Οι χρηματοδότες

Οποιος διάβασε ολόκληρη την αίτηση που κατέθεσε ο Τσουκάτος στον ανακριτή Ν. Ζαγοριανό με την οποία ζητάει την άρση της διάταξης με την οποία του «πάγωσαν» τους τραπεζικούς του λογαριασμούς, ανακαλύπτει τον ολόκληρο τον «όμορφο κόσμο, ηθικό» που επικρατεί στα εσωτερικά των αστικών κομμάτων.

Δεν θα σταθούμε στον ισχυρισμό του ότι το 1.000.000 μάρκα από τα «μαύρα ταμεία» της «Ζήμενς» δεν το πήρε για πάρτι του αλλά κατέληξε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ.
Αυτά ας τα βρουν αναμεταξύ τους. Και εδώ σίγουρα το ΠΑΣΟΚ χρωστάει μια ξεκάθαρη απάντηση.
(Είναι αυτονόητο γιατί η πολυεθνική λάδωνε τα κυβερνητικά κόμματα και δεν χρειάζεται να το σχολιάσουμε).

Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία (όχι φυσικά γιατί ήταν κάτι άγνωστο, απλώς γιατί υπάρχει επίσημη ομολογία) είναι η επισήμανση που κάνει στην αίτηση του ο Τσουκάτος: «ήταν καθιερωμένο – επί πολλές δεκαετίες – να λαμβάνουν τα πολιτικά κόμματα χρηματοδοτήσεις μεγάλων ποσών από χρηματοδότες που δεν ήθελαν δημοσιότητα. Ακόμη, ήταν και παραμένει πραγματικότητα, πως τα εκλογικά έξοδα, πάντοτε υπερέβαιναν τα επίσημα έσοδα των κομμάτων».

Αφού λοιπόν έχουν τέτοιους «χρηματοδότες» τα αστικά κόμματα σαν συλλογικοί μηχανισμοί, δεν θα έχουν τα στελέχη τους, ειδικά οι βουλευτές;
Δηλαδή, θα είμαστε υπερβολικοί, επικαλούμενοι την μαρτυρία Τσουκάτου να ισχυριστούμε ότι οι βουλευτές των αστικών κομμάτων είναι έμμισθοι υπάλληλοι των πλουτοκρατών;