Γράφει ο Νίκος από Βόλο
Ηταν πολύ θλιβερό το άγγελμα του θανάτου του συντρόφου Ηλία Προβιά στη Σκόπελο, σήμερα το πρωί.
Ο Ηλίας Προβιάς, ο παλιός εργάτης οικοδόμος, ο μετέπειτα ναυτεργάτης θαλασσόλυκος – κι αλύγιστος συνδικαλιστής της ΠΕΝΕΝ για χρόνια και χρόνια- ο άνθρωπος που κατόπιν για πολλά επίσης χρόνια υπήρξε επαγγελματίας στο χώρο της εστίασης ιδιοκτήτης και ψυχή της ομώνυμης περίφημης οικογενειακής ταβέρνας στο νησί της Σκοπέλου, δεν είναι πια μαζί μας…
Ο ακούραστος κομμουνιστής μαχητής Ηλίας Προβιάς, που με το αγωνιστικό του ψηφιακό μετερίζι, την ιστοσελίδα “Σκόπελος Νιους” έδωσε μάχες και μάχες για το δίκιο και τη λευτεριά, για μια καλύτερη ζωή των εργαζομένων ανθρώπων στο νησί του, στις Βόρειες Σποράδες και τη Μαγνησία, στην Ελλάδα και τον κόσμο, ο άνθρωπος που έδωσε σε όλη του τη ζωή, όπου κι αν βρέθηκε, αδιάκοπους ιδεολογικούς και πολιτικούς αγώνες για τη διάδοση των επαναστατικών ιδεών του Κομμουνιστικού μας κινήματος, για τη διάδοση των γνήσιων αρχών του Μαρξισμού – Λενινισμού και για τη νίκη της Επανάστασης και του Σοσιαλισμού, δυστυχώς, εντελώς απρόσμενα, αδόκητα -παρά τις περιπέτειες της υγείας του- μας αποχαιρέτησε για πάντα σήμερα το πρωί…Δύο μέρες πριν την Εργατική Πρωτομαγιά…
Ο Ηλίας Προβιάς έγινε σύμβολο στη Μαγνησία και σε όλη την Ελλάδα γιατί, παρόλο που ο ίδιος ήταν από πολλά χρόνια νεφροπαθής κι ανάπηρος δεν σταμάτησε ποτέ -ούτε λεπτό να γράφει και να μπαίνει μπροστά με υψωμένη τη γροθιά – σε κάθε προσπάθεια μικρή ή μεγάλη που είχε σκοπό τη βελτίωση της περίθαλψης και της ζωής όλων των ασθενών των Νοσοκομείων, όλων των ΑμεΑ και ιδιαιτέρως των νεφροπαθών αναπήρων.
Ο ίδιος ο Ηλίας, με την αμέριστη αγάπη και την καθημερινή φροντίδα και συμπαράσταση της συντρόφου του, της Ουρανίας και των παιδιών τους, όχι μόνο αντιπάλεψε με γενναιότητα τη νεφρική ανεπάρκεια, ταξιδεύοντας ανελλιπώς τρεις φορές την εβδομάδα από τη Σκόπελο στο Νοσοκομείο του Βόλου για την αναγκαία αιμοκάθαρση, αλλά ήταν κυριολεκτικά η φωνή και το χαμόγελο όλων των Νεφροπαθών.
Ήταν ο δικός του λόγος η έκφραση της πιο θερμής ανθρώπινης συμπαράστασης προς όλους, ήταν ο ίδιος αυτός άνθρωπος η ψυχή και το χαμόγελό, η αληθινή φιλία κι η άσβεστη ελπίδα για όλους τους ασθενείς αυτής της μονάδας νεφροπαθών -και μαζί και για όλους εμάς τους συγγενείς – συνοδούς τους. Για μάς που τον τον γνωρίσαμε, που συζητούσαμε διαρκώς μαζί του για όλους και για όλα, που τον κλείσαμε βαθιά μες στην καρδιά μας, η απώλεια είναι τεράστια…
Ο Ηλίας Προβιάς και το δικό του δημοσιογραφικό μετερίζι, το Σκόπελος Νιους, με τις αναδημοσιεύσεις άρθρων γνωστοποίησαν σε χιλιάδες ανθρώπους του τόπου μας κι όλης της Ελλάδας την ύπαρξη της ιστοσελίδας του ΒΑΘΕΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΥ, για τη μαχητική, τιμία και ανυπότακτη στην εξουσία δημοσιογραφική του παρουσία, ώστε τους έκαναν καθημερινούς του αναγνώστες, από το πρωτότυπο!
Ο Ηλίας θαύμαζε το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ και την αρθρογραφία των συντρόφων συντακτών του. Κι ο ίδιος ταυτόχρονα έδινε ελεύθερα το βήμα του δικού του ιστολογίου σε κάθε τίμιο κομμουνιστή, κάθε απόχρωσης, και σε κάθε άλλο αγωνιστή της λευτεριάς και της κοινωνικής προόδου, για να μπορέσει να εκφράσει κι από εκεί τις σκέψεις του, για να μπορέσει να αναδείξει τις αγωνίες, τα βάσανα, την ιστορία και τα οράματα του Λαού μας.
Ηταν το Σκόπελος Νιους ένα αντίστοιχο, λίγο μικρότερο ίσως, Βαθύ Κόκκινο του τόπου μας. Είμαστε κυριολεκτικά συγκλονισμένοι από τον τόσο ξαφνικό χαμό ενός τέτοιου συντρόφου και φίλου, όπως ο Ηλίας Προβιάς. Δεν μπορούσαμε να το διανοηθούμε ότι την προηγούμενη Παρασκευή που τον είδαμε και μιλήσαμε μαζί του πριν μπει για την αιμοκάθαρση, θα ήταν η τελευταία.
Χθες Δευτέρα 28/4 /2025, ο Ηλίας δεν ήρθε στο Βόλο για αιμοκάθαρση, λόγω της μεγάλης φουρτούνας του πελάγους, που αναγκαστικά κράτησε δεμένα τα πλοία στα λιμάνια. Τον περιμέναμε να τον ξαναδούμε ή αύριο ή την ερχόμενη Παρασκευή και να σχολιάσουμε μαζί ξανά και ξανά τη μαύρη πραγματικότητα του τόπου μας, που επιβάλλεται να αλλάξει από τη ρίζα, που μόνο με το δυνάμωμα της καθημερινής λαϊκής μας πάλης σε όλα τα μέτωπα μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει από τα θεμέλια.
Δυστυχώς δεν θα τον ξαναδούμε γελαστό και ανυποχώρητο πάνω στο αμαξίδιό του, να μας δείχνει όλους το δρόμο του καθήκοντος της Εργατικής τάξης και των Λαών του Κόσμου. Καλό ταξίδι, σύντροφε! Θα κρατήσουμε ψηλά τις παρακαταθήκες σου.
Θερμά συλλυπητήρια στη αγαπημένη του σύζυγο και απαράμιλλη συμπαταστάτρια στους αγώνες μιας ολόκληρης ζωής, την αγαπητή μας συντρόφισσα Ουρανία, Θερμά συλλυπητήρια στα παιδιά του και σε όλους τους δικούς του, που ο Ηλίας τους λάτρευε. Για την εργατική τάξη και το λαό μας, για κάθε άνθρωπο που αγαπάει βαθιά τη λευτεριά και τη δικαιοσύνη, ο αλησμόνητος σύντροφος Ηλίας Προβιάς, που από σήμερα πέρασε στην Ιστορία, είναι και θα παραμείνει ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
29-4-2025
Αφήστε μια απάντηση