτα όμως έχει κρεμάλα. Ποιος κερατάς του σφύριξε τι έγινε στη Μπανανία μας μετά τη Μικρασιατική νίλα; Οι Ρώσοι θέλουν και δε θέλουν. Δηλαδή θέλουν, αλλά να αναγνωριστούν και τα κέρδη τους. Αλλιώς πολεμάνε μέχρι να σβήσει η Ουκρανία.
Ο Τραμπ δε θέλει να φάνε οι ψηφοφόροι του πυρηνικές βόμβες. Ξέρει τι μαλάκες είναι οι Ευρωπαίοι υποτακτικοί και σου λέει «άσε, θα τα βρούμε μόνοι μας». Επίσης θέλει να είναι ήσυχος όσο πολεμά τον Κινέζικο Δράκο. Δεν είσαι ο Αι Γιώργης, Ντόναλντ σε λένε, κι οι Κινέζοι ξέρουν να μαγειρεύουν πάπια.
Ο Τσάρος Πούτιν βλέπει ευκαιρία. Ευκαιρία να λήξει ο πόλεμος, να πει στους Ρώσους «τους σκίσαμε όλους», να πάρει την Κριμαία «δόξα και τιμή» που λένε, συν μερικά εδάφη ακόμα. Εδώ είχαμε πει πρώτοι πως οι κόκκινες γραμμές της Ρωσίας είναι η ασφάλεια των Ρώσων και όχι ΝΑΤΟ γιατί έχουν αλλεργία. Είπαμε πως μερικά μέτρα γης πάνω – κάτω δεν έχει σημασία. Βέβαια άλλο μέτρα, άλλο χιλιόμετρα.
Η πρόταση των ΗΠΑ είναι καλή για τις ΗΠΑ (παίρνουν το υπέδαφος) και τη Ρωσία που παίρνει το έδαφος. Οι Ουκρανοί παίρνουν αυτά που παίρνουν οι συνταξιούχοι στην Ελλάδα επί Κούλη. Δε το λέω, με πιάνει η λογοκρισία. Όμως οι Ουκρανοί μπορεί να χάσουν περισσότερα όσο περνάει ο καιρός. Γιατί οι ΗΠΑ θα ασχοληθούν με άλλα θέματα, οπότε θα μείνουν με τους Ευρωπαίους, που έχουν αντί για εγκέφαλο, πλαστικά καπάκια.
Αλλά είπαμε: Ο Ζελένσκι δε θέλει με τίποτα ειρήνη, αλλιώς θα έχει ένα σφίξιμο στο λαιμό. Ούτε καν την εκεχειρία του Πάσχα δεν ήθελε. Έστειλε τους ναζίδες να επιτεθούν. Πήραν μερικά μέτρα γης. Δυο ο καθένας. Οι Ρώσοι άρχισαν πάλι το «άλεσμα». Βομβαρδίζουν, βομβαρδίζουν ξανά, μετά λίγο ακόμα, ρίχνουν και ό,τι περισσέψει, προχωρούν δυο τρία βήματα και πάλι από την αρχή. Στο τέλος οι Ουκρανοί θα είναι πιο σπάνιοι κι από τις σπάνιες γαίες.
Βλέπω τέλος του πολέμου; Μόλις ξεφορτωθούν τον αρουραίο θα αρχίσουν οι γάτες τα παιχνίδια μεταξύ τους και θα μοιραστούν το φαΐ. Τα γατάκια οι Ευρωπαίοι θα κοιτάνε και θα νιαουρίζουν. «Δώσε και μένα μπάρμπα» «- Μεγαλώστε πρώτα ρε, γιατί θα σας σταθεί κάνα ψαροκόκαλο στο λαιμό».
Αφήστε μια απάντηση