«Ηταν μέλος μιας επίλεκτης ομάδας του ισραηλινού στρατού, αποστολή της οποίας ήταν η εν ψυχρώ δολοφονία Παλαιστίνιων μαχητών. Σήμερα σπάει για πρώτη φορά τη σιωπή του»…
– «Στις 22 Νοεμβρίου του 2000, η μονάδα είχε πάρει τη θέση της στη Νότια Γάζα. Στόχος ήταν ο Παλαιστίνιος μαχητής Τζαμάλ Αμπντέλ Ραζάκ.
Ο Ραζάκ καθόταν στη θέση του συνοδηγού ενός μαύρου Hyundai, το οποίο οδηγούσε ο σύντροφός του Αουνί Ντουχεΐρ. Οι ισραηλινές υπηρεσίες ασφαλείας είχαν αρχίσει να παρακολουθούν τον Ραζάκ από τη στιγμή που βγήκε από το σπίτι του στη Ράφα.
Η πληροφορία που έφτασε στην επίλεκτη μονάδα ήταν ότι οι δύο Παλαιστίνιοι ήταν άοπλοι. “Για είκοσι λεπτά ξέραμε ότι θα κάναμε μια απλή σύλληψη”, διηγείται ο 30χρονος Ισραηλινός. Ξαφνικά, όμως, οι εντολές άλλαξαν. “Μας είπαν ότι θα έφτανε σε ένα λεπτό και μας έδωσαν μια διαταγή που τελικά θα μας οδηγούσε στη δολοφονία”».
– «”Αρχισα να πυροβολώ – όλοι αρχίσαμε να πυροβολούμε. Εχασα τον έλεγχο. Πυροβόλησα για ένα ή δύο δευτερόλεπτα. Επειτα μέτρησα τις σφαίρες. Του είχα ρίξει έντεκα σφαίρες στο κεφάλι. Θα μπορούσα να είχα ρίξει μόνο έναν πυροβολισμό. Ισως από τον φόβο μου ή για να αντεπεξέλθω σε όλα που συνέβαιναν, συνέχισα να πυροβολώ”».
– «Ο 30χρονος άνδρας είδε σοκαρισμένος το πτώμα του Ραζάκ στον δρόμο – “έμοιαζε σαν ένα σακί γεμάτο μύγες”.
Επειτα ήρθαν τα συγχαρητήρια του διοικητή: “Μας τηλεφώνησε ο πρωθυπουργός, το υπουργείο Αμυνας και το Γενικό Επιτελείο. Ολοι τους μάς έδωσαν συγχαρητήρια. Η αποστολή μας πέτυχε απολύτως“.
Και αυτό, παρά το γεγονός ότι μαζί με τον “στόχο” έχασαν τη ζωή τους ακόμη δύο Παλαιστίνιοι που είχαν την ατυχία να περάσουν από το σημείο της ενέδρας».
Πηγή: “Independent“
Αφήστε μια απάντηση